Fálkinn - 30.05.1962, Side 11
Státnar eru gæsirnar í brekkunni fyrir neðan Bústaði og það var ekki laust
við að þær litu fyrirlitningaraugum á endurnar fyrir neðan. Frísklegir eru
nemendurnir hennar Rosemarie, enda eiga þeir oft kost að láta fákana spretta
úr spori eftir grundunum. Hænurnar í hænsnabúrinu á myndinni hér að ofan
verpa ekki eggjum fyrir utan stíuna Sem sagt mestu myndar hænur.
— Svona, þú átt að vera aftar í
ístaðinu, hællinn á aldrei að vera í því,
segir leiðbeinandinn. Hún hcjitir Rose-
marie Þorleifsdóttir og er rúmlega tví-
tug. Hún hefur lært listirnar í reið-
mennskunni í Þýzkalandi og kennir
þær nú hér á vegum Fáks.
— Það eru nú um 50 nemendur hjá
mér núna. Ég kenni tvo tíma fyrir há-
degi og tvo tíma eftir hádegi, segir hún.
— Rosemarie, beizlið er laust hjá
mér, segir ung hnáta, er komin er á bak.
— Þú verður þá bara að fara af baki
og laga það, kelli mín, segir Rosemarie.
— Það er þá bezt að ég leggi á
minn hest. Svo förum við af stað, —
við ríðum hérna um nágrennið í svona
klukkutíma. Nei, það eru engar endur
hér, þær eru upp í ásnum þarna, líka
gæsir. En kýr eru á Bústöðum. Jæja,
þá skulum við leggja af stað.
Hópurinn ríður af stað. Krakkarnir
fara fetið, en einstaka lætur klárinn
brokka.
— Annars tek ég skrifstofufólk í
tíma á kvöldin, hrópar hún til blaða-
mannsins um leið og hún kveður.
Gæsirnar vagga sér.
Þær eru bústnar og augsýnilega vel
aldar gæsirnar, sem kjaga í brekkunni
fyrir neðan Bústaði. Það er eins og þær
hafi lagt allan heiminn að fótum sér.
Örlítið neðar eru endur á vappi og
gæsirnar líta þangað með fyrirlitningu.
Það leynir sér ekki, að þær þykjast
hátt yfir endurnar hafnar, enda reyna
þær að teygja sig og hreykja sér hátt.
Bröndóttur köttur stekkur yfir girð-
inguna og læðist að þeim, en þær virða
hann ekki viðlits og kattarskömmin
læðist skömmustulegur burt.
Heldur vil ég rollumar.
Nokkrar þrifalegar ær eru á beit á
sama bletti og gæsirnar. Samkomu-
lagið virðist vera með ágætum. Það
stendur kona við grindverk nokkurt og
hugar að kindunum sínum.
— Góðan daginn, eigið þér þessar
kindur?
— Já, ég hef að minnsta kosti eignað
mér þær. Það var ein að bera fyrir
svona tíu mínútum. Konan snýr sér að
ánni: — Svona kjáninn þinn litli, tap-
aðu nú ekki öðru lambinu þínu.
— Það var slæmt að missa af burð-
inum. Það hefði ef til vill verið hægt
að ná skemmtilegri mynd af honum.
— Það gerir ekkert, hann Ósvaldur,
— Ósvaldur Knudsen, hefur fest þetta
allt saman á filmu. Sýnir hann myndina
ekki í Tjarnarbíó, ég meina Tjarnarbæ
í kvöld? spyr konan.
— Jú, hann sýnir líka myndina af
séra Friðriki og Þorbergi Þórðarsyni.
— Já, þá vil ég nú heldur rollurnar
en rassinn á honum Þorbergi út í Eff-
ersey, svarar konan spozk.
★
Niðri í Fossvogsdalnum er dráttarvél
að draga slóða. í fjarska heyrist hund-
gá. Það hleypur grár köttur yfir Bú-
staðaveginn . Á Bústöðum er verið að
hleypa kúnum út.
ii> i í111B11