Vikan - 24.10.1963, Blaðsíða 12

Eftir rúman mánuS var nýja flugbrautin fullgerð, og hafSi
hún kostaS mikla vinnu. Námaverkstjórarnir fóru nú aS at-
huga hiS fyrirhugaSa námasvæSi og undirbúa frekari fram-
kvæmdir. Ég réSi þeim til aSstoSar tvo unga Indíána, sem
aS undanförnu höfSu starfaS hjá okkur og voru orSnir kunn-
ugir starfsháttum hvítra manna. HöfSu þeir fjórmenningarnir
meS sér vistir til viku, en síSan átti aS senda þeim vistir, og
annaS sem þá kynni aS vanhaga um, vikulega meS barkar-
bátnum upp eftir fljótinu.
Vaugham hafSi veriS óvenjulega lengi í síSustu ferS sinni,
en þar eS ég gerSi ráS fyrir aS hann hefSi þurft nokkurn
tíma til aS ganga frá öllu í sambandi viS kaupin á nýju flug-
vélinni, var ég ekki farinn aS óttast um hann. En því beiS
ég komu hans meS meiri eftirvæntingu en endranær, aS ég
hafSi aS þessu sinni faliS honum aS finna hæfan lækni, sem
vildi setjast aS hjá okkur um skeiS. ÞaS mátti ekki minna
vera en aS ég sæi svo um aS Taurepanættflokkurinn ætti kost
á læknishjálp, þegar fylgikvillar þeirrar menningar, sem ég
hafSi gerzt til aS gróSursetja meSal hans, tækju aS segja til
sín. En líka var þaS, aS ég taldi aukna þekkingu á öllum
heilbrigSisháttum, hreinlæti og allri meShöndlun sjúkra ein-
mitt þann þátt menningar okkar, sem Indíánunum þarna væri
fyrst og fremst áríSandi aS tileinka sér, og verSa mundi þeim
til mestrar blessunar þegar frá liSi.
Og einn morguninn heyrSum viS óvenjulega sterkan hreyf-
ilgný í lofti og aS andartaki liSnu hafSi hin nýja tvíshreyfla
1 H | ||||
" ■■■■. ' . '■" ." " '■ ■ '.'■ • ' ■'' ■ ■'.''.■ ■.''■■■■ ■■■■' " ■■. '■ ■•■ .' ■ . " "':'
'V.': .'■.■■■■'■" .. .• '■'■. ' ■' ; ': ■ ■ '■'.•■ ...■■:'/.■ ý.'""’. ""■■/' "'"■•■ V::'^''':
DMAR
I PARAD'S
EFTIR
BARgN SADgl
GARAVINI Dl TURNg
: Jllll | . :.,"■ . ■ ' . . ' - ■ " i|
4. hButi niöurlag
Vaughams lent heilu og höldnu á flugbrautinni. AS þessu
sinni voru tveir farþegar meS vélinni; fyrrverandi banka-
stjórinn okkar frá Turin, sem hafSi meSferSis miklar birgSir
af allskonar vistum og varningi, og ungur Spánverji meS
gleraugu, Beato aS nafni — læknirinn okkar. ViS höfSum þeg-
ar reist væntanlegum lækni og starfsemi hans allrúmgóSan
skóla í nýja þorpinu, þar sem hann settist þegar aS, en þeir
Vaugham og bankastjórinn sáu um afferminguna á vélinni
og létu bera varninginn inn í skála þann, sem ákveSiS var
aS gera aS verzlunarhúsi.
Þar meS var þeim áfanga náS.
Á meöan allt þetta undirbúningsstarf stóS sem hæst, hafSi
ég lítinn tíma aflögu til handa Urulai, konu minni. Þegar ég
kom heim á kvöldin var ég venjulega svo úrvinda af þreytu,
aS ég sofnaSi um leiS og ég var lagztur út af. Þó var þaS
á stundum, þegar ég hafSi snætt kvöldverS og var lagstur
fyrir, aS ég gat ekki þegar fest svefn. ÞaS var eins og mér
fyndist, aS allt væri gerbreytt orSiS; aS ég hefSi glataS óaftur-
kallanlega einhverju, sem mér hafSi áSur tekizt aS höndla
og fundist eftirsóknarverSara en nokkuS annaS, og aS ég
saknaSi þess ef til vill meira, en ég gerSi mér ljóst í amstri
og önn dagsins. Og ég spurSi sjálfan mig hvenær þessi óheilla-
vænlegu straumhvörf hefSu átt sér staS, minntist Lolomai
og varS gripinn angurværum söknuSi. Kvöld nokkurt varS
ég meira segja gripinn hálfgerSri örvæntingu og spurSi sjálf-
an mig, hvort öll þessi athöfn mín mundi ekki verSa ætt-
/ einu vetfangi voru
aðkomustúlkurnar
fjórar umkringdar óðum
og ærum Indíánamúg
sem teygði
til þeirra hendur með
terrðum fingrum og
virtist staðráðinn
í að linna ekki fyrr
en hver spjör hefði
verið af þeim reytt og
tætt.
flokknum frekar til bölvunar en blessunar, og ásakaSi mig
fyrir þaS, aS illa launaði ég þeim þá allt það, sem þeir hefðu
fyrir mig gert, og allt það traust, sem þeir sýndu mér. Og
út frá þessum bollaleggingum sofnaði ég„
Ekki hafði ég heldur mikinn tíma aflögu handa Antu, sem
vildi nú umfram allt gefa mér nýja konu, eina af sínum fjór-
um — unga systur Lometai. Hann felldi ástarhug til ungrar
konu, sem hann og menn hans höfðu rænt í skæruhernaði,
sem þeir háðu við annan ættflokk, en þar sem honum var
óheimilt að eiga nema fjórar konur, varð hann að losa sig
^2 — VIKAN 43. tbl.