Fálkinn - 15.05.1963, Blaðsíða 5

úrklippusafnið
Sendið okkur spaugilegar
klausur, sem þér rekizt á í
blöðum og tímaritum. Þér
fáið blaðið, sem klausa yða-
birtist í. sent ókeypis heim.
Ails V»l' B JÓÖ&
json jcníJtetJt g-a’fofiiuíía!, í&tm oign
i»ðí$t 13g l)£8i
í ^ílfíku bi»n*i5>e«ttíi til d<itt<Sa-
Morgunblaðið 5. júní ’62.
Sendandi: G. G.
Ní. 21«. SokScabuxur. ödj-rar öfi i.vík-
,ít«rkar sokkabuxur leifma ofe tmgíiuga. *öKÞARBÍ>KASAl N K«. Kra
twia í h.tsmúl. vr v«4J«ira i *****
..isrfa tð. aprii t uppnafl
iíilllllliilpliliil
Vetrarlisti Hagkaups.
Sendandi: N. N.
Alþýðublaðið 20. apríl ’63.
Send.: Óskar Sigurðsson.
Tilboð óskSi í að leggja 1200 m. langap kafla af
Hellissandi um Ölafsvíkurenm.
Útboðsgögn verða afhent á vcgamólaskrifstof-
unni laugardaginn 13. apríl kl. 10 — 12 o" eftu-
páska gegn I ‘ ’ j . skiiafiyggmgu.
Vegamálastjóri.
Morgunblaðið 11. apríl ’63.
— Kti bvaS segir fniín?
sum i'v. ii'.f koniiy.t i,
:ir g ■: I
íarittgi m íiöi.anum, s&m pó
haíði komÍKt í hann krappan
i Ki.,’1.11 á'.i
fi-ugstwjtáir að Jjakr, þar at vl.
ír 100 i | .•.jrn,
Morgunblaðið í júní ’62.
Sendandi: N. N.
V ■ »-. fíttrtákBsqu kewrar
nmslur uiuð T met, {ugþrautar*
met, rtangaistokksmet úií og 5
met i slantíarstakki innanhúss
það bezía 4 30 > ■ h&Tts seUi fonO
rnt>t i ^
M ÞófðaV B;
ni.tr l ,-j i- , ti og
met Sigrúriai- Jóhamwúútuu i ha-
íiökki 1.46, ;n,
Send.: Jón Sturlaugsson.
n,: . u rr i <8 oriití.miiiidiii. li.'i
Káaa, som hét hirtíiit fyrrí lilunmi af, eg
v.tíiur, nm J..-0 l.rii', Imfunð.iii..
jncsta veii ítan) atS þi'Sín. pýrsti kaíil
isii utmar u t i fniykjavik, cn r,8al-
vvltvafigur licntiar rr Akurcyd. S:>ru-
líefjott i beísum íyrra Wata aiiííunnar —
Hin i’l ii.iUv.i:- lieiiji lj.il-t .lihi .1) a
•- fi' ung kímíi, I affa riaði rru-8 .H:,-ríum
Morgunblaðið 6. apríl ’63.
Send.: Ólafur Óskar Jakobss.
Lögfræðingarnir
Ungi lögfræðingurinn hafði
flutt mál fyrir verzlunar-
manninn og þeir voru aS
ganga frá samningunum sín á
milli.
Predikarinn og púkinn
Hlustið á orð spek-
? inganna og nemið
m þeirra vizku.
Ég- les yfirleitt ekki
listagagnrýni.
úmim. Eft Jjvcrnifí Ín1n rónír Eifi við,
mcö aÍl$T>erjar bióma og dó er Óúgan
yíitöí ttccm Jiana — ^að gúrist
OJtt á AUurOFrl En í iok í?08sa fjöi-
<*rútiuga Ííimiis bóJítr á nýrri, mjög for-
vitmiegrí. s^uliótju — antuuxf fagurri
Alþýðublaðið 5. des. ’62.
Send.: Ása Guðmundsdóttir.
— Ég verS víst að viður-
kenna, að þér eruð mjög
snjall lögfræðingur, sagði
verzlunarmaðurinn, þér
minnið mig alltaf á gamla
lögfræðinginn minn.
Ungi lögfræðingurinn
gekkst upp við hrósið og
sagði:
— Það gleður mig sannar-
lega, að þér kunnið að meta
störf mín.
— Það voru eiginlega ekki
störf yðar, sem ég hafði í
huga, sagði verzlunarmaður-
inn, heldur var það þókunin.
