Vikan - 22.07.1971, Blaðsíða 29

*
*
*

&
Þegar Jim gekk í herinn, fór Norma Je-
ane heim tii hans og bjó hjá foreldrum
hans.
Fyrsta starf hennar var í hergagna-
smiðju. Hún vann í falihlífadeiltiinni.
Hún sat einn daginn í hádeginu, borð-
aði og horfSi út um gluggann.
Skyndilega var hún ónáSuð af karl-
mannsrödd, sem sagSi:
„AfsakiS, ungfrú! Má ég taka nokkrar
myndir af yður?“
Þetta var byrjunin á stórkostlegu ævin-
týri.
Til hægri er Marilyn Monroe í mvndinni „The Prince and
the Showgirl“ og hér að neðan dansar gyðjan í myndinni
„The Seven Year Itch“.
svart/hvítar myndir. Ég ætla að
taka þetta í lit!“
Og á meðan hann skipti um
filmu, dró Norma Jeane djúpt
að sér andann. Þetta var byrj-
unin á einhverju stórkostlegu.
Hún vissi það . . . hún fann það.
Þegar myndirnar voru fram-
kallaðar, var þeim lýst sem
„æsancii". Conover hringdi í
stúlkuna, sem hann hafði
myndað í hergagnaverksmiðj-
unni og sagði: „Ég var að fá
myndirnar af þér. Þær eru stór-
kostlegar! Þær eru ólíkar öllu
öðru í þessum heimi! Stórkost-
legar! Æsandi! Þú ættir að
verða fyrirsæta!"
Marilyn þótti myndirnar ekk-
ert sérstakar, en þó athyglis-
verðar. „Þetta er ekkert æs-
andi,“ sagði hún, „heldur eins
og stúlkan í næsta húsi. En ég
er samt ánægð með þær.“
Fyrirsæta? Hún fór að hugsa
með sér, að kannski hafi hann
meint það. Svo komst hún að
raun um, að stúlkur gátu haft
5 dollara á tímann fyrir fyrir-
sætustörf og það var sko dálítið
annað en 10 tímar á dag í her-
gagnaverksmiðjunni fyrir
miklu minna kaup. Þegar. hún
byriaði að vinna þar, fékk hún
20 dollara á viku og þegar hún
var ..hækkuð í tign“ og fór að
sprauta málningu, fékk hún 50
dollara á viku.
Conover fór með myndirnar
til vinar síns, sem var atvinnu-
ljósmyndari og hét Potter Hu-
eth. Hueth varð geysihrifinn og
vildi að Norma Jeane kæmi til
að hitta sig.
Hún fór. En Norma Jeane
varð fyrir töluverðum von-
brigðum, því að Hueth var ekki
beinlínis fljótandi 1 peningum
og gat satt að segja ekki borgað
þessa 5 dollara á tímann. Þó
var hann reiðubúinn að vinna
með henni og gerði henni til-
boð:
„Ef ég get selt myndirnar af
þér í mynda og vikublöð,“ sagði
hann, ,,þá færðu borgað. Þetta
er áhætta, sem þú verður að
taka.“
Norma Jeane hafði engu að
tapa nema tíma. Hún hélt áfram
að vinna í hergagnverksmiðj-
unni, en á kvöldin sat hún fyr-
ir hjá Hueth.
Útkoman úr þeim myndatök-
um var mismunandi og enda
þótt hann legði ekki áherzlu á,
að Norma Jeane væri í kyn-
þokkafullum stellingum, „skein
„sex“ út úr hverri mynd“, eins
og blaðamaður sagði síðar frá.
Margar myndanna voru nægi-
Framhald á bls. 36.