Fálkinn - 15.05.1963, Blaðsíða 35
□TTD DG BRÚÐUR SÆKDNUNGSINS
„Farið hægt, asnarnir ykkar,“ skipaði Danni. „börurnar mega
ekki hristast." Ottó var mjög ánægður yfir leik Danna. Hann
lék hlutverk sitt af einstakri innlifun. Það var aðdáunarvert
hve vel hann taldi greifanum trú um, að hann væri veikur. „Við
verðum að flýta okkur, lávarður minn, áður en þér verðið meira
veikur. Við komumst það aldrei með þessum silagangi," sagði
Eðvald. Greifinn heyrði ekki hæðnina í rödd Eðvalds og hrós-
aði honum því fyrir árvekni og trúmennsku. En Ottó komst
að því, að þeir voru á leiðinni til sumarhallar og veiðihallar
greifans.
„Loksins," sagði Ottó og andvarpaði um leið og þeir komu að
hliðum veiðihallarinnar. „Berið stúlkuna upp i herbergi hennar,“
skipaði Eðvald tveimur hermönnum. „Hinir geta farið í hvild
um stundarsakir." Menn greifans leystu upp raðirnar, en Eðvald
leiddi Ottó og Danna í gestaherbergið í hornturninum og lét
þá eftir eina. Og þegar Eðvald lagði af stað áleiðis til greifans,
hugsaði hann um það hvernig hann gæti bezt komið þessum
Ottó fyrir kattarnef. Hann lagði málið fyrir greifann. „Dreptu
hann ekki. Hann veit ekkert og Karin var meðvitundarlaus og
getur ekki hafa sagt honum neitt.“ „En hann verður að fara,"
sagði Eðvald. „Jæja, þá,“ sagði greifinn, „gerðu eins og þig
lystir, en láttu lækninn vera og sendu hann til min núna.“
Danni kom til greifans í fylgd með Eðvald. „Þér kölluðuð á
mig, lávarður minn góður,“ sagði Danni. „Já,“ sagði greifinn,
„hvernig líður sjúklingnum?" „Betur en áhorfðist," svaraði
Danni alvarlegur i bragði, „veikindi hennar eru alvarleg, en ég
vona nú samt að henni batni.“ „Segðu mér eitt,“ sagði greifinn,
„hver er þessi ungi riddari, sem fylgir yður?“ „Það er Ottó
lávarður frá Arnarkastala. Ég hitti hann í Bernarkastala og
hann bauðst til að fylgja mér á ferðum mínum.“ „En meðal
annarra orða“, sagði greifinn, „hvað haldið þér um heilsu
mína?“ „Það er enginn vafi,“ sagði Danni, „að þér eruð mjög
veikur." Greifinn fölnaði upp, en Danni þuldi langa þulu og
hann gat sannfært hann um, að líf hans hengi á bláþræði og
hann einn gæti læknað sjálfan greifann.
FÁLKINN 35