Fálkinn - 15.05.1963, Síða 11

— Er hann ekki yndislegur, hann
Peppe minn? Svo fríður og með hrokkið
hár! Er hann ekki blátt áfram töfrandi?
Þá stóðst ég ekki mátið lengur:
— En hvers vegna í ósköpunum ertu
að segja mér þetta?
Hún skildi hvernig mér leið og svar-
aði:
— Ég segi þér þetta, af því að ég
mundi aldrei geta sagt neinum öðrum
það. Já, ég er svo lánsöm að eiga mann,
sem er sannkallaður gimsteinn. En
farðu nú inn til hans og vertu honum
til samlætis. Ég á enn sitthvað eftir
ógert hér í eldhúsinu.
Ég var feginn að geta farið. Blóðið
ólgaði í brjósti mér, þegar hún talaði
um manninn sinn á þennan hátt. Peppe
hafði slökkt á útvarpinu og sat í þung-
um þönkum og nagaði á sér neglurnar.
Loks sagði hann:
— Rodolfo, get ég treyst þér?
— Auðvitað geturðu það.
— Hlustaðu þá á mig. Klukkan ellefu
í kvöld á ég stefnumót, og ég verð að
fara á það.
— Stefnumót? Við hvern?
Hann svaraði óþolinmóður:
— Við stúlku. Og nú verður þú að
hjálpa mér, ef þú vilt heita vinur minn.
Á ákveðnum tíma, við skulum segja
klukkan hálf ellefu, þá verður þú að
muna allt í einu, að við eigum saman
stefnumót við Fabrizi, þú veizt bíla-
salann, um viðskiptamál. Þú minnist á
þetta og ég staðfesti það og síðan bjóð-
um við Massiminu góða nótt og förum.
Satt að segja varð ég mjög órólegur.
Að hugsa sér að vera kvæntur konu
eins og Massiminu, sem var verð þyngd-
ar sinnar í gulli, — að hafa ekki verið
kvæntur nema í tæpan mánuð — og
eiga samt stefnumót við stelpur að
næturlagi. Þess vegna sagði ég alvar-
legur á svip:
— Ef þú endilega vilt, þá get ég
gert þetta fyrir þig. En taktu eftir því,
sem ég segi, Peppe: Það er ekki rétt
af þér að gera þetta.
— Hvers vegna ekki?
— Af því að þið hafið ekki verið
gift nema í einn mánuð og henni er
mjög annt um þig.
Þá rauk hann upp eins og naðra.
— Hvað gagnar það, þegar mér er
alls ekki annt um hana? Hún vildi fá
mig, hvað sem það kostaði, enda þótt
ég reyndi að gefa henni í skyn, á allan
mögulegan hátt, að ég elskaði hana
ekki. Jæja, ef þú vilt gera þetta, þá
er allt í lagi. Ef þú vilt það ekki, þá
er mér alveg sama.
— Gott og vel. Þú getur verið róleg-
ur. Ég skal gera þetta.
Þegar hér var komið sögu hafði Mass-
imina lokið við að elda matinn og
kom inn til þess að leggja á borð. Hún
breiddi skínandi dúk á borðið, setti
þrjá diska á það og auðvitað vakti hún
athygli mína á hinu fína sex manna
kínastelli með gullnu blómamunstri.
Kát og hress gekk hún úr einu herberg-
inu í annað, kom með glös, hnífa og
gaffla. Gleði hennar beindist öll að
Framh. á bls. 38.
FÁLKINN 11