Andvari - 01.01.1890, Blaðsíða 91

69
er þar að sjá eins og stórt fell vinstra raegin við skárðið*
Uppi á röndum þessa fells eru margir smátindar og
sumstaðar móbergsdrangar, standar og nýpur. Yið
gengum upp á suðvesturtagl felJsins til pess að litast
um ; Ögmundur gekk upp á liæstu nýpu fellsins og
hlóð par vörðu; pví kölluðum við pað Vörðufell; en við
Ólafur riðum suður úr skarðinu og upp á öldurnar hjá
Tungná. Hraunkvíslin í skarðinu er nokkpð sandorpin,
en freraur ill yíirferðar pví par er mjög holótt; fórum
við pví inest með hlíðinni á Vörðufelli og svo yfirhraun-
tagl út á öldurnar við ána. A pessar öldur komu þeir
P. Nielsen og hans förunautar og sneru par aptur 1884,
þeir hlóðu par vörðu, en eigi sáum við hana, enda var
komið kvöld og farið að verða skuggsýnt. Sunnan við
þessar öldur milli peirra og endans á Tungnárfjöllum
sunnan við skarðið, er rjett niðri undir á í djúpri hvilft,
kringlótt djúpt vatn. Af öldunum höfðum við allgóða
litsjón, pær ganga fram í áua einsog höfðar og verður
par dálítill krókur á lienni, uns hún nær hlíðuuum á
Tungnárfjöllum, en eptir pað rennur hún suður með
peim, suður að Snjóöldu. Norður af Vörðufelli gengur
dökk lilíð góðan kipp frá ánni, alllangt norður eptir
og fram með henni að suunan er vatn á söndunum;
mildu norðar og austar gengur bleik lilíð út undan
jöklinum í sömu stefnu. Jökulinn sáum við glöggt af
öldunum, pó hann sé langt í burtu, ekki hálfnað frá
Tjaldvatni, par er stóreflis skriðjökull við Tungnárbotna.
Norðan til í honum sést hainrahlíð upp úr, norður
undir Köldukvíslarbotnum, og litlu sunnar eru tveir
strýtu myndaðir tindar, sem kallaðir eru Kerlingar-
|>essa tinda sá eg glöggt úr Kerlingarfjöllum hjá Hofs-
jökli 1888. J>aðan beygist skriðjökulsröndin í bugðu til
suðurs og suðausturs, sézt vel, hvar Tungná kemur
undan jökulhömrunum og fellur kvíslótt eptir dökkum
söndum. Hið efra er skriðjökullinn ákaflega óhreinn og
ganga aur- og grjótrákir margar mílur upp eptir hon-