Vikan - 03.09.1964, Blaðsíða 30

Já? Nei?
Hvenær?
Þúsundir kvenna um heim ailan nota
nú C. D. INDICATOR, svissneskt reikn-
ingstæki, sem reiknar nákvæmlega út
þá láu daga i hverjum mánuSi, sem
írjóvgun getur átt sér stað. Lækna-
vlsindi 56 landa ráðleggja C. D. IND-
ICATOR fyrir heilbrlgt og farsælt
hjónaband.
Skrifið eftir bæklingum vorum, sem
veita allar uppiýsingar. Sendið svar-
frimerki.
C. D. INDICATOR. Deild 2.
Pósthólf 1238 Reykjavik.
Sendið eftirfarandi afklippu til C. D.
INDICATOR, Pósthólf 1238, Rvík, og
vér sendum yður að kostnaðarlausu
allar upplýsingar.
Nafn ...............................
Aldur...............................
Heimilisfang .......................
því fólk skilur fljótlega hvað er
á seiði.
— En vilja þá þeir sem sorg-
ina eiga að bera, fá að vera ein-
ir og í friði á eftir?
— Nei, þeð er ekki víst. Oft
hef ég fundið það, að óskað er
eftir því að maður flýti sér ekki
um of i bnrtu. Og ég er vanur
að gefa mér góðan tima til þess
að vera með fólkinu á eftir.
— En það er þetta með lijóna-
skih*aðina, sem við vorum að
minnast á áðan. Þú sagðir að
hjónaskilnaðir væru fátíðir i
sveitum, en þeir eru þeim mun
tíðari í kaupstöðum og þá sér-
staklega í Reykjavik. Mér virðist
að þar sé ærinn vandi fyrir
kirkjuna til *ð glíma við?
— Jú, rétt er það. Bæði hér
á landi og anmarsstaðar fer til-
tala hjónaskilnaða einungis eftir
einu og það er meðalaldur brúð-
hjóna. Sjáðu blöðin og mynd-
irnar af þessum blessuðum börn-
um. Nú veit ég vel, að það þýðir
ekki nokkurn skapaðan hlut að
færa giftingaraldurinn upp, því
fólk mundi fara að búa saman
og eiga börn innan við tvitugt
jafnt fyrir því. Uppúr því hefð-
ist ekkert annað en lausung. Ég
sé ekki annað en það sá aðkall-
andi nauðsyn á nýrri náms-
grein í gagnfræðaskólunum,
námsgrein, sem héti Hjúskapar-
0Q _ VIKAN 36. tbl.
A 8-4-3
¥ 10-8-7-2
♦ K-G-6-4
* K-2
A D-7-6-2 N A G-10-5
¥ ♦ G-6-5-4 3 V A ¥ ♦ A-D-9-3 D-10-2
* 9-8-7-6 S * G-10-5
A A-K-9
¥ K
♦ Jtm A-9-8-7-5 A-D-4-3
fræði. Það dugar ekki annað en
að gefa börnunum einhverja
línu í þessum efnum. Eða eyða
tímanum í það að passa barna-
börn eftir fertugt.
— Já, þau eru einungis svo-
litið skotin hvert i öðru og það
er grundvöllurinn. Segðu mér
nú að lokam: Hver er munurinn
á því fyrir kennimann og skáld
að búa á stað eins og Holti und-
ir Eyjafjöllum eða við einhverja
ótiltekna götu í Reykjavík?
■—■ Það hefur livorttveggja sína
kosti og galla. Hér undir Eyja-
fjöllum hefur maður næði fjöl-
margar stundir, gott og blessað
næði, en ég finn það lika oft,
að ég kysi að vera nær góðu
bókasafni. Svo ber þess að geta,
að næðið er ekki höfuðskilyrði,
hversu gott sem það nú annars
er. Sá skortur á nauðsynlegri,
andlegri eggjun, sem maður
verður var við í fásinni, er að
mínum dómi þyngri á metun-
um til tjóns en hljóðlátt um-
hverfi. Fyrir kennimenn og alla
þá sem fást við að skrifa eitthvað
og skapa, þá er þessi stöðuga
eggjun hreint og beint nauðsyn-
leg. En ég hef orðið var við,
að margt fólk skilur þetta ekki.
