Vikan - 19.10.1972, Blaðsíða 39

TiL VMiSKONAR ViOGERBA OG
LAGFÆRiNGA Á HVERJU HEiMiLi
HREINSIEFNI fyrir salernisskálar
Þægilegt og auövelt í notkun, fjarlægir fitu og
óhreinindi án þess aö skaöa postulíniö.
HREINSIEFNI fyrir skolpleiöslur
Fljðtvirkt og öflugt, leysir upp efni er setj-
ast innan í leiöslur, notaö meö kö.ldu vatni.
Skaöiegt fyrir hendurnar, notist því meö
varúö.
SEELASTIK kítti
Seelastik er einkar hentugt f hvers konar smá-
viögeröir og þéttingar t.d. í sprungur á stein,
þéttingum meö rúöum og margt fleira.
STA-PUT þéttiefni
Plastik kítti er harönar ekki, og springur því
ekki ne brotnar. Hentugt til tengingar á sal-
ernisskálum og þess háttar.
PLASTIC SEAL
Efni sérstaklega til viögeröa á leiöslum,
postulíni o.fl. Einnig til fyllingar t.d. undir
lakk, veröur hart semjárn, þegar þaö þornar.
HREINSIEFNI fyrir postulín
Prýðis hreinsiefni fyrir postulúi, baöker,
handlaugar, veggflfsar, diska og bolla
þ.e.a. s. allt postulúi, en varast ber að nota
ræstiduft, það skemmir glerunginn.
ROOF & FLASHING CEMENT
Þéttiefni á þök o.fl. Bindur sig jafnt viö
heita, kalda, blauta eöa þurra fleti. Hægt aö
setja á í rigningu eða undir vatni.
VINYL WAX sjálfgljái
Sérstaklega góöur fyrirvinylogöhnurgólfefni.
Gólfið verður gljáandi án þess að þaö veröi
hált.
Einnig eigum viö hreinsilög frá sömu verk-
smiðju, ætlaöur til aö ná upp gömlu bóni og
öörum óhreinindum.
EPIFAST baðemalering
Efni ætlað til viðgerða á gömlum baðkerum
og ööru postulúii. Þaö er borið á meö pensli.
tvær yfirferðir, endist allvel.
SÓTEYÐIR
Tileyðingar á sóti í olíukyndingum, þægilegur
1 meðförum og árangursríkur. Getur í fnörg-
um tilfellum lækkaö hitakostnað.
GALVAFROID ryðvarnarefni
Galvafroid er köld galvanhúðun, og er ein
bezta fáanlega ryövörnin. Laust ryð þarf að
hreinsaaf áöuren boriö er á, bezt er að bera
á með pensli.
J. ÞORLHKSSOn & nORDmfllHl
Simi 11280
BnnKD5TR(ET111 5KÚIHCÖTU 30
bllskúr i bakgötu nokkur skref frá
húsinu, og að honum hefur enginn
lykilnemaég. Ég fór þangað, tók
bflinn út, sem ég hafði skilið eftir
þar um morguninn, og ók til
St.James-torgsins og gekk þar frá
honum. Siðan gekk ég I klúbbinn
og fann þar bókina. I reyksalnum
voru af tilviljun einn eða tveir
menn, sem ég þekki, og ég rabb-
aði við þá stundarkorn. Siðan
bar ég bókina út i bilinn, og ók
heim, skildi bókina eftir i skrif-
stofunni, fór siðan út aftur og
gekk frá bilnum. Ég man eftir, að
klukkan sló tólf rétt þegar ég var
aö ljúka við það. Svo að þér sjáið,
að það er hreint ekki útilokað, að
ungfrú Bartlett hafi hringt uppá
hjá mér, meðan á öllu þessu stóð,
og komiö að tómum kofanum.
— Það virðist nú varla senni-
legt, fyrst hún var myrt
skammt hér frá um þetta leyti
kvöldsins, svaraði dr. Priestley
brosandi. Annars er ekki vafi á
þvi, að lögreglunni tekst að leysa
þá gátu, og auðvitað kemur hún
ekki okkur við, enda þótt ég verði
að játa, að það er alltaf gaman að
brjóta heilann um slikt. En eins
og er, höfum við annað skemmti-
legra fyrir hendi. Mér þætti
feikilega gaman, hr. Partington,
ef þér vilduð gefa mér stutt yfirlit
yfir tilráunir yöar og
leiðbeiningar um notkun áhalda
yðar.
Hr. Partington, sem þarna var
kominn að sinu kærasta
umræðuefni, fór þegar I stað út i
fræðilegar útlistanir. Dr.
Priestley varö það þegar ljóst, að
hér var enginn viðvaningur á
ferðinni, heldur maður, sem hafði
helgað lif sitt rannsóknum á
fyrirbærum, sem fæstir vissu, að
yfirleitt væru til. Hann hlustaði
nú með mikilli eftirtekt og gerði
sér ekki ljóst, hvernig timinn leið
fyrr en Sinclair bryti kom og
tilkynnti að maturinn væri
tilbúinn.
23. kafli.
Dr. Priestley hitti ekki ungfrú
Partington fyrr en rétt áður en
kallað var til borðhalds. Hún var
svo ólik — bæði i útliti og fram-
komu — þvi, sem hann hafði búizt
við, að hann varð steinhissa.
Charles Partington var fyrst og
fremst visindamaðurinn, sem var
niðursokkinn i sin áhugamál og
skipti sér af engu öðru, en systir
hans var miklu yngri, óneitanlega
falleg og skrautlega klædd, eftir
allra nýjustu tizku. Og auk þess
virtist hún geta talað um allt ó-
merkilegt milli himins og jarðar,
án þess að þreytast.
Þegar máltiðin hafði staðið
stutta stund, var samtalið við
borðið komið i fullan gang, enda
þótt ungfrúin tæki að sér bróður-
partinn af þvi. Ekki var minnzt á
ungfrú Bartlett eða Vilmaes og
Priestley þóttist taka eftir þvi, að
hverju sinni sem eitthvað var
sagt, er hefði getað leitt samtalið
að þvi efni, var Partington alltaf
búinn að sveigja samtalið i aðra
átt, áður en hin vissu af, og var
það i einkennilegu ósamræmi við
hitt, hve reiðubúinn hann hafði
áður verið að tala um það.
Þetta hlaut að stafa af nærveru
systur hans. Og þegar Priestley
42. TBL. VIKAN 39