Andvari - 01.01.1952, Qupperneq 78

74
George Russell Harrison
ANDVARI
færðar yrðu sönnur á, að það væri æskilegt. Fáir mundu að vísu
lialda því fram, að þekkingarleysi væri æskilegt, en margir benda
á, að andleg þróun mannsins hafi orðið á eftir efnislegum fram-
förum. Þetta er bersýnilega satt, en sökina á því má alveg jafn
réttilega gefa seinlæti andlegrar þróunar eins og hraða efnislegra
framfara. í raun réttri stafa erfiðleikarnir náttúrlega af þeirri
staðreynd, að andleg þróun sprettur eingöngu af mannlegri
reynslu. Náttúran leggur til sjálfvirkar jafnvægis-tilfærur, á þann
veg, að ef efnislegar framfarir eru of hraðar, leiða þær til þján-
inga, en þær auka hraða andlegrar þróunar.
Mest af hinum háværu ásökunum í garð vísindanna sprettur
ekki af áhyggjum út af andlegu þróuninni, heldur af því, að það
er mönnunum áskapað, að líta á gæðin sem sjálfsögð, en kvarta
hástöfum yfir þeim ágöllum, sem eru í för með þeim. Það er
ómaksins vert að staldra við og athuga, hve hætt er við, að of
mikið sé gert úr þessum ágöllum.
Mikið af þeim skelfingum, sem nútíma hernaður vekur í
hugum manna, er sprottið af því, að fyrir starfsemi útvarps, dag-
blaða og kvikmynda komast hundruð milljóna manna í anda í
miklu meiri návist við vígvellina en nokkru sinni fyrr gat átt sér
stað. Flernaður nú á dögum bakar því fleiri mönnum þjáningar
en áður, en meiri hluti þeirri þjáist aðeins andlega, af áhyggjum
og kvíða.
Hinar feikilegu umbætur á fréttaflutningi, sem vísindin hafa
gert kleifar, eiga sök á því, að fjöldi þeirra atburða, sem valda
oss gremju og áhyggjum, fer dagvaxandi. En vísindunum er það
einnig að þakka, að þeim þessara atburða, sem aldrei verða oss
að meini, fjölgar enn hraðar.
Vísindin gera styrjaldir ekki skelfilegri, þau láta þær aðeins
sýnast skelfilegri, og það er ákaflega æskilegt. í reyndinni er það
ekkert ægilegra að vera drepinn eða limlestur af sprengju úr fhig'
vél en það var fyrir tíu þúsund árum að vera drepinn eða lim-
lestur af stórgrýti, sem villimaður varpaði á nágranna sinn. En