Vikan - 24.03.1966, Blaðsíða 34

Ný blá leifturpera með sama Ijósmagni og sú hvíta eða 7.500 Ims.
Kaupið AG 3B SUPER frá OSRAM
þær duga bæði fyrir litfilmur og svart-hvítar filmur.
koma upp gleðihúsum á stórborga-
vísu til að sjá ferðamönnunum fyr-
ir dægradvöl. Ég tel þetta spillandi
hugsunarhátt og alls ekki boðleg-
an í nútímaþjóðfélagi. Það er engu
líkara, en við séum búin að fá
spillinguna á heilann — hún er alls
staðar og í öllum, — nema okkur
sjálfum. Ekki hræðast aðrar þjóðir,
hvorki stórar né smáar, áhrifin af
erlendum ferðamönnum, heldur
gera þær allt til að laða þá til sín.
Og Bandaríkjamenn, sem láta sér
mjög annt um siðgæðið, leggja nú
mikið kapp á að auglýsa land sitt
sem ferðamannaland. Mér er sagt,
að aðstæður hér til móttöku á ferða-
mönnum séu dálítið svipaðar og í
Finnlandi fyrir u.þ.b. áratug, þá
var engin aðstaða til að taka á
móti ferðamönnum nema í Helsing-
fors og grennd, en nú eru komin
hótel og veitingastaðir víðast um
landið, og Finnland orðið mjög eftir-
sótt ferðamannaland.
— Nei, ég held ekki, að það
þurfi að sviðsetja neinn stórborg-
arfarsa hér til að hafa ofan af
fyrir erlendum ferðamönnum. Ég
er ekki frá því, að þeir séu ein-
mitt margir hingað komnir til að
flýja ys og mannmergð stórborg-
anna og vilji njóta friðsældar og
hvíldar. Þeir vilja horfa á víðáttu
landsins — og hafsins — klífa fjöll,
skoða fugla eða annað slíkt, en
hirða ekki um að ráfa á milli næt-
urklúbba. Það gerum við sjálf, og
svo rækilega, að ekki komast fleiri
að. Við ættum einmitt að skapa
þessum útlendingum aðstöðu til að
njóta þess, sem fögur og stórbrot-
in náttúra landsins hefur upp á að
bjóða. Svo virðist tilvalið að koma
hér upp fleiri heilsubaðstöðum á
borð við Hveragerði og auglýsa þá
erlendis. — Það er svo ótal margt,
sem hægt er að gera, og við eig-
um ógert.
— Því landið okkar er svo fallegt.
Sjáðu bara hérna út um gluggann,
út yfir Skerjafjörðinn og Kópavog-
inn. Hvað þetta er fallegt útsýni.
Og væri þó fallegra, ef skurðirnir
hérna fyrir framan væru farnir, og
búið að laga til sunnan og vestan
í Öskjuhlíðinni!
Það er nefnilega það. Ef skurð-
irnir væru farnir og búið að laga
til. Það er ekki að efa, að Loftleið-
ir h.f. laga fljótlega til við hótelið
sitt á Reykjavíkurflugvelli. Og dæm-
ið frá Keflavíkurflugstöðinni sýnir,
að þótt hugurinn fljúgi hátt hjá
þeim Loftleiðamönnum, geta þeir
verið jarðneskir líka, þegar því er
að skifta, — og getur ekki fram-
takssemin smitað út frá sér?
*
Hús og húsbúnaður
Framhald af bls. 20.
minnast að fleiri viðartegundir
eru til en tekk, og það er ekki
endilega það nýjasta og dýrasta,
sem keypt er í verzlununum,
sem veitir mesta ánægju á heim-
ili, þegar til lengdar lætur. Því
miður hefur ekki verið hægt að
halda úti verzlun með antik-
muni að staðaldri hér í Reykja-
vík, en með antikverzlun er ekki
átt við fornsölu, sem selur
málaða og hálfónýta hluti frá
því á kreppuárunum. Þá er átt
við góða og fallega muni, sem
kalla mætti klassiska, og gjarn-
an hafa til að bera þann per-
sónuleik sem ekki verður fund-
inn í nýjum hlutum.
Stundum afsakar fólk innbú
sitt með því að segja: Þetta er
nú bara samansafn hjá okkur.
Og þá er verið að biðja afsök-
unar á því að ekki sé búið að
koma upp settum. En venjulega
er það svo, að þessi samtíningur
fer býsna vel ef smekkur hefur
ráðið, enda þótt þar sé eitt bein-
ið af hverri tíkinni eins og sagt
er. Til þess að skýra þetta nánar,
bregðum við upp örfáum mynd-
um sem sýna betur en orð,
hvernig umhorfs getur orðið í
hýbýlum, þar sem ýmsum meira
og minna sundurleitum hlutum
er raðað saman af smekkvísi.
★
Rýtingur frá Marokkó
Framhald af bls. 11.
Flestir hjálparmanna Gaullista, sem
kallaðir voru Falsskeggjar (barbouz-
es), voru úrþvætti af lægstu stig-
um þjóðfélagsins.
Kvikmyndunaráætlun þeirra
Berniers og Figons fór fljótlega í
vaskinn og varð í staðinn að sam-
særi um að selja Ben Barka. Mikil-
vægt tengihlutverk í þeim leik hafði
á hendi maður að nafni Antoine
Lopez, gildvaxinn, léttlyndur ná-
ungi, sem starfaði hjá Air France
á Orlyflugvelli en einnig hjá frönsku
gagnnjósnaþjónustunni. Þegar er
fyrirtækið var aðeins skammt á veg
komið, var Lopez kominn inn [ það
og farinn að gefa skýrslur um það
til yfirmanns síns í gagnnjósna-
þjónustunni, Marcel Leroy majórs,
sem einnig var þekktur undir nöfn-
unum Finville og Donald. Hann gaf
aftur skýrslu um málið til Paul
Jacquiers hershöfðingja, sem um
árabil hafði verið yfirmaður gagn-
njósnaþjónustunnar. Jacquier hefur
svo trúlega látið upplýsingarnar
ganga áfram til forsætisráðherrans,
Georges Pompidou. Nú halda þeir
Jacquier og Leroy-Finville þv( báð-
ir fram, að þeir hafi sagt Lopez að
hætta allri þátttöku ( samsærinu,
en játa hinsvegar að þeir hafi hald-
ið áfram að taka við skýrslum frá
honum um samsærið. Enginn, sem
að einhverju leyti var f það flækt-
ur, virðist nokkru sinni hafa reynt
að hindra framgang þess.
Lopez, sem var á höttunum eftir
þægilegri stöðu hjá flugfélagi mar-
okkanska rfkisins, átti marga vini,
þar á meðal þá Oufkir, Figon og
Bernier. Þegar Bernier uppgötvaði
það úti á Orly að vegabréfið hans
var gengið úr gildi, einmitt þeg-
ar þeir Figon voru að leggja af
stað I eina ferðina til að rökræða
um heimildarkvikmyndina við Ben
Barka, kippti Lopez því [ lag með
þvf að hringja f Roger nokkurn
Voitot, sem var fyrirliði f lögreglu-
liði því, er gengur undir nafninu
Préfecture de Police. Voitot og yfir-
VIKAN 12. tbl.