Vikan - 10.01.1963, Blaðsíða 4

HVAÐ UNGUR NEMUR
IÐUNNARSKÓR Á ALLA FJÖLSKYLDUNA
. . . Kæri póstur
Væri nokkur leið1 að fá að sjá
annað ávarp í bréfum Póstsins en
„Kæri Póstur“ og „Kæra Vika“, cf
þá nauðsynlegt er að liafa nokkurt
ávarp í þessum bréfum. Af _30 bréf-
um, sem ég athugaði, voru 13, sem
byrjuðu á „Kæri Póstur“ og 7, sem
byrjuðu á „Kæra Vika“, þ. e. 20H
bréf með öðru hvoru þessara á-|lj
varpa. Þvilík andleg eyðimörkl'j
Betra að snúa sér heldur bcint að
efninu og sleppa ávarpinu — kæru
bréfritarar.
Með þökk fyrir birtinguna.
Dóni.
--------Alveg sammála. Eða þá
þetta „Með þökk fyrir birting-
una“ — það er nú meiri árans
vitleysan, ha?
. . . Kurteisi
Kæri Póstur.
Ég var að lesa urn kurteisi i
Vikunni, og ég er alveg sammála
Naggi: kurteisi er oft ó-kurteisi.
Mér finnst k.urteisi smjaðursleg og
fráhrindandi, og ef ég mætti ráða,
myndi ég vilja afnema „kurteisi".
Menn geta komið prúðmannlega
fram án þess að vera smjaðurslega
kurteisir. Hevrt hef ég sögu um
mann, scm var illa við annan. Hann
sagðist þúa Guð og góða menn, en
þéra andskotann og yður. Saman-
ber í bæninni „Faðir vor, þú sem
ert á himnum . . .“ Þérun er þving-
andi, en þúun frjálsleg, en ekki
ókurteisi.
Nói gamli.
— — — Sjálfum fannst mér
gæta nokkurs niisskilnings i
greininni um kurteisi, því að
höfundur vildi rugla saman
kurteisi og siðum. Kurteisi er
kurteisi um allan heim, en sinn
er siður í hverju landi. Auk þess
er þetta misskilningur hjá þér:
smjaður er einmitt ekki kurteisi,
langt frá því — það er argasta
ókurteisi.
• . . Dús við
tengdaforeldrana ?
Kæri Póstur.
Ég hef alllengi verið með sömu
stúlkunni, og nú erum við trúlofuð.
Samt hef ég aldrei liitt eða talað
við foreldra hennar. Þegar við opin-
berum, vcrður víst ekki hjá þvi
lcomizt, að ég verði kynntur fyrir
þeim. Nú er spurningin: Á ég að
þúa þau eða þéra og bíða þar til
þau bjóða mér dús?
Vandræðagemlingur.
--------Ég geri ráð fyrir, að
þú verðir kynntur fyrir tengda-
foreldrunum sem verðandi
tengdasonur eða allt að því —
a. m. k. fyndist mér það eðlileg-
ast að vera ekki að fara í graf-
götur með þetta við sjálfa tengda-
foreldrana. Þess vegna áttu ekki
að hika við að þúa þau. Ef þú
verður kynntur fyrir þeim eins
og hvert annað tímabundið
svermerí dótturinnar, skaltu
forðast öll persónuávörp þar til
þú færð „línuna" hjá foreldrum
hennar . . .
. . . Stopp
Gam’a góða Vikan mín.
Ég er einn af bílakandi mönnum
bæjarins og einn af þeim, sem alltaf
rer eftir settum reglum. Ég vil
gjarna vita, livað' er rétt os hvað
er rangt, og þess vegna spyr ég:
Þegar ég kem að götu þar sem
stoppskylda er og ef til vill, fimm
Ijilar ó undan mér, þá stoppa ég
20-30 metrum frá stoppskyldumörk-
unum. Nú fer öll hersingin af stað
í einu. Á ég þá að nema staðar
að nýju, þegar ég kem að götunni
eða halda áfram, ef enginn bill er
þar á ferðinni?
J. K. V.
-------Þú átt að nema staðar
á gatnamótunum þar scm skiltið
er sett upp. Ég er eiginlega alveg
hissa á þessari spurningu —
ímyndum okkur að bílaröðin
væri svona þrisvar sinnum
lengri: þú myndir þá nema stað-
ar rúmum hundrað metrum frá
horn:. Fyndist þér þá ekki á-
stæða til að nema staðar við
stopphornið? Jú, er það ekki.
Það er samt ekki nema stigmun-
ur á Jiessu dæmi mínu og— dæm-
inu þínu.
. . . Róttækur
Póstur minn.
Segðu öllum eða allflestum leigu-
bílstjórum og hérumbil öllum vöru-
bílstjórum, að þeir séu plága í um-
ferðinni. Leigubílstjórarnir vegna
frekju og tillitsleysis, en vörubíl-
stjórarnir f tímavinnunni lialda
öllu föstu. Ég skora á Vikuna að
taka þessa gutta í gegn með ein-
'hverju móti.
Páll á bláa jeppanum.
-----Það er undarlcg árátta,
þetta að láta afglöp einstaklinga
eða fámennra hópa ganga yfir
heildina. Það ber mjög á l)essu
í bréfum, sem Póstinum berast:
bréfritarar sjá allt of oft ekki
annað en hvítt og svart — Jjað
er ekkert þar á rnilli. Mér dettur
ekki í hug að taka undir þessi
ummæli þín og fordæma þessar
stéttir manna, því að ég þekki til
niargra dáindismanna í þessum
stéttum báðum. Hins vegar efast
ég ekki um, að innan um eru
margir svartir sauðir, og mættu
þeir svo sem taka þetta til sín.
En ég álít, að gagnrýni nái ekki
tilætluðum árangri, þegar hún
er svona róttæk, blind og ein-
h'iða eins og í bréfi þínu.
. . . Prökk
Kæra Vika.
Ég bý í sambýlishúsi, og i næstu
ibúð býr kona, sem er ágæt vin-
kona mín, og við drekluim oft ellefu-
sopann saman. Það er bara með
þessa konu, hún er orðin fullfrökk,