Vikan - 13.08.1964, Side 14

Tokíó.
YKi: Z. -rKMyw--”
Hong Kong og ó móti þessu er óendanleg auðlegð og íburð-
ur. Ef fólk ó annað borð ætlar sér að verzla eitthvað í þess-
ari ferð, þó gizka ég ó að verzlanirnar í Hong Kong verði
freistandi. Þar fæst hverskonar dýrindis lúxusvarningur, gim-
sternar, gull og silfursmíð svo og hvers konar skartgripir
með verði, sem ekki þekkist annnars staðar í veröldinni.
Og Hong Kong er Paradís allra sannra matmanna, sem
kunna að meta þjóðlega sérrétti, hvar sem þeir koma. Þarna
er hægt að fó alla hugsanlega austurlenzka rétti og sum
veitingahúsin standa þeim alveg ó sporði í París, Róm og
New York um allan vestrænan mat, nema hvað það gæti
orðið erfitt að fá skyr og súrt slátur.
— Það væri nú kannski erfitt líka í París eða New York.
Jæja, þið líklega heimsækið ekki Maó í leiðinni þó þið
verðið þarna á næstu grösum?
— Já, Maó verður af þeirri ánægju. Frá Hong Kong stefn-
um við rakleiðis á land sólaruppkomunnar, lendum í Tókíó
og höfum sex daga viðdvöl í Japan.
— Einhverra hluta vegna vegna finnst mér Japan miklu
nær okkur nú orðið en ýmis önnur hinnar fjarlægari Aust-
urlanda.
— Það er ef til vill vegna sífellt aukinna viðskipta við
þetta nýrika iðnaðarland. En ég á von á því, að það verði
fróðlegt að sjá Tókíó, sem er víst nærri því að vera stærsta
borg heimsins; að ganga um Ginza að kvöldlagi og sjá
þennan ótölulega manngrúa og það hvernig vestræn og
einkum amerísk áhrif blandast saman við firna sterka og
rótfasta menningu Japana. Kvenfólkið gengur ýmist f Kim-
ono eða vestrænum tízkufatnaði, það er hægt að sjá æva-
forna japanska glímu á einum stað, en við hliðina leikur
hljómsveitin amerískan jass.
— Og svo eru geisurnar. Ekki má gleyma þeim.
— Að sjálfsögðu ekki. En það er nú ekki vfst, að við
höfum tíma til að kynnast öllum fyrirbrigðum í japanskri
menningu. En ég hlakka til að sjá Japan og þessa unaðs-
legu garða með blómstrandi trjám og síkjum með fljót-
andi blómum og lútuspili. Svo koma japanskar hefðarmeyj-
ar með blævængi og 1 íða yfir gamlar trébrýr í þessum
flúruðu síðpilsum sínum. Það er nú rómantík f lagi.
— Verður ef til vill farið eitthvað út fyrir Tókíó?
— Ætlunin er að fara einnig til Kobe, sem er mikil verzl-
unarborg og á þeirri leið sést landsbyggðin mæta vel svo
að þetta fagra og fornhelga fjall Fujiama.
— Sem sagt sex dagar í dýrlegum fagnaði í Tokíó og
Kobe.
— Já, og síðan til Honululu á Hawai. Það er lang lengsti
áfanginn í allri ferðinni, tekur 8 tíma eða þar um bil að
fljúga með þotu. Á þeirri leið er farið yfir daglínuna.
— Þar taka á móti ykkur svarthærðar blómarósir í strá-
pilsum, sem leggja blómsveiga um höfuð hvers manns, þeg-
ar gengið er á land.
— Já, þarna er ætlunin að lifa í vellystingum praktug-
lega í tvo daga á Hawai og dansa húla húla eftir vild og
Framhald á bls. 37.
ÍSLENZK HNATTFERÐ Á 37 DÖGUM frh.
hlútur að lofa kristnum trúboðum að
prédika í hofunum og þeir hafa fengið
fæði og húsnæði hjá Búdda-prestum.
En svona er þessi þjóð og ég á von á
því, að það verði mjög heillandi að
eyða þar tveim dögum.
Síðan verður haldið til Filippseyja.
— Tii Manila?
— Já, fyrst og fremst þangað. Ég
býst við því, að fólk hér á íslandi
viti ekki mikið um Filippseyjar en mundi
hins vegar finnast það hálf undarlegt
að hitta Filippseying einhversstaðar,
sem ekki vissi neitt um ísland.
