Vikan - 20.07.1967, Blaðsíða 11

Xam - Tam — BOMM - BOMM — Tam - Tam — BOMM - BOMM — Tam - Tam — BOMM - BOMM — Tam - Tam — BOMM - BOMM
V____________________________________________________________________________________
Nokkru síðar fékk harrn aftur að
fara með henni gegn hátíðlegu lof-
orði um að haga sér nú skikkanlega.
Að því sinni brá svo við, að hann
var grafkyrr í heimsókninni, sat
brúnaþungur úti í horni og datt
hvorki af honum né draup. Húsmóð-
urinni þótti þetta óeðlilegt og ætlaði
að reyna að vingast við snáða, vék
sér að honum og spurði vingjarn-
lega.: — Jæja, vinur, ætlar þú ekk-
ert að skjóta mig núna?
Hann leit á hana, þungur á svip
og svaraði stuttaralega: — Hef enga
byssu.
nnað dæmi um góða sögu er sag-
an af manninum, sem ætlaði að
venja hundinn sinn á að sitja kyrran
og góðan ( bílnum, meðan hann
sjálfur skytist inn í verzlanir eða
önnur hús. Hann byrjaði með að
leggja bílnum við Kjörgarð, opna
einn glugga til hálfs, svo hundur-
inn heyrði til hans, og ganga svo
aftur á bak að búðardyrunum. Og
samtímis siðaði hann hundinn: Kyrr
kyrr, rólegur, rólegur, kyrr, kyrr,
bfddu, bíddu. [ sama bili bar þar
að virðulegan mann, sem ekki tók
eftir hundinum. Hann horfði ( for-
undran á hundseigandann um hríð,
en ávarpaði hann svo og sagði:
— Heyrðu, er ekki betra að setja
hann í handbremsu?
g úr því við erum komin út ( bíla-
málin, getum við minnzt á Sv(-
ann, sem fór á Heimssýninguna í
Montreal og leigði sér bilaleigubd.
til að komast greiðar leiðar sinnar.
Hann var svo önnum kafinn að til-
einka sér hægri aksturinn, að hann
gleymdi sér og ók yfir gatnamót
móti rauðu Ijósi. Hann var ekki
fyrr kominn yfir, en lögreglubdl
renndi sér fram fyrir hann og gat
honum stöðvunarmerki. Beljakinn,
sem úr löggubdnum kom, heimtaði
ökuskírteinið, og þegar hann sá að
þetta var Svíi, spurði hann: — Hvað
hefði nú lögreglan heima ( Stokk-
hólmi gert, hefði Kanadamaður ek-
ið þar yfir gatnamót á móti rauðu
Ijósi?
— Hún hefði séð ( gegnum fing-
ur við hann af því hann væri út-
lendingur og óskað honum góðrar
skemmtunar ( Stokkhólmi, svaraði
Svíinn.
Lögregluþjónninn hugsaði málið
nokkra stund og sagði svo: —Allt í
lagi, farðu þá, en passaðu þig næsta
ganginn. Hvað Svíinn gerði. Hann
beið á næsta rauða Ijósi þar til það
græna kom og renndi sér þá yfir.
Ekki var hann fyrr kominn yfir en
sami lögreglubdlinn renndi sér fram
úr honum og gaf stöðvunarmerki.
Sami lögregluþjónninn kom brúna-
þungur út og gekk að bll Svíans. Þar
hallaði hann sér áfram, lagði hend-
urnar á gluggakarminn og sagði: —
Ég gleymdi bara að óska þér góðr-
ar skemmtunar 1 Montreal.
ugsið ykkur, hvort hann hefði
ekki getað sagt eitthvað
skemmtilegt, lögregluþjónninn, sem
Pabbi, má ég fá búðinginn liinn?
V--------------------------------
Fyrirgefið herra tannlæknir, en ég vildi gjarnan að þér lituð á
tennurnar í mér líka!
29. tbi. VIKAN 11