Stúdentarnir
Það varð uppi fótur og fit,
þegar stórt bandarískt viku-
blað birti grein og myndir
um stúdentalífið. Það var
einkum ein mynd af herbergi
stúdents, sem olli miklum
deilum. — Öskuvondur rak-
ari krafðist þess, að sér yrði
skilað aftur auglýsingaskilti
eða stúdentarnir borguðu sér
strax 15 dali. Gufuskipafélag
krafðist þess, að félaginu
yrði skilað aftur björgunar-
beltum, sem merkt voru fé-
laginu. Og Standard Oil
(Esso) sagðist skyldi stefna
stúdentunum, ef þeir skiluðu
ekki Esso — lampaskermin-
um, sem hékk uppi í loftinu.
konan hljóp
að heiman
Kvöld eitt, þegar vinur okk-
ar var að koma heim úr vinn-
unni, var enginn heima. En á
borðinu í forstofunni lá svo- djúpa hægindastólinn. Beint
hljóðandi bréf: , á móti honum blasti við
- Elsku Siggi rninn., Ég mynd af Stínu og börnunum.
elska þig og það mun ég allt- Hvað var þetta? Þarna var jú
af gera, en upp á síðkastið bréf. Hann reif það upp og
hefur mér fundizt, að við vær- las Allt j einu fór hann að
um farin að fara ískyggilega skellihlæja og stökk í hend-
mikið í taugarnar hvort á íngskasti út. En þetta bréf
öðru, svo að ég er farin burt. hljógaði á þessa leið:
Mamma hefur lofað mér því — Elskan mín. Þannig fer
að gæta krakkanna, en viltu hln óhamingjusama eiginkona
samt líta til þeirra öðru hvoru, ag £ kvikmyndunum og skáld-
hvort sem þú býr áfram í sögunum. Hún kastar pelsin-
íbúðinni eða flytur til gömlu, um yfir herðar sér, stekkur
góðu félaganna, sem enn eru Upp { ntla smarta bílinn sinn
ógiftir. ogekur á eitthvert lúxushótel.
Ástarkveðjur. Þín Stína. Ég er mjög reið út í þig, —
þú ert einræðisherra á heim-
Vinur okkar Siggi, horfði ilinu, — en ég er engin film-
vantrúaður á stafina um leið stjarna og pelsinn minn
og hann rifjaði upp í huga sér hleypur á fjórum fótum enn
hvernig samkomulagið hefði við vötn landsins og stelur sér
verið síðustu vikur. Að vísu silungi, og ef ég færi heim
hefðu þau rifizt svolítið, en til mömmu, mundi hún um-
ekkert meira en venjulega. svifalaust senda mig öfuga til
Það hafði varla verið neitt baka. Samt hefur hún lofað að
alvarlegt .... og þó. En hvað passa börnin í kvöld. Hittu
átti það að þýða að vera að mig fyrir utan Gamla Bíó
drótta að ógiftu vinunum klukkan 9. Þaf er núna sýnd
hans.....Hann gekk ósjálf- góð mynd — Elskhugarnir
rátt inn í stofuna og settist í þrír.
sá bezti
Ungur piltur hér í borg bau'ð eitt sinn
til sín tveimur stúlkum. Var nú sezt að krœs-
ingum, Ijúfar veigar á borðum, og kættist
þrenningin. Sátu þau nú dágóða stund og rœddu um alla
heima og geima. Þegar leið á kvöldið, sagðist önnur stúlkan
eiga erindi í nœsta hús. Hún þyrjti að hitta þar mann. Kvaðst
hún kannski koma aftur. Jœja, stúlkan fer og dvelst í nœsta
húsi drykklanga stund. Þegar hún fer þaðan, þá er hún á
báðum áttum, hvort hún eigi að koma við hjá piltinum og
vinkonu sinni. Þegar hún gengur hjá húsinu, sér hún Ijós
þar í glugga piltsins. Hún herðir því upp hugann, gengur
upp að húsinu og inn og ber að dyrum hjá piltinum. Það
svarar enginn fyrst í stað, en eftir svolitla stund er gengið
hægt að dyrunum, hurðin opnuð og höfúðið á piltinum kem-
ur í gœttina.
— Nei, ert það þú? segir pilturinn. — Og við sem héld-
um, að þú mundir ekki koma aftur, svo að við snerum okk-
ur að öðrum hlwtum.
Þín Stína.
Þegar
DOIMIMI
Það er til tík, sem er
á Ióðaríi á f jögurra ára
fresti; pólitíkin.
FÁLKINN 5