— Mér sýnist eftir þessum myndum
að dæma, sem þú hefur hér frá þess-
um eyjum, að þar gæti verið Paradis
á jörðu.
— Já, mikið er litskrúð blómanna og
náttúrunnar. Og svo er veðráftan hér-
umbil eins þægileg og framast er hægt
að kjósa sér allan ársins hring. Þarna
er afar alþjóðlegt samsafn, margir
þjóðflokkar, sem lifa hlið við hlið í
sátt og samlyndi, en búa talsvert í
aðskildum hverfum. Það var annnars
Magellan, sem fyrstur uppgötvaði
Filippseyjar vestrænna manna og skýrði
þær auðvitað í höfuðið á Filippusi 2.
Spánarkóngi. Spönsk áhrif eru enn
mjög sterk á eyjunum, enda lutu þær
lengi yfirráðum Spánverja. Þarna var
talsvert barizt í stríðinu og nöfn eins
og Baatan og Coregidor rifja upp minn-
ingar um mikið mannfall og hörmung-
ar, sem þar áttu sér stað. Það er oft
að maður áttar sig ekki á stærð fjar-
lægra landa og eyja. Hvern mundi
til dæmis gruna, að Filippseyjar væru
samanlagt stærri en Stóra-Bretland. Nú,
jæja, kannski mundu einhverjir vilja
verða eftir í þessari Paradís þar sem
fegurðin ríkir ein, en ég mundi nú
helzt vilja koma þeim hinum sömu eitt-
hvað lengra, því það er ekki eins og
ferðin sé búin þarna . . .
— Saigon?
— Nei, ætli við eigum við það. Það
er svo róstusamt í Vietnam, að við för-
um þar hjá garði, en tökum heldur
stefnu á eina af stærstu borgum hinna
fjarlægari Austurlanda, sem um leið
er eitt megin aðdráttaraflið þar. Það
er Hong Kong.
Það vita flestir eitthvað um Hong
Kong þó ekki væri nema af myndinni
um Susi Wong, sem sýnd var hér á
dögunum og brá upp ágætri mynd af
þessari fjallshlíðaborg.
— Ég man eftir fátækrahverfinu í
Hong Kong úr þessari mynd. Það var
í brattri hlíð og regnið flóði inn í
hvert hreysi.
— Já, það er sín ögnin af hverju í
— Við förum frá Nýju Dehli til Agra og
þar sjáum við Tai Mahal. Sumir álíta að
það musteri sé fegursta bygging heimsins,
sé einhverja eina hægt að taka fram yfir
aðra. Þaðan förum við beint í suður og þá
fer nú líklega að hitna eitthvað til muna.
Við munum verða þrjá daga t þeirri frægu
borg Bombay á vesturströndinni. Þar þykir
mjög margt að sjá, sem of langt yrði að
telja upp hér, en það má geta þess, að
ströndin þar þykir mjög heillandi og sömu-
leiðis hellaeyjarnar þar fyrir utan. Þrátt fyr-
ir uppbyggingu, þá halda Indverjar gömlum
venjum ( heiðri og það er ekki sízt sjálft
mannlífið þar, sem verður eftirminnilegt.
— Og síðan mundi koma hin fjarlægari
Austurlönd?
— Já, og þar verður komið á staði sem
eru ekki af verri endanum. Við fljúgum beint
til Bankok í Thailandi. Ég á von á því að
mannskapurinn verði eftirvæntingarfullur á
svipinn, þegar við blasa þau fjögur hundruð
gullþakin og upptyppt musteri borgarinnar,
sem Búdda eru helguð. Hof dögunarinnnar,
sem stærst er og merkast þeirra allra, hefur
verið kallað eitt af undrum veraldarinnar.
— Svo er nú Sirikit drottning vel þess
virði að fara langt til að sjá hana.
— Hún er mjög fögur eins og konur eru
þarna næstum almennt. En líklega sjáum við
ekki Sirikit. En þarna eru sögð framúrskar-
andi veitingahús og menning svo sérkenni-
leg og sterk, að hún stendur allt af sér og
umturnast ekki af vestrænum áhrifum. Þarna
leggur maður saman lófana framan við brjóst-
ið og segir „swaddi" þegar maður heilsar
og kveður og hjálpsemi og gestrisni er víst
alveg einstök. Það þykir til dæmis sjálfsagður
Hawai