Vikan - 04.07.1963, Blaðsíða 25

Hann var viti sínu fjær vegna þess að
honum fannst, að nágrannar hans hefðu
fyllt íbúðina hans af sýklum.
að hún sé með í sainsærinu. Slík hug myndabrengl eru kölluð ofsóknarbrjál-
æði og geta verið einkenni á flestum geðsjúkdómum. Suavitil hefur engin
áhrif á það.
Af þvi, sem hér hefur verið sagt, er ljóst, að fólk, sem heldur að það sé
geðveikt er það ekki.
Tilraunir við að finna áhrifaríkar töflur gegn óttatilfinningu liófust 1952 á
rannsóknarstofum Medicinalos lyfjagerðarinnar. Hópur vísindamanna, efna-
fræðingar, lyf jafræðingar, sálfræðingar og geðveikralæknar, gekk að þvi með
oddi og egg að gera átak á móti taugaveikluninni, þessum algengasta sjúlí-
dómi nútimans.
Að vísu höfðu áður verið notaðar sálgreiningar, en það eru þriggja stund-
arf jórðunga langar viðræður milli læknis og sjúklings í 20—50 skipti, og gefa
þær góða raun. En það liggur i augum uppi að það eru dýrar og erfiðar að-
ferðir, þar sem hver læknir getur aðeins liaft fáa sjúklinga. Þar að auki voru
líka notuð meðul við ákveðnar kringuinstæður, en það voru aðallega svefn-
meðul, sem deyfa og gera sjúklingana oft og tíðum liáða meðölunum, svo þeir
geta ekki án þeirra verið og endaði það oft með þvi, að þeir urðu algjörir
ræflar líkt og morfínneytendur.
Það var þvi eklci seinna vænna að vísindamennirnir liæfust handa. Það voru
60 efni, sem voru tekin til rannsóknar, og reyndust livert á fætur öðru ónot-
hæf, þar til aðeins voru eftir hvítir kristallar, beiskir á bragðið, sem leyst-
ust upp í vatni.
Þetta var benzilsyre-diæthylaminoæthylesterhydroklorid. En þar sem þetta
er fremur óliandhægt nafn voru töflurnar kallaðar Suavitil.
Þetta er ekki nýtt efni. Það hefur þekkzt síðan 1935. Það er notað við
þarmakrampa, en tekið aftur úr notkun vegna þess að það hafði óheppileg
áhrif að ýmsu öðru leyti. Engum hafði liugkvæmzt að nota það gegn hræðslu.
Nú er konúð í veg fyrir liin óheppilegu áhrif með því að gefa minni skannnt.
Það hafa verið gerðar tilraunir, meðal annars, á u. þ. b. 600 sjúklingum á
geðveikisdeildum sjúlcrahúsa á Norðurlöndum. Það hefur komið í ljós, að
50—80% sjúklinganna hafa gagn af Suavitil. En það eru aðeins sjúklingar
með taugaveildun, sem meðalið hefur áhrif á — við geðveiki gagnar það ekki
og heldur ekki við móðursýki.
Meðal sjúklinganna, sem reyndu meðahð, var 27 ára gömul hár-
greiðslukona, sem í nokkur ár hafði þjáðst af magnaðri en óljósri hræðslu-
tilfinningu. Hún fór eftir vissum
reglum með allar sinar athafnir, því
henni fannst hún verða að hafa ná-
kvæma stundaskrá fyrir daginn til
að vera viss um að gera allt rétt. En
þrátt fyrir það varð liún alltaf að
vera að hugsa aftur í tímann og rifja
upp fyrir sér, livort liún liefði gert
allt á réttan liátt fyrr um daginn.
Þetta varð til þess, að hún gat aldrei
setið róleg, t. d. í kvikmyndaliúsi
eða í veizlum. Henni fannst liún sí-
felit verða að standa upp og hlaupa
út. Þetta var að eyðileggja líf hennar.
Hún fékk 6 Suavitiltöflur á dag, og
eftir stuttan tíma sagði hún við lækn-
irinn: „Ég Iief það blátt áfram yndis-
legt!“
Meðan á lækningunni stendur lief-
ur sjúklingurinn það á tilfinning-
unni, að það rísi veggur upp á milli
hans og vandamálanna. Vandamálin
eru enn fyrir hendi, en þau þvinga
Ennþá liggur það í landi,
að huglægir sjúkdómar séu
eitthvað til að skammast sín
fyrir. Það er ógjarna minnzt á
slíka sjúkdóma við menn,
sem orðnir eru albata af þeim.
Þrátt fyrir fordóma hafa
verið stigin merkileg skref til
að draga úr og lækna þessa
erfiðu kvilla.
hann ekki lengur. Þannig áhrif hafði
meðalið á mann, sem ekki hafði get-
að sofið i 12 ár, nema hafa ljós hjá
sér. Hann hafði óljósan beyg af þvi,
að í skotunum kynni að leynast fóllv,
sem vildi honum illt. Suavitil varð
til þess að slökkva ljósið.
Aðrir verða oft fyrr varir við bat-
ann en sjúklingurinn sjálfur. 1 byrj-
un vilja margir sjúklingar ekki við-
urkenna hann. Þeir finna ekki bein
áhrif af meðalinu, en þó eru margir,
sem spyrja lækninn, hvort nú sé
ekki kominn tími til að hætta að
taka Suavitil, því þeim finnist þeir
Framhald á bls. 43.
VIKAN 27. tbl. — 25