Vikan - 30.11.1961, Qupperneq 47

undnar haía veriC þráöum kenni-
setninga mtirgra kynslóOa. Hún vissi,
aO Því aOeins fœr maöur þann, sem
maöur þráir, aö hægt sé aö sýna hon-
um og sanna, aö maöur telji hann
þess viröi, aö maöur berjist gegn öllu
og öllum til þess aö mega njóta hans.
AÖ ekkert særir karlmanninn meir,
þegar þannig stendur á, og gerir hann
hikandi og tvíráöan, eins og það að
konan vilji leggja úrslitavaldið í hans
hendur, láta hann skera úr um hvers
viröi hamingja þeirra sé. Finni hann
hinsvegar, aö konan, sem hann elskar,
metur hann svo mikils að hún lætur
engar hindranir, hvorki af völdum
guðs né manna, aftra sér, hikar hann
ekki heldur við neitt ...
Fingur hennar snúa skífunni, og
biðin eftir hringingarsóninum er
henni sem eilífð. Hún veit, að í þess-
ari andrá hefur hún hrundið af stað
þvi, sem henni ber hér eftir heilög
skylda til að fórna öllu fyrir, berjast
fyrir unz sigur vinnst. Að hún hefur
ekki aðeins lagt sina eigin hamingju
að veði, heldur og hans, mannsins,
sem hún elskar. Að einmitt þetta er
að elska ...
Tvær hringingar. Rödd hans ...
Framhald i næsta blaöi.
STIG AMENNSKA.
Framhald af bls. 18.
Lýsingu af þessari sjálfsmorðs-
tilraun má í rauninni skipta i þrjá
kafla: 1) Montinn 2) Meðvitundar-
laus 3) Kjaftfor.
Fyrsti kaflinn (1) Montinn) hefst
á því að ég labbaði i blíðskapar-
veðri inn á slökkvistöð og heilsaði
þar brosandi öllum, sem þar voru
staddir. Menn fóru að segja brand-
ara og ég sagði HaHaHa, haldið
þið það sé ekki munur að geta far-
ið um bæinn og talað við kunningj-
ana i svona veðri, heldur en vera
að kúldrast hérna inni i sólarlausri
kompu. Komið þið heldur út fyrir
og fáið ykkur dálítið frískt loft.
Rennið þið nú stigabílnum út og
leyfið mér að skreppa upp til að
taka nokkrar myndir.
Svona getur maður kveðið upp
sinn eigin dauðadóm án þess að
hafa sjálfur hugmynd um það.
HoHoHo sögðu þeir sísona. Held-
urðu að þú þorir kannski upp i stig-
ann?
Þori??? Hvað haldið þið að það
sé að labba upp nokkra metra í
blíðskaparveðri? Það er sko ekki
nokkur einasti vandi.
Og áður en ég gat talið upp að
ellefu og hálfum, vorum við komnir
út á götu og stigabillinn í fullum
gangi.
Skáld ástarinnar,
TAGORE
Úrval úr verkum hins indverska
skálds, Rabindranath Tagore,
sem hlaut bókmenntaverðlaun
Nóbels, er nú komið út í ís-
lenzkri þýðingu - endurminn-
ingar, ljóð og leikrit.
Séra Sveinn Víkingur valdi og
þýddi efni bókarinnar og ritar
jafnframt aldarminningu skálds-
ins.
Bókin er 312 blaðsíður í
vönduðu bandi, prýdd níu
heilsíðumyndum.
Verð kr. 193,00 (+ söluskattur).
Verk TAGORE eru sígildur skáldskapur, þrunginn djúphygli
og göfgi.
SKÁLD ÁSTARINNAR er afreksverk í bókmenntum, fært í
vandaðan búning íslenzkrar tungu.
Skáld ástarinnar er smekkvísleg gjöf og vönduð eign.
Á ég að draga hann nokkuð út
spurði stigabílsstjórinn og brosti
hæðnislega. Ef hann hefði ekki bros-
að hæðnislega, hefði ég kannski
séð að mér og runnið á .. .á bak-
hlutann. en af þvi að hann brosti
hæðnislega þá stirðnaði montið í
toppstykkinu og ég sagði O, láttu
hann vaða alla leið.
20 metra?
20 metra!
Eigum við ekki að halda i bar-
dúnurnar, spurði annar með hæðn-
isbrosi.
Nei, ég held nú ekki í svöna blið-
skaparveðri.
En þú hefur á þér belti, kunn-
ingi, sagði sá þriðji hæðnisbros-
laust og þar við sat.
Ég brosti af fullkomnu öryggi,
......
sveiflaði myndavélinni á bakið —
og lagði af stað.
(Hér lýkur fyrsta kafla).
Þetta er sko einfalt hugsaði ég
um leið og ég labbaði upp fyrstu
10 þrepin. Maður hefur svo sem
gert þetta áður án þess að verða
meint af. Bara hafa 'jafnvægi i
Framhald á bls. 50.
grgrja aðl |olabak§trmum
aðarinn
hafi
Saftir Avaxtasafi
Borðedik Matarlitur
Sósulitur