Vikan - 08.10.1970, Blaðsíða 25

Á myndinni er
pabbi Palme með.
yngsta soninn á
hné sér, þar næst
er Joakim, 11 ára,
Márten, 7 ára og
móðirin, Lisbeth
Palme, cand.
psycol.
klukkutíma á dag, og síðan tek-
ið sameiginlega þátt í uppeldi
barnanna og rekstri heimilisins.
Mér finnst að það yrði bezta til-
högunin í framtíðinni, en til
þess að koma þeirri skipan á, þá
þyrfti, meðal annars, karlmað-
urinn að hafa þannig starf að
það væri betur hægt að nýta
krafta hans á heimilinu, heldur
en nú er mögulegt, eins og t. d.
ef hann er forsætisráðherra!
Lisbeth Palme hefur alltaf
unnið úti hálfan daginn, síðan
hún eignaðist fyrsta soninn.
— Maðurinn minn hefur allt-
af haft allt að því tvöfaldan
vinnudag, síðan ég kynntist hon-
um fyrst, og eftir að börnin
komu, fannst mér að ég yrði að
bæta þeim upp fjarveru föður-
ins, og þess vegna hef ég skorið
vinnudag minn, utan heimilis,
niður í 4 stundir. Ef ég hefði
algerlega hætt því starfi, sem ég
hafði undirbúið mig undir, hefði
LISBETH PAIME
GEFUR LÍTIB FYRIR TITLANA
SÆNSKA FORSÆTIS-
RÁÐHERRAFRÚIN ER
UNG OG AÐLAÐANDI.
HUN er hljóðlát í
FRAMKOMU OG MILD í
MÁLI. EN HUN HEFUR
MJÖG ÁKVEÐNAR SKOÐ-
ANIR. EIN ER SÚ AD HÚN
VILL SIGLA UNDIR SÍNUM
EIGIN FÁNA. HÚN ER
LISBETH PALME, SÁL-
FRÆÐINGUR, STUNDAR
SITT EIGIÐ STAR, ER
GIFT OLOF OG MÓÐIR
JOAKIMS, MARTENS OG
MATTHIASAR. . . .
Þarna er Lisbeth
Palme í kjól með
hinar hefðbundnu
ermar, sem fyrir-
skipaðar eru við
hirðina. Hún kem-
ur þarna fram
sem forsætisráð-
herrafrú.
Hún hefur sjálf-
sagt fullt í fangi
með syni sína
þrjá, sem líta út
fyrir að vera
hressilegir strák-
ar.
það líka komið sér verr fyrir
drengina, þá hefði mér fundizt
ég vera alltof einangruð.
Ég hef alltaf séð of lítið af
manninum mínum og þannig
verður það líklega í framtíðinni,
svo það er nauðsynlegt fyrir mig
að vinna úti við það starf, sem
ég hef sjálf valið, og það held
ég að allar konur ættu að hafa
möguleika á.
Mæðurnar út í atvinnulífið?
—• !Ég hef fyrst og fremst
áhuga á að skapa konum mögu-
leika til að velja sjálfar, ráða
sjálfar hvað þær gera.
Og í iðnaðarlöndum, þar sem
fjölskyldur eru ekki stórar, íbúð-
irnar þægilegar, mikill véla-
kostur og þar fram eftir götun-
um, ætti þetta að geta orðið
flestum konum mögulegt. En
frumskilyrðið er þá að nægilega
mörg dagheimili verði til að
hugsa um bömin, meðan for-
eldrarnir eru úti, og þessi dag-
heimili verða líka að vera vel
staðsett.
-— Er það konan, sosialdemo-
kratinn eða barnasálfræðingur-
inn, sem talar?
— í rauninni allar þrjár. Ég
held því fram að bæði fjölskyld-
an og þjóðfélagið græði á slíkri
tilhögun.
Um það bil 5000 börn undir
skólaaldri heyra undir þá nefnd,
sem Lisbeth starfar við sem
barnasálfræðingur, en í nefnd-
inni starfa bæði félagsráðgjafar
og sálfræðingar. Þetta er eins
konar varðsveit, sem leitað er til
Framhald á bls. 45.
41. tw. VIKAN 25