Vikan - 11.02.1965, Blaðsíða 27

'C>' Arna í keppninni árið 1955.
1955
ARNA HJÖRLEIFSDÓTTIR
■O Arna Hjörleifsdóttir ásamt börnunum Hjördísi, Hauk og Hjörleifi. Bóndinn var svo heppinn að vera
ekki heima . . .
FLUGFREYJAN GIFTIST FLUGSTJÓRANUM
Arna Hjörleifsdóttir varð fegurðardrottning íslands árið 1955 og hlaut m.a. þau verðlaun, að ferðast
til London til að taka þar þátt í keppninni um titilinn ,,Miss World 1956''.
„Mér finnst núna, að þetta hafi verið óttaleg vitleysa, að vera að taka þátt í slíkri keppni," segir Arna,
,,en maður gerir svo margt, þegar maður er ungur og fullur af fjöri, sem maður sér kannske eftir síðar meir".
„Hefurðu nokkra sérstaka ástæðu til að sjá eftir því?"
,,Nei, ekki neina sérstaka. Mér finnst þetta bara ósköp kjánalegt, og mundi ábyggilega ekki gera
það aftur í dag, þótt ég hefði tækifæri til þess og sömu aðstæður og þá. Nei, nei, í sjálfu sér var þetta
ósköp saklaust gaman og engum til ógagns, — nema þá kannske manni sjálfum."
,,Hvað skeði eftir keppnina . . . starfaðir þá eitthvað sem sýningarstúlka eða flugfreyja?"
,,Nei, ekkert slíkt. Ég hafði engan áhuga á því. Ég var flugfreyja hjá Flugfélagi Islands í tæp tvö ár . . ."
„Var það vegna — eða í sambandi við keppnina?"
„Nei, henni alveg óviðkomandi."
„Og þar hefurðu náttúrulega kynnzt eiginmanni þínum, Jóhannesi Snorrasyni, flugstjóra?"
„Já, þar kynntumst við."
„Það hefur sem sagt verið eins og í ævintýrunum, þegar hjúkrunarkona giftist lækninum eða flug-
freyjan flugstjóranum?"
„Það má kannske segja það."
„Þið eigið þessi þrjú börn, sem sitja hérna hjá þér?"
„Já, Hjördís er elzt, 5 ára, síðan Haukur, 5 ára, og Hjörleifur yngstur, 3 ára.
„Það þarf ekki að spyrja að því, að þú hefur fe/ðazt víða í starfinu sem flugfreyja og svo síðan sem
eiginkona flugstjóra
„Já, ég hef víða farið, því er ekki að neita."
Kristján Magnússon, Ijósmyndari Vikunnar, fór að búa sig til að taka myndir, en það þótti frúnni verst,
að Jóhannes skyldi ekki vera heima, svo hann gæti verið með á myndinni. Það læddist að okkur óljós
grunur um að þetta væri sagt í stríðni við eiginmanninn, sem sjálfur er góður áhugaljósmyndari — og
raunar þau hjónin bæði — eins og venja er með fólk, sem tekur mikið af myndum, þá er því meinilla
við að myndir séu teknar af því sjálfu.
En hann var sem sagt svo heppinn, að vera ekki heima.