Andvari - 01.01.1943, Blaðsíða 51

1
andvaiu Vér viljum skilnað — 47
að hijög, að ísland mætti ekki vera eins og „óráðstafað góss“
1 stríðslokin. Hverjum dettur í hug, að stórveldum, sem
kj'nnu að ásælast ísland, væri það lcappsmál, að það væri
afram í tengslum við Dani? Og mundu þau síður ásælast ís-
land, þó að búið væri að slíta tengslin við Norðurlöndin? Nei,
1 fyrrnefndri röksemd er engin lieil brú. Auk þess er vert að
gei'a sér Ijóst, að hugsanleg viðleitni stórveldanna til áhrifa
á íslandi mundi ekki fyrst og fremst beinast gegn hinu stjórn-
arfarslega frelsi landsins til að byrja með a. m. k., heldur
hiundu þar vera farnar aðrar leiðir.
íslendingar í Kaupmannahöfn liafa jafnan staðið framar-
^ega í sjálfstæðis- og þjóðernisbaráttu Islands. Nöfn Jóns Ei-
nkssonar, Baldvins Einarssonar, Fjölnismanna, Jóns Sigurðs-
sonar og ótal annarra Islendinga, sem lifðu og störfuðu í
J?arunörku, sanna það. Islenzkur menntamaður komst einu
sinni svo að orði, að ísland hafi hvergi verið elskað eins heitt
°8 i Kaupmannahöfn. Ég held, að mikið sé hæft i'því, og sú
ast hefur lifað ófölskvuð til þessa dags. Einmitt í framandi
ah(h finnur íslendingurinn bezt, að ísland er honum allt, að
ah Islands er hann rótarlaus kvistur, sem visnar, þótt hann
>.yókvist hlýrri morgundögg“. Erlendis eru íslendingar lausir
það moldviðri sundurþykkjunnar, sem eitrar íslenzkt
stjórnmálalíf og fær menn til að gleyma skyldum sínum við
altjörðina. Vér höfum fengið ýmsar fréttir um hina rnerki-
b'lt og markvissu þjóðrælcnistarfsemi íslendinga í Kaup-
jhannahöfn í þessu stríði. Þessir útverðir íslenzks þjóðernis
a a nýlega sent Islandi kveðju sína, tjáð sig einróma sam-
\ka lokatakmarkinu i sjálfstæðismálinu, stofnun íslenzks
^1 veldis, en ráðið fastlega frá því að ganga frá formlegum
sainhandsslitum fyrr en frjálsar viðræður hefðu getað farið
,lani- I3essi kveðja Islendinganna hefur fengið köld og ómak-
ö svór frá sumurn íslenzkum stjórnmálamönnum og blöðum,
°? er til þess að vita, að vér launum svo hoílt og óeigin-
bjaint starl í þágu íslenzks þjóðernis. Ég veit, að þessir menn
4