Vikan - 24.03.1966, Blaðsíða 37

segulband. Frásögn þessi hefur það
sér til gildis, að hún kemur heim
við vissar staðreyndir og að ertn-
þá hefur enginn liður hennar bein-
línis verið afsannaður.
Samkvæmt þessari játningu Fig-
ons var Ben Barka geymdur í her-
bergi á annarri hæð síðari hluta
dags þann tuttugasta og níunda
október. Þar drakk hann te og las
bók, sem hann hafði geymt í sk|ala-
tösku sinni. Fangaverðir hans voru
önnum kafnir við að hringja til
Marokkó. Þeir náðu sambandi við
Ahmed majór, öryggismálastjóra
marokkanska ríkisins og skjólstæð-
ing Oufkirs, og sögðu honum að
„pakkinn væri kominn".
Eftir að Lopez kom til Parísar,
skildi hann við þá Souchon og Voi-
tot, hringdi til Rabat og kom skila-
boðum um árangur aðgerðanna til
Oufkirs hershöfðingja. Dlimi kom
frá Alsír síðdegis þrítugasta októ-
ber, og hafði Lopez útvegað hon-
um flugfar. Fór hann þegar til húss
Boucheseiches. Skömmu síðar kom
Oufkir fljúgandi frá Rabat, og tóku
þeir á móti honum á Orly, Lopez,
Chtouki og tuttugu og níu ára gam-
all marokkanskur lögregluembættis-
maður, El Ghali el Mahdi að nafni;
var hann kvæntur frænku Oufkirs
og nemandi í verzlunarskóla í Par-
fs. Lopez ók Oufkir út að húsi
Boucheseiches, fékk honum lykla að
húsi sínu í Ormoy, úthverfi nálægt
Fontenay. Því næst ók Lopez út í
sveit til að halda þar allraheilagra-
messu hátíðlega ásamt konu sinni
og börnum.)
í húsi Boucheseiches hafði Ben
Barka tekið lífinu rólega, ef trúa
má Figon,- sofið og drukkið te til
skiptis. Honum var sagt að ,,yfir-
maðurinn" hefði tafizt, en mundi
brátt koma. Ben Barka tók þvf með
stillingu og skrafaði við verðina.
„Einn góðan veðurdag verð ég trú-
lega forsætisráðherra í landi mínu",
sagði hann. „Þá verð ég að breyta
mörgu, sérstaklega lögreglunni, því
marokkanska lögreglan er öll rotin
af spillingu, eins og þið vitið".
Síðdegis á sunnudag var Ben
Barka enn hafður f haldi í her-
berginu á efri hæðinni. Á neðri
hæðinni bollalögðu þeir Figon,
Dlimi, Lopez, Boucheseiche og fleiri
um hvað þeir ættu að gera við
hann. Fyrst varð að buga mótstöðu-
kraft hans. Eiturlyfjum var lætt út
í te hans, en þau höfðu engin
sýnileg áhrif. Þá réðust dólgarnir
á fangann, lúbörðu hann og ríg-
bundu síðan. í þeirri svipan kom
Oufkir inn í herbergið og hélt á
brugðnum bjúghnff marokkönskum.
„Ég þekki ágætis aðferð við að fá
hann rólegan", sagði Oufkir og bar
rýtingsoddinn að hálsi og brjósti
hins bundna manns.
Samkvæmt því sem Figon segir,
var Ben Barka þó á Iffi skömmu
sfðar. Þeir Oufkir og Dlimi báru
saman ráð sín á arabfsku, og síð-
an var fanginn keflaður, fluttur f
bíl til húss Lopezar, þar sem hann
var borinn niður í kjallara og reyrð-
ur svo hörkulega við ofn á veggn-
um, að hann náði ekki andanum.
Á hæðinni fyrir ofan sagði Oufkir
við samsærismennina, að þeir hefðu
átt að handtaka Azemmouri líka.
