Vikan - 14.09.1967, Blaðsíða 17

:
8r li
L /
Hiiiliill
Hljómsveitin Dátar Rúnar Gunnarsson, Jón Pétur Jónsson, Stefán Jóhannsson og Karl
Sighvatsson var á flakki norðan lands og austan í júlí sl. Þeir komu víða við og sneru
heim aftur kátir og hressir eftir ánægjulega ferð. Að vísu var þetta ekki hagstæður tími
til slíkrar ferðar, þar sem fátt var um ferðafólk enda var júlímánuöur fremur kaldur á
norður- og austuriandi. Þrátt fyrir það létu Dátarnir vel yfir ferðinni, þegar við hittum
þá fyrir nokkru, og þeir sýndu okkur þessar myndir úr ferðalaginu, sem við birtum nú
hér á síðunni.
,,Við nutum veðurblíðunnar í ríkum mæli, þegar við ókum yfir Ólafs-
fjarðarmúla, en á þær slóðir hafði enginn okkar komið fyrr. Danski fjöl-
listamaðurinn Barlev var gagntekinn af hrifningu yfir útsýninu, sem
blasti við sjónum okkar. Annars var Barley ekki alltaf jafn hress yfir
íslenzku fjallvegunum. Þegar við ókum vfir Siglufjarðarskarð var hann
stífur af hræðslu!
Á myndinni er Þorsteinn Eggertsson að glettast við Rúnar, sem hefur
klifrað upp á bakið á bílstjóranum. Þorsteinn er spégaur hinn mesti og
reitti af sér brandarana alla leiðina. Það var tvímælalaust hans sök, að
stýrið á Benzanum var orðið laust að leiðarlokum, því að Ingvar, bíl-
stjórinn okkar, sló í það í hvert sinn, sem Þorsteinn sagði brandara!"
'-----------------------------
Þessi álímda skegg-
puðra, sem „skreyt-
ir" andlitið á Rúnari
mæltist misjafnlega
vel fyrir hjá vinum
og vandamönnum. —
Sumum þótti piltur
auka stórum við at-
gerfi sitt; aðrir
höfðu á orði, að
hann líktist einna
helzt eftirlýstum
skúrk á götuauglýs-
ingu 1 villta vestr-
inu.
Þessa mynd tókum við, þegar staldrað var
við í Ólafsfjarðarmúla. — Þarna eru Ingvar
Hauksson, bílstjóri, Barley, danski jafnvæg-
islistamaðurinn og galdrakarlinn, sem alltaf
kom okkur á óvart með nýjum og nýjum
töfrabrögðum — og Þráinn Kristjánsson, sem
var pottur og panna í öllu okkar stússi.
Við vorum ekki fyrr komnir í Ás-
byrgi en Þorsteinn Eggertsson hljóp
út í haga til að tína blóm. Okkur þótti
þetta næsta undarlegt athæfi og spurð-
um sjálfa okkur, hver meiningin væri.
Jú, blómin voru handa okkur! Raun-
ar mætti helzt ætla, að Þorsteinn sé
hér að reyna að selja okkur blómin
og Karl að þrúkka um prísa, en það
er misskilningur, hafi slíkt hvarflað
að einhverjum. Karl er hér einfaldlega
að reyna að leiða Þorsteini fyrir sjón-
ir, að tilhlýðilegra hefði verið að við
hefðum fært honum blóm fyrir alla
þá ágætu texta, sem hann hefur sett
saman fyrir okkur. Þorsteinn er þessa
dagana að semja texta við 12 lög, sem
viö munum leika á plötu í haust. —
Asbyrgi skartaði sínu fegursta, þegar
við dvöldum þar, og við þræddum líka
afleggjarann inn í Hljóðakletta, þar
sem Rauða skikkjan var fest á filmu
á sínum tíma.
Þarna sitjum við í Sjálfstæðishúsinu á Akureyri — utan Stefán, sem var
ekki viðlátinn, þegar myndin var tekin. Lengst til vinstri er Jón Pétur
en honum öndvert unnusta hans, Sólveig Haraldsdóttir. Við hlið Jóns situr
Karl Sighvatsson og á móti honum Edda Ólafsdóttir, kona Þráins Kristj-
ánssonar. Við hlið karls situr Rúnar Gunnarsson með hönd undir kinn en
gengt honum unnusta hans, Sigrún Jónatansdóttir. Karl vill láta þess getið
varðandi andlitið á sér, að Þorvaldur Halldórsson var að glettast á sviðinu
í þann mund er myndin var tekin. Þarna áttum við mjög ánægjulega
kvöldstund í skemmtilegu húsi hjá frábærri hljómsveit Ingimars Eydals.
37. tbi. vikan 17