Vikan - 08.10.1970, Blaðsíða 45

á skerminum einhverja fýlupoka
eða einhverjar síbrosándi kvens-
ur.
Auðvitað verður maður að
vera hýr, en svipbrigði verða,
að mínu áliti, að fara eftir efn-
inu sem maður er að kynna.
Hitt er annað mál, að maður
getur sennilega aldrei gert öll-
um til hæfis í þessu frekar en
öðru; bara að gera það sem mað-
ur sjálfur telur réttast og heppi-
legast — með hliðsjón af því
sem manni hefur verið kennt.
— En hvað gerir þú þá í frí-
stundum?
-— Ég er í músík, eða „músí-
séra“ eins og það heitir á ljótu
máli. Bæði er ég í söngsveitinni
Fílharmóníu og svo leik ég á
píanó. Eg hef verið í Fílharm-
óníu svo gott sem frá upphafi;
hef aðeins „misst“ eitt eða tvö
verk, og hef mikið gaman af.
Dr. Róbert Abraham Ottósson
stjórnar sveitinni og það er mér
algjörlega óskiljanlegt hvernig
hann fer að því að gera það á
þann hátt sem hann gerir. Hann
gæðir þessi gömlu og fallegu
verk svo miklu lífi, svo mikilli
sál, að maður er sem í allt öðr-
um heimi.
Já, mest hef ég gaman af
klassískri tónlist, en ég hef þó
einnig gaman af poppinu, og þá
sérlega bandaríska söngleiknum
„Hair“. Elzta dóttir mín, Snjó-
laug, er einmitt á þeim aldrin-
um að vera alltaf með þetta í
gangi, og það er alveg sama
hversu oft maður hlustar á
„Hair“, það er alltaf ferskt og
hressandi. Maðurinn minn sá
það í London og var mikið hrif-
inn. Sjálf hef ég ekki séð það en
bíð eftir sýningunni þeirra í
Kónavoginum!
ó.vald.
LISBETH PALME
Framhald af bls. 25.
ef einhver lítil sál fer í baklás
og er að verða vandamál fyrir
sjálfa sig og umhverfi sitt.
Lítil börn —
stór vandamál.
— Stundum eru það foreldrar
barnanna sem leita til okkar, en
oftast eru það kennarar við leik-
skóla og forskóla. Þetta fólk er
yfirleitt það vel starfi sínu vax-
ið, að það leitar ekki til okkar
nema þörf krefji og oftast er það
rétt ályktað.
—- Hvað eigið þér við með því
að segja „nauðsynlegt“, þegar
talað er um vandræði svo ungra
barna?
— Þegar um greinilega erfið-
leika er að ræða, óvenjulega
frekju, uppgerð, hlédrægni og
ýmislegt í fari barnsins, sem
ekki er eðlilegt og sem hætta er
á að ekki lagist af sjálfu sér, þá
getur verið að það setjist að í
sál barnsins fram eftir aldri og
geti orðið varanlegt mein. Þá
; N
EXELENT SÓFASETT
AMBASSADOR
Stærsta húsgagnaverzlun utan Reykjavíkur. — Ótrúlega fjölbreytt úrval sófasetta. — Sér bólstruð eftir
ósk yðar. — Ný og glæsileg áklæði. — Borðstofur — Svefnherbergi. — Pírahillur og sérstök húsgögn
í úrvali. — Sendum myndalista ef óskað er. — Sendum í póstkröfu um land allt.
Við erum ávallt spori á undan. Þess vegna sjáið þér allt það nýjasta í DÚNA.
v_________________________________________________________________________________________________________ý
HÚSGAGNAVERZLUNIN
DÚNA
AUÐBREKKU 59
SÍMI: 42400
KÓPAVOGI
verður að gera eitthvað.
— Hvað er þá gert og hvern-
ig?
— Þá er leitað til okkar. Við
komum í heimsókn, athugum
barnið að leik og í samvistum
við félaga sína og kennara. Við
reynum þá að mynda okkur
skoðun og athuga hvaða aðferð-
ir er hægt að hafa til að nálgast
barnið með það fyrir augum að
hjálpa því.
Foreldrar eru betur upp-
lýstir nú.
— Þótt það sé aðeins lítill
hluti þessara 5000 barna, sem
heyra undir mig, sem þarfnast
aðstoðar, þá náum við því ekki
að skipta okkur af nema þeim
tilfellum, sem eru mest aðkall-
andi. Við erum eingöngu ráð-
gjafar.
Mér reiknast svo til að á
hverju ári séu það um 500 einka-
samtöl, sem við eigum við for-
eldra — og það leggjum við mik-
ið upp úr. Það er svo margt sem
verður ljóst, þegar maður situr
augliti til auglits og ræðir um
ýmis vandamál í friði og ró.
— Kemur það ekki fyrir að
foreldrum finnist sem verið sé að
fara inn á þeirra svið, eða finn-
ist það niðurlægjandi að þurfa
að leita hjálpar og aðstoðar?
— Jú, það kemur fyrir og þá
reynum við að minnast þess að
það er alltaf betra að vera sá
sem hjálpar en hjálparþurfi. Og
jafnvel þótt foreldrarnir séu nei-
kvæðir fyrst, verður oft jákvæð-
ur árangur af slíkum samtölum,
vegna þess að við gerum fólki
það ljóst að það geti leitað til
okkar.
En venjulega eru foreldrar
samvinnuþýðir. Það er mikill
munur nú, heldur en var fyrir
nokkrum árum. Fólk veit miklu
meira, það er litið raunsærri
augum á ýmis sálfræðileg vanda-
mál. Við gerum líka mikið í því
að tala um þessa hluti á for-
eldrafundum, þar sem við reyn-
um að vera sem oftast. Þá fá
foreldrarnir líka að kynnast
ýmsum vandamálum, áður en
það verður aðkallandi vandamál
hjá þeim sjálfum og vita að það
er ekki niðurlægjandi að leita
aðstoðar þeirra, sem kannske
vita betur. Og það eru margir
í sama báti.
Og svo er það annað, bæði
leikum og lærðum er ljóst hve
erfitt þetta var áður og fyrr. Nú
lætur enginn reka á reiðanum
fram að kynþroskaskeiði, en
horfist 1 augu við það ef eitthvað
er að barninu þeirra, ekki síð-
ur við sálfræðileg vandamál
heldur en líkamlega kvilla, og
vita að því fyrr sem reynt er
að ráða bót á sjúkdómnum, því
meiri líkur eru til lækningar. Og
nú er frekar reynt að finna
ástæður og á þann hátt koma í veg
fyrir meiri vandræði. Það er
venjulega hægt að finna orsök
fyrir sálfræðilegum vandamálum
barna í sambandi við heimili og
fjölskyldulíf og það er okkar
verkefni að koma á skilningi um
að fólkið verður sjálft að vinna
að þessum málefnum, ef einhver
árangur á að verða af starfinu.
4i. tbi. VIKAN 45