Fálkinn - 15.05.1963, Blaðsíða 9

var konungdæmið í hættu, meðan hann
var á lífi. Höfundinn grunar einnig
Talleyrand, hinn slungna stjórnmála-
mann, en hann hafði lýst því yfir á
þinginu í Vínarborg, að Napoleon væri
ógnun við heimsfriðinn og ætti tafar-
laust að skjóta hann. Ef gengið er að
því vísu, að Napoleon hafi dáið úr
arsenikeitrun, þá er Talleyrand útilok-
aður að hafa átt hönd í bagga. Það er
ekkert, sem styður þá fullyrðingu.
Böndin berast því að þrenningu þeirri,
sem dvaldist með keisaranum á St. Hel-
enu. Höfundurinn dr. Forshuvud, úti-
lokar þá Marchand hinn keisaralega
þjón og St. Denis. Eftir er þá Montho-
var talin honum samboðin. Hún hét
Albine Vassal og var talin léttúðug. Seg-
ir nú lítið af honum embættislausum,
en þegar Napoleon er fluttur til St. Hel-
enu, þá stígur hann á skipsfjöl og sigl-
ir til eyjarinnar og verður keisaranum
mjög handgenginn, en greifynjan verð-
ur frilla Napoleons og er sannað að
hann greiddi henni greiðann í beinhörð
um peningum. Svo er að sjá, að greifinn
hafi ekkert haft á móti þessari hegðan,
enda munu þau hjónin hafa grætt á
þessu 75 þús. franka (um 30 milljónir
króna) á ári, meðan keisarinn lifði.
Auk þess hafði Albine greifaynja af
Montholon þegið gjöf af keisaranum
Fremsta myndin er af Albinu Vassal,
sem síðar varð greifynja af Montholon.
Hún var hjákona Napoleons mikla í
útlegðinni á St. Helenu og höfðu þau
greifahjónin stórar fjárfúlgur upp úr
keisaranum.
Næsta mynd er af nánasta Iiði Napo-
leons í útlegðinni. Má greina á mynd-
inni, Marchand þjón, St. Denis og Mont-
holon greifa. Takið eftir að einn mann-
anna er með penna í hönd. Það er sá
er skráði æviminningar keisarans.
Þriðja myndin er svo af því þegar
gröf Napoleons mikla Bonaparte var
opnuð.
f: .
lon. Höfundur telur, að keisarinn hafi
tekið inn eitrið á löngum tíma, í mjög
litlum skömmtum, sem fóru vaxandi.
En takið eftir lesendur góðir, að við
erum á kafi í leynilögreglugátu og það
er sænski læknirinn, sem leiðir okkur
um þá refilstigu, og skilur lesandanum
eftir að ráða gátuna. Þess vegna spyrj-
um við: Var Montholon morðinginn?
Ef svo hefur verið þá hefur hann áreið-
anlega verið verkfæri í höndum ein-
hvers óþekkts aðila. Hafði hann hagnað
af því að myrða Napoleon? En hver var
þessi Montholon þá í raun og veru?
Við skulum því kanna örlítið feril hans
og hvort hann hefði haft ábata af
dauða keisarans.
Montholon þessi fæddist 1783. Hann
gengur í herinn og öðlast þar ýmsan
frama. Hann er gerður greifi og 1809
verður hann ráðsmaður keisarans.
Skömmu seinna neyðist hann til að
segja embætti sínu lausu, vegna þess
að hann hafði kvænzt konu, sem ekki
sem var að verðmæti 144 þús. franka.
Af þessu má sjá, að greifinn hefði
lítinn ábata haft af dauða keisarans.
Og að flýta fyrir dauða hans var sama
sem að lóga gullgæsinni, sem verpti
gulleggjum handa þeim hjónum. —
Greifynjan yfirgaf eyjuna í júlí 1819,,
en Montholon greifi varð eftir. Keisar-
inn mat mjög þessa tryggð hans og á-
nafnaði honum 2 milljónir franka í
erfðaskrá sinni, en aðeins 400 þús. komu
í hlut Marchands þjóns. — Ef einhver
aðhyllist kenningu sænska læknisins,
þá er til sá möguleiki, að Montholon
greifi hafi verið hræddur um að keisar-
inn mundi breyta erfðaskrá sinni. En
það verður að hafa hugfast, að erfða-
skrárgerðir keisarans eru ekki dagsettar
fyrr en á árinu 1819, en arsenik eitr-
unina telur dr. Forshuvud hafa byrjað
í maí 1816.
En nú skulum við athuga dálítið efna-
greiningu hárlokksins, sem reyndist
þrungin arseniki. Við vitum að hárið,
sem rannsakað var, kom frá tveimur
aðilum. Það er óyggjandi að hárið var
af sjálfum keisaranum. En hins vegar
er fullvíst, að á öldinni sem leið, væru
vissir léttir og brothættir hlutir svo sem
hár og fjaðrir varðveittir þannig, að
þeir voru mettaðir með arsenik. Það er
ekki nema rökrétt ályktun, að svo hafi
einnig verið gert við hár keisarans, sem
geymt var í pökkunum tveim, er Lac-
houque hafði undir höndum og sendi
sænska tannlækninum Forshuvud. En
arsenikið var til þess að hlutirnir moln-
uðu ekki niður. Að þessu öllu athuguðu,
þá getum við ekki annsð en viðurkennt
þá skoðun, sem almennt er ríkjandi
meðal lækna og sagnfræðinga og sem
Dr. Ganieré tekur undir, en hún sé sú,
að Napoleon Bonaparte hinn mikli hafi
látizt úr krabbameini í maga.
(Þýtt og endursagt).
-------★
FÁLKINN
9