„Miklu verri mistök væru þó", bætti
hann við, „ef einhver þeirra, sem
hér eru inni, gættu þess ekki að
þegja. Ég veit að sumir ykkar tala
ósköpin öll. Sumir skrifa jafnvel".
Hann leit talandi augnaráði til Fig-
ons. „Minnstu mistök hljóta að hafa
mjög örlagaríkar afleiðingar".
Þar með lýkur svokallaðri játn-
ingu Figons. Hvað sem sannleiks-
gildi hennar f heild líður, þá voru
orð Oufkirs um Azemmouri rétt eft-
ir höfð. Ungi sagnfræðingurinn var
fyrst of hræddur til að opna munn-
inn, og tók sfðan að trúa sam-
stúdentum sfnum fyrir því, sem
hann hafði orðið sjónar- og heyrn-
arvottur að. Vinir Ben Barka, sem
ætlað höfðu með honum í leikhús-
ið, spurðust fyrir um ástæðuna til
þess, að hann hafði ekki látið sjá
sig. Abdelkader Ben Barka heyrði
sögu Azemmouris á sunnudag og
kærði til yfirvaldanna. Fréttin um
ránið komst í kvöldfréttirnar á laug-
arlag, og einn þeirra, sem hlustaði
á þær í bflútvarpi sínu, var Lopez,
sem þá var á leið með fjölskylduna
í sveitina. Hann ók konunni og börn-
unum á áfangastaðinn og ók aftur
til húss síns í Ormoy, þar sem hann
segist hafa hitt Oufkir, Dlimi, Bouc-
heseiche, Figon, Le Ny og Palisse.
Lopez spurði engra spurninga.
Flestir bófanna höfðu sig nú á
brott og Lopez fór að sofa, en
skömmu sfðar vaknaði hann við
símahringingu. Það voru þeir Ouf-
kir og Dlimi, sem hringdu utan af
flugvelli, þar sem þeir höfðu verið
að kynna sér flugáætlanir; báðu
þeir nú Lopez að sækja sig. Hann
kom með þá til húss síns og fór
svo aftur að sofa. Áður varð hann
þó var við bíl með sendiráðsmerki,
sem ók í hlað með nokkra náunga,
sem útlitsins vegna gátu verið Mar-
okkómenn. Þeir ræddu um hríð við
Oufkir á arabfsku og óku svo á
brott. Klukkan fimm á sunnudags-
morgun vakti Oufkir Lopez, sem ók
honum út á Orly. Þaðan flaug Ouf-
kir til Genf en Dlimi sneri aftur til
Marokkó.
Þótt Ben Barka málið væri þeg-
ar komið í hámæli, hefði það trú-
lega lognazt fljótlega út af ef ekki
hefði verið fyrir tiltektir Figons. Að
vísu vantaði ekki að mikið væri
um málið rætt í pólitfskum hring-
um. Á sunnudag, þrítugasta og
fyrsta október, hafði Lopez gefið
Finville nákvæma skýrslu um mann-
ránið, og Finville sagði aftur Jacq-
uier hershöfðingja. Þann þriðja
nóvember tilkynnti Souchon, sem
ekki hafði sem bezta samvizku, yf-
irmönnum sfnum um sinn þátt f
ráninu. Saga hans gekk áfram til
Maurice Papon, lögreglustjóra Par-
ísar, sem aftur sagði hana innan-
ríkisráðherranum, Robert Frey.
Maurice Bouvier, frægur yfirmaður
glæpalögreglunnar, var látinn taka
að sér rannsókn málsins, en gekk
það heldur seint, þrátt fyrir að de
Hafið þér gaman af jöfnum? —
Hér eru tvær: Auglýsing = sala.
Auglýsing í VIKUNNI = meiri sala.
VIKAN, auglýsingadeild
Símanúmerið er 35320
Fermingflrhjólðr
I úrvflli
ENSKIR
OG
HOLLENZKIR
DAGKJOLAR,
KVÖLDKJÓLAR
OG
SAMKVÆMIS-
KJÓLAR.
Laugavegi 59. — Sími 18646
VIKAN 12. tbl. gy