Vikan - 06.12.1962, Side 60

Einungis úrvals vörur
Allskonar karlmannafatnaður
FÖT-FRAKKAR
TREFLAR-KULDAHÚFUR
HANZKAR-HATTAR
SKYRTUR-BINDI
SOKKAR - NÆRFÖT
SNYRTIVÖRUR - RAKSETT
Dolcis KARLMANNASKÓR
Austurstræti 22 og Vesturveri.
appelsínu, ósætum), og blandið 2
bollum af kókósmjöli í deigið.
KRYDDKÖKUR:
1 tesk. kanill, V2 tesk. allrahanda,
Ví tesk. negull, V2 tesk. engifer
blandað í deigið.
FYLLTAR KÖKUR:
Búið til kringlóttar kökur úr
helmingi deigsins, og úr hinum
helming jafnstórar kökur, nema
með stóru gati í miðju. Smyrjið
heilu kökurnar með sultutaui eða
appelsínumarmelaði, sem hefur ver-
ið blandað rúsínum eða brúnuðum
hnetum, smásöxuðum, og leggið
gatakökurnar yfir, þrýstið þeim
saman og bakið eins og áður. Líka
má nota þessa ávaxtafyllingu:
V2 bolli sykur, Va bolli döðlur,
V2 bolli rúsínur, 1 matsk. hveiti,
Vi tesk. af safa úr sítrónu, Vt tesk.
sítrónusafi úr flösku, Vi tesk. salt.
Sjóðið þetta í 5 mín. og kælið
áður en það er smurt á kökurnar.
SÍTRÓNUKÖKUR:
200 gr smjör eða smjörlíki, %
bolli sykur, 3 egg, 60 gr möndlur,
2 bollar hveiti, sítróna.
Bræðið smjörið og hrærið það
með sykrinum þar til það er létt.
Bætið eggjarauðunum í og saftinni
og rifnum berkinum af sítrónunni,
síðan er hveitinu og síðast stííþeytt-
um eggjahvítunum. Sett með tesk.
á smurða plötu og smásöxuðum
möndlunum stráð yfir.
Bræðrabylta.
Framhald af bls. 39.
„Nógu lengi höfum við nú um-
borið ómenni þetta,“ mælti Ög-
mundur. „Nú skalt þú kalla til þín
nokkra vaska menn, og farið svo
að Þorleifi og færið hann hingað í
böndum. Síðan vil ég að þú setjir
hann út af sakramenti, því að þessi
maður er óalandi og óferjandi í
kristilegu samfélagi.“
„Það mun ég fúslega gera,“ mælti
prestur. „Og hefðu verið æmar á-
stæður til þess fyrr. Þyngst er sú
refsing er alfaðir leggur á bófa og
illræðismenn, er eigi iðrast mis-
gerða sinna og eigi fá notið frið-
þægingar í heilögu sakramenti."
Það var upphafning í ásjónu
prestsins er hann mælti þetta og
heilög vandlæting í rómnum.
Þorbjörn prestur valdi með sér
sex af hraustustu landsetum Ög-
mundar til þess að gera aðförina
að Þorleifi. Sjálfur var prestur eigi
til neinna stórræða fallinn, en hvatti
menn sína til framgöngu og eftir
nokkra viðureign komu þeir böndum
á Þorleif. Að því búnu leiddu þeir
hann til sjávar, ásamt konu hans
og börnum og öðru húsfólki frá
Stafnesi, og voru allir fluttir suður
yfir voginn, heim að Vogi og Kot-
vogi.
Var Þorleifur geymdur í svefn-
húsi og hlekkjaður þar við stein
einn mikinn, og enginn fékk til
hans að koma, nema prestur ein-
samall, svo og gömul kerling, sem
færði honum mat og þjónaði honum
til baks og kviðar.
En morgun einn, þrem nóttum
eftir að Þorleifur var fluttur í bönd-
um að Vogi, sá fólk, er komið var
á fætur, að brotið var upp svefn-
húsið, og er að var gætt, var Þor-
leifur horfinn, en fjötrar hans og
hlekkir lágu á gólfinu við steininn.
Þótti þetta eigi einleikið, og engum
kom til hugar að Þorleifur hefði
leyst sig af eigin rammleik. Komu
því upp getgátur um, að einhver
hefði hlotið að vera honum hjálp-
legur í þetta skipti, eins og þá er
hann vanaði graðhest Ögmundar.
En hvar sem eftir var leitað fannst
enginn, sem við það vildi kannast.
Eigi vissu menn hvað af Þorleifi
varð, og spurðist eigi til hans næstu
vikur eftir þenna atburð. Sumir gátu
þess til, að hann hefði flúið hérað,
aðrir að hann hefðist við á laun hjá
einhverjum landseta Ögmundar.
Leitað var fram á haust. Þá var
það einhverju sinni, að Þorbjörn
60 VIKAN