Vikan - 13.10.1966, Blaðsíða 43

— Hversvegna?
— Ég sagði þér það. Hann drep-
ur mig.
— Þú gaetir flúið.
— Ekki fró honum. Það getur eng-
inn. Þú ættir að minnast þess. Hann
drepur þig líka, þegar hann kemst
að þvf ....
— Ef hann kemst að þvf, sagði
Craig og aftur varð Spiro graf-
kyrr.
Craig spurði ófram og að lok-
um opnaði Spiro flóðgáttirnar og
orðin runnu út úr honum eins og
þau myndu aldrei taka enda; æð-
andi flaumur af því sem of lengi
hafði verið stíflað. Craig komst að
því, að Dyton-Blease hafði búið
þarna í þrjá mánuði, að Spiro og
félagi hans höfðu verið sendir hon-
um frá Los Angeles, að láni frá
grísk-amerískum húsbónda þeirra
þar, eiturlyfjasala, sem var jafn
hræddur við' Dyton-Blease og Spiro
sjálfur. Hann komst að þvf að í
þriggja mánaða þjónustu stóra
mannsins höfðu Grikkirnir tveir
ekkert gert annað en halda vörð
um kastalann og skelfa fbúa eyj-
arinnar — sem voru dauðhræddir
fyrir — og lemja Craig til óbóta.
Fyrir þetta voru þeim borguð fimm
hundruð sterlingspund á viku. Þeir
liötuðu það.
Þeir hötuðu litlu eyjuna, eyja-
búana og kastalann; þeir þjáðust
af heimþrá eftir Los Angeles og
þeir höfðu ekki þorað að biðja um
lausn. Þegar Dyton-Blease var á
staðnum, gengu þeir um í stöðug-
um ótta og þeir vissu ekki hvers-
vegna. Þeir höfðu fyrr átt skipti við
stóra menn, harðskeytta menn,
þeir voru vanir að bíða án þess
að skeyta því hvað væri að ger-
ast. Umhverfið var kunnuglegt —
en samt ar alltaf þœsi ótti. Jafnvel
áður en faðir Craigs kom. Um leið
VIKAN 43