Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1952, Síða 83

Andvari - 01.01.1952, Síða 83
andvam Móðurvernd og föðurhandleiSsla 79 I. Ég vil þá fyrst ræða samband móður og barns og þá eink- um afleiðingar þess, ef það er ekki með æskilegu móti. Ótvírætt hefur verið sýnt fram á, að geðheilsu ungbams, sem nýtur ekki umhyggju móður eða einhvers, sem gengur því í móður stað, er stofnað í voða. Mörg dæmi hafa verið fundin þess, að börn hafa hætt að taka framfömm, ef þeim var ekki sýnd móðurleg blíða, enda þótt þau væru í svokölluðum fyrirmyndar-uppeldis- stofnunum. Þótt hreinlæti og líkamleg umhyggja séu eins og bezt er á ltosið, eru börn vansæl og þrífast stundum ekki, ef þau skortir hlýju og gott atlæti. Almenningur er víða í þeirri trú, að litlu skipti, hvernig uppeldi barnsins er fyrstu dagana, mánuðina eða jafnvel fyrsta æviárið, af því að það muni ekkert eftir því, sem þá ber fyrir það, öll reynsla þess sé gleymd og gralin. En þetta er háskalegur misskilningur. Það er að vísu rett, að ungbarnið gleymir reynslu sinni, en áhrif reynslunnar sitja eftir og marka, ef svo má segja, frumviðhorf þess til lífsins. Og þessu viðhorfi, sem myndast með barninu, ef til vill á fyrstu dögum og vikum ævinnar, er ákaflega örðugt að breyta síðar, eirunitt af því, að það er barninu ómeðvitað, runnið því í merg °g blóð. Margt það, sem venjulega er talið meðfætt, liggja í eðlisfari barns, er það í raun og veru eklci, heldur á rót sína að rekja til uppeldis þess í frumbernsku. Mannsbamið fæðist ósjálfbjarga og getur ekki haldið lífi án tnikillar umönnunar annarra. Þessi umsjá fellur venjulega að mestu eða öllu leyti í hlut móðurinnar. Hún vakir yfir öllurn þörfum barnsins, hún fæðir það ekki eingöngu í heiminn, heldur leiðir hún það einnig út í heiminn og kemur því fyrst til þroska. hessi sívakandi umönnun, sem krefst að því er virðist mikillar lórnfýsi, er samt, samkvæmt ráðstöfun náttúrunnar, öllum and- ega heilbrigðum mæðrum ljúft starf. Móðurástin er þarna að v°rki, en hún er eðlislæg. Með því að sinna nýfæddu barni sínu, svalar móðirin sterkustu hvöt mannseðlisins, þeirri, að halda við tegundinni. Það er því hverri andlega heilbrigðri móður eðlilegt c'h láta barninu í té ástúð og blíðuatlot. 6
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.