Andvari - 01.01.1943, Blaðsíða 53

ANDVARI
Vér viljum skilnað —
49
yerið um brottför setuliðsins og um fullt og óskorað frelsi
^slendingum til handa.
En íslendingar eru ekki í neinu hátíðaskapi, og yfirlýsing
stjórnmálaforingjanna um, að nú eigi að renna upp hin lang-
tráða frelsisstund íslendinga, meðan landið er í hers höndum,
°§ að nú eigi endanlega að slíta „kúgunarböndin" við Norður-
tönd, hefur ekki megnað að vekja neinn fðgnuð í brjóstum
þeirra.
Um langan aldur hafa beztu menn íslendinga þráð þá stund,
að ísland yrði aftur frjálst og fullvalda lýðveldi, eins og
það var á gullaldartíma þjóðarinnar. Átti þessi hátíðastund
slendinga að vera svona? Að landið væri hernumið, að sam-
bandsþjóð vor væri í hlekkjum og beitt blóðugu ofbeldi af
yúgunarvaldi nazismans, að heimurinn flyti í blóði og tárum?
1 ei, vér höfðum hugsað oss hana allt öðruvísi.
^ ér höfðum hugsað oss hana sem volduga þjóðhátíð, sem
y]It gæti æsku íslands stolti og fögnuði yfir því að vera ís-
endingar, og óbornar kynslóðir Islands gætu minnzt með
tiðleik og gleði. Vér vildum ekki halda hana þannig, að
n° ^Ulr íslendingur þyrfti að drúpa höfði vegna þess, að hon-
11111 fyndist gerðir þjóðar sinnar í senn fyriihyggjulausar og
1 engskaparlausar.
slands verndarvættir láti það ekki verða.