Fálkinn - 15.05.1963, Blaðsíða 39

krónuseðlana í sundur og rúlla þeim
síðan upp einsog um heila seðla væri
að ræða og borga svo með sama fimm-
kallinum tvisvar. Það er alveg furðu-
legt hvað menn leggja við þetta mikla
alúð og nærri því, að maður geti sagt
samvizkusemi.
—■ Ber mikið á erlendum peningum?
— Já, þeir eru alltaf talsvert í um-
ferð. Þeir eru okkar gjaldeyrisöflun.
Þeir eru víða að en mest frá Norður-
löndunum, Bretlandi og Þýzkalandi.
Einu sinni kom hér enskur peningur
all merkilegur og víst nokkuð gamall.
Á honum stóð þessi skemmtilega setn-
ing: Keep your temper (taktu það ró-
lega). Ég ætlaði að gefa hann konunni
minni, en áður en það komst í verk var
hann horfinn.
— En kemur ekki allskonar dót í
dunkana líka?
— Jú, það er margskonar dót sem
þangað berst. Hnappar, og tölur hafa
lengi verið áberandi og eitt sinn kom
sokkaband, og fundizt hafa samanbeykl-
aðir bandprjónar. Við getum sýnt ykk-
ui' í einn kassa sem safnast hefur í nú
á ekki löngum tíma.
Og okkur var sýndur kassi einn all-
stór fullur af allskonar hlutum. Hnapp-
ar og tölur voru þar í miklum meiri-
hluta, gylltir látúnshnappar og stórar
káputölur. Einhver hefur sett „I love
you“-plötu, sem vinsælt er að bera um
hálsinn, en telja verður líklegt að plat-
an hafi verið sett þarna fyrir misskiln-
ing en ekki verið játning gagnvart
vagnstjóranum, og þó verður ekkert
fullyrt í því máli. Þá var þarna mikið
af allskonar skífudrasli í mörgum
stærðum svo og þynnur hverskonar. Þá
hefur borizt þarna form af Kók-flösku
og fleira furðulegt sem ekki verður
fiokkað undir venjulegan gjaldmiðil.
Og nú var okkur sýnt hvernig flokk-
unarvélin vann. Hún var fljót að greina
í sundur stærðirnar og það heyrðust
léttir smellir þegar peningarnir duttu
í kassana.
— Kemur ekki lítið af tveggjeyring-
um?
— Það er alltaf eitthvað en minnkar
stöðugt.
Við spurðum þær Sigríði Jónasdóttur
og Aðalbjörgu Skúladóttur hvernig
þeim þætti að vinna við þetta. Þær
kváðust kunna því vel, en það væri
leiðinlegt að sjá hvernig fólk færi með
peningana.
— Verðið þið varir við dagamun í
sambandi við fjölda þeirra sem ferðast
með vögnunum?
— Það er alltaf meira ef veðrið er
vont og svo aftur minna eftir því sem
veðrið er betra.
—- Eru mikil brögð að því að pen-
ingaseðlar séu rifnir í sundur?
— Já og hinn helmingurinn kemur
venjulegast daginn eftir.
Svo kvöddum við og héldum fram
á ganginn ásamt Skúla.
— Hefur þú unnið lengi hjá Strætis-
vögnunum?
— Já, í 29 ár.
— Og kannt sæmilega við starfið?
—■ Já, ég kann alveg prýðilega við
þetta.
— Hefurðu nægan tíma til að sinna
tónlistinni?
— Maður hefur aldrei nægan tíma
til að sinna henni. Til þess að geta sinnt
tónlistinni þarf mikinn tíma, miklu
meiri tíma en maður hefur aflögu. En
þegar ég geng hér út á kvöldin þá er
ég laus og get óskiptur snúið mér
að henni. Að vísu get ég ekki sinnt
stærri verkum og verð því að láta þau
smærri nægja. Annars komponera ég
mest í hádeginu og vinn svo úr því á
kvöldin. Ég veit ekki hvernig stendur á
þessu ekki frekar en ég vinn meira þeg-
ar gott er veður. Það er sennilega vegna
þess að þá liggur vel á manni.
Og Skúli kvaddi okkur brosandi og
alúðlegur og við héldum út. Hópurinn
á horninu hafði minnkað eða kannski
var þetta nýr hópur sem beið eftir nýj-
um vögnum. Kannski var einhver í
hópnum með sundurrifinn fimmkall eða
klofna krónu og mundi setja þetta í
dunkinn. Mundi opinbera sitt innra eðli
fyrir eina krónu.
Blaöraöu viö
hana uti svo
maöur hafi
friö til aö
sofa
Sæl, elskan.Ég
œtla ekkert aö
stoppa. Ég er
aö fara að
skarnma kennara,
hldkina
Hvaö segiröu
um þetta fjand
Þegar ég kom \ít úr
■biíftlnni í dag þá
veit ég ekki fyrr en
ég tekst á loft, 'sn
sem "betur fer kom
ég niöur á lappirn-
ar
Og þaö ták mig tvo tíma -aö
sannfæra hana um, aö þaö
heföi ekki veriö ég sem
kallaöi hana fuglahræöu
En geturöu hugsaö þér annaö (
-manneskja á hennar aldri
meö þeiman líka liatt. Hún ’er
og fuglahræöa, þaö veit sá s
allt veit...
argasta
fuglahræöa