Fálkinn - 20.07.1960, Side 26
DAGATAL SOGUNNAR
jr ■p T\ ■ 8. JÚLÍ — 1902 sökk
lj l\ ryt/ 1 kaupfariö „Adventure"
skammt fyrir utan Brigh-
ton og f sambandi við þann atburð komust,
upp vátryggingasvik, ærið umfangsmikil.
Nálæg skip buðu „Adventure" aðstoð, en
því boði var hafnað. Veður var ágætt og
sjórinn eins og spegill er skipið sökk. Um-
boðsmenn vátryggjenda létu ná skipinu
upp og rannsökuðu það, og kom þá í ljós,
að boruð höfðu verið göt á skipið. Var tal-
ið að eigendurnir hefðu látið sökkva því
— það var tryggt fyrir 5.000 pund — en
ekki varð það sannað. En skipstjórinn,
sem auðsjáanlega hafði hlýtt fyrirskipun,
slapp ekki. Hann var hengdur.
Q|7"|7TX| 9. JÚLÍ — 1874 hrapaði
^ l\ VjT11 „flugmaðurinn“ Vincent
de Groof niður á götu í
London og beið samstundis bana. Hann
hafði gert sér stóra vængi, líkt og á leður-
blöku og trúði því statt. og stöðugt að
hann gæti flogið með þeim. Pesti hann
vængina á handleggina á sér og lét svo
loftbelg lyfta sér í 1000 metra hæð, en gaf
þá merki um að láta sleppa sér. En svo
reyndist, að vængirnir l^mu ekki að neinu
gagni. Goof hrapaði beint til jarðar og
lent.i fyrir utan nýlenduvöruverzlun í Ro-
bert Street og varð þar að klessu, vegfar-
endum öllum til mikillar skelfingar.
Q|7-|^T\I 10. JÚLÍ — 1522 kom
ii T/ 1 hnattsiglingamaðurinn
Sebastian del Cano, til
Kap Verde-eyja. Hafði hann tekið við
stjórn hins fræga leiðangurs Maghellans
eftir að hann féli.frá og lauk hinni frægu
fyrstu siglingu kringum hnött.inn. Sjálfur
hélt del Cano að komudagurinn til Kap
Verde væri 9. júlí. Hann hafði haft nánar
gætur á dagatalinu, en samt misst einn
dag. Hann hafði jafnan siglt í vestur og
er því auðvðlt að skilja hvernig hann
missti þennan dag. Hann hafði gleymt.
var gerður „símaverkfræðingur“. Ævi
hans lauk þannig, að einu sinni sem oftar
kom hann svinkaður úr veizlu og datt of-
an í brunn og drukknaði.
því, að á „dato-línunni“ í Kyrrahafi breyt-
ist dagatalið allt í einu og heill sólarhring-
ur dregst frá eða bætist við.
SKEÐ!
SKEÐ!
11. JÚLl — 1927 var
þýzkur verkamaður
dæmdur i 7 mánaða fang-
elsi fyrir pretti. Hann var nauðalíkur
Wilhelm Prússaprins í sjón og hugkvæmd-
ist að nota þet.ta til þess að drýgja tekjur
sínar. Hann fékk sér veglegan fagnað og
heimsótti fólk og sagðist vera prins Wil-
helm. Kvaðst hann hafa gleymt eða týnt
buddunni og fékk lán, og þau stundum
ekki smá, hjá fólkinu, og vannst vel á, því
allir vildu lána prinsinum. Og flestir voru
tregir t.il að rukka prinsinn, þó borgunin
drægist. Loks sprakk blaðran og prinsinn
lenti í fangelsi og fékk gott næéi til að
hugleiða að vandi fylgir vegsemd hverri.
13. JÚLÍ — 1575 var Hin-
rik III krýndur konungur
Prakka í Rheims. Áður
hafði þessum, að sumu leyti merka kon-
ungi, tekizt að verða konungur Póllands.
En eftir árs veru þar, frétti hann að
bróðir hans væri fallinn frá í Frakklandi
og skundaði þá heim og kom til Rheima
tveim dögum fyrir krýninguna. En hafði
allt á hornum sér. Kórónan var of þröng,
sagði hann og veldissprotann misti hann
á gólfið. Krýningardaginn var hann svo
lengi að punta sig að prestarnir biðu eftir
honum tímunum saman og óttusöngurinn
varð ekki haldinn fyrr en að kveldi. Þetta
þótti ills viti. Hinrik var skritinn. Hann
hafði gaman af að klæðast kvenbúningi,
var iðinn við að láta myrða fólk, jós yfir
sig ösku niðri í kjallara og loks var hann
myrtur sjálfur.
SKEÐ
SKEÐ!
12. JÚLÍ — 1793 voru jjjj
fyrstu tilraunirnar gerð- jjjj
ar með „sjón-síma" eða jjjj
„semafor", á 30 kílómetra færi. Sá hét jjii
Claude Chappe, sem átti hugmyndina að jjjj
þessum fréttafleygi og bauð hann ýmsum
valdamönnum að skoða uppgötvunina. jjjj
Sýndi hann tæki sín í Ménilmontant. Dóm- jjjj
nefndin varð svo hrifin að afráðið var að Ijjj
stofna „símalínu" milli París og Lille or ||
var hún fullger í árslok 1794, og Chappe 1
14. JÚLl — 1015 dó hæst-
ráðandi Rússa, Vladimir
mikli, eftir að hafa aukið
mjög ríki sitt. Hann var sonarsonarsonur
Rúriks, hins fræga manns, og hafði sigrast
á Jaropolk bróður sínum kringum 980 og
orðið stórfursti i Kiev. Hann var strang-
ur stjórnandi og átti jafnan í erjum við
ýmsar austur-slavneskar höfðingjaættir;
hélt hann sig ríkmannlega og átti 800
meyjar í kvennabúri sínu auk fimm eigin-
kvenna. Allt gekk slysalaust meðan hann
var heiðingi, en 988 kvæntist hann aust.ur-
rómversku prinsessunni önnu og gerðist
kristinn. Og nú skipaði hann þegnum sín-
um að láta skírast. Hann gerbreyttist við
giftinguna —• heiðni ofstopamaðurinn varð
rólyndur heimilisfaðir og að ýmsu leyti
verðskuldaði hann þann heiður, sem hon-
um var sýndur nálægt tveim öldum eftir
dauða hans. Þá var hann sem sé gerður
að dýrlingi.
26
Fálkinn, 24. tbl. 1960