Vikan - 18.03.1965, Blaðsíða 8

5
Auðvitað alltaf
Framhaldssagan eftir
Serge og Anne Golon
40. hluti
Hún þagnaði. Hann hlustaði ekki. Kannske var hann að
hugsa um eitthvað annað... Eða ekkert. Ef hann hefði
spurt hana: — Hversvegna viljið þér giftast mér? — myndi
hún hafa hrópað. — Vegna þess að ég elska yður! Á þessari
stundu vissi hún að hún elskaði hann með þessari sömu
áköfu, barnalegu ást sem hafði Ijómað, yfir æsku hennar.
En hann sagði ekkert.
— Mér þætti gaman að vita, hvort ég muni giftast markgreifa.
— Ég get ekki sagt þér hvort hann er markgreifi, en ég sé tvö hjóna-
bönd. Þarna, þessar tvær litlu hrukkur — og svo sex börn. . . .
— Almáttugur drottinn....!
— Og einnig.... elskhugar!.. . . Einn, tveir, þrir, fjórir, fimm....
— Allt í lagi. Allt í lagi, greip Angelique fram í og reyndi að draga
að sér höndina.
— Nei, bíðið! Það er eldurinn, sem er svo furðulegur, hann logar
yfir alla yðar ævi.... Allt til enda. Hann logar svo ákaft, að hann
skyggir á sólina. Konungurinn mun einnig elska yður, en þér muniði
ekki eiska hann vegna þessa elds.. . .
1 vagninum á leiðinni heim lét Athénais reiði sína í ljós.
— Þessi kerlingartrunta á ekki skilið hið minnsta sou af öllum þeim-
peningum, sem fólk lætur hana hafa. Eg hef aldrei heyrt aðra eins
þvælu. Konungurinn mun elska þig. . . . konungurinn mun elska þig;
....! Hún segir það sama við alla!
Það var frá Mademoiselle de Parajonc, sem Angelique fékk fréttirnar.
Hún átti ekki von á þeim og það tók hana nokkurn tíma að skilja
sannleikann frá öllu þvaðri þeirrar gömlu. Philonide de Parajonc-
heimsótti hana um kvöldmatarleytið; kom inn úr röku kvöldrökkrinu
eins og glámskyggn ugla, skreytt með ýmisskonar borðum og böndum,
augu hennar ákveðin og aðgætin. Angelique bauð henni köku við
eldinn. Philonide talaði lengi um nágranna þeirra, Madame de Gauffray,
sem hafði „fundið eftirköst löglegrar ástar", það er að segja, eftir
tíu mánaða hjónaband hafði hún eignazt litinn dreng. Svo velti hún
sér út í langa frásögn af „gömlu veslingunum sínum". Angelique hélt
að hún ætti við háaldraða foreldra sína, en síðar kom á daginn, að hún
var að tala um fæturna á sjálfri sér, sem voru sárþjáðir af líkþornum.
Og svo, mitt í öllu þessu þvaðri, sagði hún allt i einu:
— Vissirðu, að Madame de Lamoignon ætlar að fara að gifta dóttur
sína?
— Nei, en mér' þykir það ekkert ólíklegt. Stúlkan er ekkert falleg,
en hún er nógu rík til að vera góður kvenkostur.
— Alltaf ertu jafn skilningsrík, elskan. Auðvitað getur það ekki
verið neitt annað en heimanmundurinn, sem þessi litla mús gæti freist-
að jafn fallegs aðalsmanns og Philippe du Plessis með.
— Philippe?
— Hefurðu ekki heyrt neitt um það? spurði Philonide og drap titt-
linga.
Angelique hafði náð sér. Hún sagði með axlayppingu:
— Jú, líklega hef ég heyrt það, en ég hugsa ekkert um það. Philippe
du Plessis getur ekki lítillækkað sig með því að giftast dóttur dóm-
ara af lágum stigum, þótt hann hafi sjálfur náð hárri stöðu.
Sú gamla fnæsti.
— Bændurnir á búgarðinum mínum voru oft vanir að segja: —
Peningar finnast aðeins á jörðinni og maður verður að beygja sig til
að taka þá upp. Það vita allir, að þessi ungi Philippe du Plessis á alltaf
í fjálhagsörðugleikum. Hann spilar djarft í Versölum og eyddi ógrynni
fjár í útbúnað fyrir síðustu herferð sína. Hann var með tíu múldýr
í lest á eftir sér, sem báru gullið hans og guð má vita hvað fleira. Silki-
tjaldið hans var svo skært útsaumað, að Spánverjar sáu það langar
leiðir að og notuðu það fyrir skotmark.... Ég verð þó að vera þér sam-
mála í því, að þessi kaldlyndi ungi maður er afskaplega glæsilegur....
Angelique leyfði henni að rausa. Fyrst í stað fannst henni þetta
aðeins fjarstæða, en svo fann hún kjarkinn þverra. Siðasti þröskuld-
urinn, sem hún varð að yfirstíga til að geta á ný baðað sig í ljósi
sólkonungsins — hjónabandið með Philippe — var að færast út fyrir
seilingu. Hún hafði I rauninni alltaf vitað að það yrði of erfitt og að
hún hefði ekki kraft til Þess. Hún var örþreytt, útslitin.... Hún var
aðeins súkkulaðiselja og gat ekki til lengdar dvalizt í útjaðri aðalsins.
Stefán Thorarensen h.i.
Heildverzlun — Laugaveg 16 — Sími 21484.
ÚTSÖLUSTAÐIR: TÝU H.F. Austurstræti 20, RADIÓVER Skólavörðu-
stíg 8, VÉLAR & VIÐTÆKI Laugaveg 92, GEORG ÁMUNDASON, við-
tækjaverzlun.
PE 31
Er geysisterkt
„Long-play" segul-
band. Sérstaklega
hentugt fyrir f.d.
skóla, verzlanir og
hótel.
WÆJsm,
PE 41
Er „Double-Play"
segulband fyrir öll
2ja og 4ra rósa
segulbandstæki.
PE 65
Triple Record. Er
þunnt, en sterkt.
Er þrefalt lengra
en venjuleg segul-
bönd.