Eftir ferðir minar til útlanda,
sem meðal annars eru farnar
til þess að eggja það sem hvers-
dagsleikinn heima hefur sljóvg-
að, þá segja menn við mig:
„Til hvers ertu að fara utan-
Hefurðu það nokkuð betra þar
en heima?“
Og ég svara eins og satt er:
Nei, öðru nær! Ég hef það miklu
betra heima. Fyrir nú utan hvað
það er ódýrara! Ég hef það sem
sé, of gott heima. Það er ekki
hollt að verða svo heimakær i
einhverjum unaðslegum skjól-
hvammi veraldarinnar að maður
geti ekki hugsað sér að kippa
upp tjaldhælunum — fyrr en
dauðinn gerir það fyrir mann.
SIÐASTA ANDLITS-
GERVI HR. KANE
Framhald af bls. 17.
Kane virti fyrir sér augnaráð
hans, það var algerlega hlutlaust.
Og Morgan sagði: ,,Já, herra minn",
og hvarf á brott.
Þegar hann kom inn aftur, stóðst
Kane ekki lengur mátið. „Morgan",
sagði hann, „líttu á mig . . . Framan
í mig. Tekurðu eftir nokkru óvenju-
legu?"
„Nei, herra minn".
„Ekki það? Er ég ekki þrútinn f
andliti?"
„Kannski ekki alveg laust við
það, herra minn. En þér drukkuð
líka talsvert í kvöld er leið".
„Það geri ég iðulega, Morgan".
„í yðar sporum, mundi ég ekki
hafa neinar áhyggjur af því. Það
er áreiðanlega ekki viskýinu að
kenna".
„Kannski hefurðu lög að mæla,
N-s á hættu, suður gefur.
Suður Vestur
1 tígull pass
3 grönd pass
Útspil spaðatvistur.
Það er viðurkennd staðreynd,
að vörnin er erfiðasti þáttur
bridgespilamennskunnar. Þess
vegna er hugmyndarík vörn
ávallt í hávegum höfð og þegar
vel tekst langar mann oft til þess
að standa upp og klappa.
Vestur spilaði út spaðatvisti
gegn þriggja granda samningi
suðurs. Austur lét tíuna og sagn-
hafi drap með ásnum. Nú var
tígulás tekinn og öðrum tígli spil-
að. Þegar vestur var ekki með
— hann gaf af sér lauf — þá fékk
austur að eiga slaginn á drottn-
inguna.
Austur, sem var kunnur meist-
Morgan", sagði Kane og gaf hon-
um bendingu um að hann mætti
fara. Hann ákvað að draga nokkuð
úr drykkjunni, en engu að síður
drakk hann meira en hann hafði
gott af. Og um kvöldið, þegar hann
leit í spegilinn áður en hann gekk
Norður Austur
2 tíglar pass
pass pass
araflokksmaður, fór að reyna að
gera sér hugmynd um skiptingu
spilanna. Það var strax augljóst,
að vestur, sem hafði átt fjóra
spaða og einn tígul í upphafi, átti
átta spil í hjarta og laufi. Það var
einnig mjög ólíklegt að vestur
ætti fimmlit, því þá hefði hann
spilað þar út í upphafi. Vestur
hlaut því að hafa átt skiptinguna
4-4-4-1 í upphafi og þar af leið-
andi var sagnhafi með EINSPIL
í hjarta.
Austur lagði því niður hjarta-
ásinn og fiskaði kónginn frá sagn-
hafa. Síðan tóku varnarspilararn-
ir þrjá slagi í viðbót á hjarta og
spilið var einn niður. ir
til náða, sá hann að andlitið var
enn þrútnara, önnur kinnin jafnvel
dálítið þrútnari en hin. Það fór
hrollur um hann, og hann lá and-
vaka góða stund.
Morguninn eftir snerti hann ekki
á viskýinu, bragðaði það ekki í tvo
Henry! Þarftu endilega a& vera að leika þér við fiskana núna?