Andvari - 01.01.1890, Blaðsíða 115

93
ingi, heldur geysimildl sprunga eða gjá, sem klýfur
fjallið ept.ir endilöngu, og svo hafa myndazt stór gosop
hér og hvar í 'gjánni; niestur hluti sprungunnar er full-
ur af hjarnsköflum, en hæst á fjallinu sunnantil erhún
pó auð, og par stíga við og við gufur úr gjánni. Hér
tekur pví ekki að lýsa Heklu, pví hún er svo alkunn;
■enda hefi eg lýst henni og gosura hennar annarstaðar.
Yið fórum sama veg til baka, pangað sem við höfðum
skilið við hrossin, riðum síðan norður milli hálsanna,
sem ganga norðaustur af Heklu; par eru margir stórir,
rauðir gígir, og eins austur hjá Eauðfossafjöllum, hinu-
megin við dalinn, sem Kralcatindur er í; síðan fórum
við niður hjallana og hlíðarnar fyrir norðvestan Heklu,
norður íyrir Sauðafell og niður í Sölvahraun; komumst
við brátt á veginn hjá Rangárbotnum, og riðum svo
hart, eins og mest rnátti verða, sandana austan við
Jjjórsá, svo við komum kl. 7' 2 um kvöldið að Galta-
læk, og var pá fjallferðinni lokið.
J>au héruð, sem við höfðum farið um, liafa flest hing-
aó til verið lítt kunn byggðamönnum, og sum alveg ó-
kunn, og pvínær ekkert hefir verið ritað um pennan
merkilega kafla af hálendinu. Einsog kunnugt er, er
pess getið í Landnámu, að Gnúpa-Bárður flutti sig úr
Bárðardal suður í Eljótshverfi snemma vors, »gerði
Bárðr kjálka hverju kykvendi, pví er gengt var, ok lét
hvat draga sitt fóðr ok fjárhlut; hann fór Vonarskarð,
par er síðan lieitir Bárðargata; hann nam síðan Eljóts-
hverfi, ok bjó at Gnúpum«. J>að er með öllu ómögu-
legt að segja hvar Bárður hefir farið, enda eru frásagn-
irnar um Gnúpa-Bárð bæði óglöggar og forneskjulegar.
í’að liggur beinast við að halda, að hann hafi farið upp
með Skjálfandafljóti, um skarð pað, sem Björn Gunn-
laugsson kallaði Vonarskarð, og svo suður með vestur-
rönd Vatnajökuls suður í Fljótshverfi, og pó er pað næsta
ótrúlegt, að hann hafi getað komizt pessa leið, eptir
pví, sem til hagar á pessu svæði; par eru hvergi hagar,