Vikan - 05.09.1963, Blaðsíða 29

Húsið var tveggja hæða með fjórum íbúðum samtals. Friðrik bjó á efri hæð
til vinstri. Það var tveggja herbergja íbúð með ágætu eldhúsi, og hún var
alveg nógu stór fyrir hann. Sambýlisfólkið var eins og sagt er alltaf „ágætt og
viðkunnanlegt fólk“, og þar sem Friðrik var líka viðkunnanlegur ungur mað-
ur, fór vel á þessu öllu saman.
Hann var tuttugu og tveggja ára, las líffærafræði og notaði mest allan frí-
tíma sinn til að lesa. Það var mjög sialdgæft að hann færi í kvikmyndahús. ..
í mesta lagi á tveggja vikna fresti. Annars átti hann eitt húsdýr, en þar sem
það var skjaldbaka að nafni Hansen ... og var gædd þessum sérstöku rólyndis-
hæfileikum, sem einkennir skjaldbökur ... þá var hún nábúunum ekki til
neinna óþæginda.
Þriðjudag einn í febrúar flutti frú Gorder, sem hingað til hafði átt heima
á hæðinni fyrir neðan. Tveim dögum síðar kom nýi leigjandinn. Það kom á
daginn að það var ung stúlka, og Friðrik hafði það á tilfinningunni frá fyrstu
stundu, að hann kærði sig ekki um hana. Skoðun hans á stúlkum einkenndist
af nokkuð gamaldags mælikvarða. Þær áttu að vera feimnar og hlédrægnar,
hræddar við mýs og þrumuveður.
Nýi leigjandinn uppfyllti engin þessara skilyrða. Hún virtist ráðrík og sjálfs-
örugg. Hún notaði andlitskrem . .. „smínk“ eins og Friðrik kallaði það . .. á
þann hátt, að Friðrik gat ekki annað en kallað það áberandi og hneykslan-
legt. Sér til mikillar skelfingar sá hann, að meðal muna þeirra, er hún flutti
með sér, var heljarstór og kraftmikill útvarpsgrammófónn.
Þegar hún þar að auki var hamingjusamur eigandi að hræðilegum og stöðugt
geltandi hundi, var mælirinn fullur, og Friðrik fór að renna grun í að fram-
tíðin kvnni að fela í sér vissa erfiðleika.
Hann mætti henni þegar daginn eftir að hún flutti. Friðrik var á leið niður
stigann fram hjá dyrum hennar .. . hann var að fara í eina af þessum venju-
legu kvöldferðum sínum . . . þegar hún opnaði dyrnar.
— Halló! Ég er nýi leigjandinn hérna. Komið þér ekki innfyrir og heilsið
upp á mig svona til að sjá, hvernig ég bý?
Nú var Friðrik vanur því að heiman að sýna kvenfólki alltaf hina mestu
hæversku. og því var hann í mestu vandræðum með að afsaka sig. Hún gekk
á undan honum inn í stofuna.
— Ég er hrædd um að ekki sé allt komið í röð og reglu ennþá hjá mér. Ég
vona, að þér takið það ekki illa upp fyrir mér.
Friðrik gat ekki þolað óreglu á neinum hlutum, en í þessari íbúð var allt á
öðrum endanum, sem á annað borð hafði einhvern enda. Auðvitað .. . það varð
hann að viðurkenna með sjálfum sér ... að hún hafði aðeins átt þarna heima
í einn dag . . . En samt ... það var ekki að sjá að hún hefði nokkuð gert til að
taka til.
Hún kastaði nokkrum bókum og öðru á gólfið, svo að hann kæmist fyrir í
:sófanum, og síðan rétti hún honum vínglas.
— Setiizt niður ... svo ætla ég að laga tesopa fyrir okkur. Hún bjó til gott
te. Reglulega gott, vel blandað te. Dýrt te. Auðvitað, hugsaði Friðrik, auðvitað
:sóar hún peningum líka.
— Eigum við ekki að þúast? spurði hún. — Ég heiti Eva. Og þú heitir Friðrik
. .. það veit ég af því að það stendur á nafnspjaldinu þínu uppi.
— Hinir leigjendurnir eru ágætt og viðkunnanlegt fólk, sagði Friðrik örlítið
■þurrlega.
Hún fitjaði upp á nefið. Já, ég bjóst nú við því. Það er annars gott að
það ert þú, sem ert fyrir ofan. Þessir gamlingjar þola sennilega ekki, að maður
skemmti sér svolítið annað veifið, svona ekki alveg hljóðalaust. Þú getur verið
alveg rólegur haft eins mikinn hávaða og þú vilt, ég hef ekkert á móti hávaða
svona annað kastið ...
— Þökk fyrir, sagði Friðrik ennþá þurrlegar, — en ég er ekki vanur að hafa
neitt hátt.
Hann bjóst við hinu versta eftir þetta sam-
tal, og hræðsla hans varð að fullum veru-
leika. í fyrsta lagi var það þessi hundur, sem
gelti alveg sérstaklega hátt og stingandi,
ekki hvað rninnst, þegar Eva var að heiman
fyrir hádegið. Áður sat Friðrik oft heima
og las, en honum var algjörlega ómögulegt
að einbeita sér þegar þetta leiðinda kvikindi
var að hamast.
Hann reyndi að tala við Evu um þetta, en
hún tók þetta nú ekki hátíðlega. — Þetta
er bara vani, áleit hún. — Ég er viss um, að eftir tvær vikur getur þú alls ekki
einbeitt þér við lesturinn, ef hann geltir ekki. Nei, en góði bezti, stattu ek! i
þarna utandyra ... komdu inn og fáðu þér kaffisopa. Þá getur þú einnig kynrr'f
hundinum betur.
-—• Nei, takk fyrir, sagði Friðrik. — Ég get þakkað hundinum fyrir að eiga
heilmikið eftir að gera af því, sem ég átti að ljúka í þessari viku.
Framhald á næstu síðu.
i dr
Ég var að flytja, sagði hún. Komið þér og sjáið hvernig ég bý.
GAMANSOM SMASAGA
eftir HELGE HAGERUP
VIKAN 36. tbl.
29