Vikan


Vikan - 02.11.1972, Page 12

Vikan - 02.11.1972, Page 12
Smásaga eftir Michael Curzon HNEFALEIKAMEISTARINN Mamma stóö viB eldavélina og hrærBi 1 hafragrautnum, en pabbi tuldraBi eitthvaB fyrir munni sér, eins og flesta morgna, þar sem hann stóB viB vaskinn og þvoBi sér úr vatni og karbólsápu, en axla- bðndin hans héngu niBur undir gólf. Ég var a& reyna aB fá einhvern gljáa á svörtu stlgvélin min, en va'rB litt ágengt. Eg hafBi vaBiB I pollum á leiBinni úr skólanum, daginn áBur, og nú voru stigvélin rök og létu ekki segjast þó ég neri þau me& olnboganum. — AB taka upp á þessu án þess a& nefna þa& orBi viB nokkurn mann, sagBi mamma og hrær&i hægt i hafragrautnum, og las um leiB I bréfinu, sem hún hafBi I hinni hendinni. Hún horfBi á bogiB bakiB á pabba og hélt áfram: — Og það sem meira er, Villi, þá eru þau á leiBinni hingaB. HeldurBu ekki, a& þau komi bara fljúgandi alla leiðina frá Astraliu, og ætli a& verBa eitthvaB hjá okkur. Pabbi færBi sig frá vaskinum, meB gróft handklæði i hendinni og þurrkaBi sér I framan. — Hvar eigum viB aB koma þeim fyrir hérna’’ sagBi hann VIB höfum herbergi uppi og þrjú nibn, et þvoiiaftusiB er ineó laiiB. — t>au geta fengiB svefn- herbergiB okkar, sagBi mamma, — og viB sofum I herberginu hans Tuma. Hún leit á mig. — Hann getur svo sofiB á legubekknum. Mamma var kafrjóB, en ekki vissi ég, hvort þaB var af glifunni upp af hafragrautnum éBa efni bréfsins. — Hún segir, aB þau verði komin hingaB þann 29. — ÞaB er á föstudaginn i næstu viku., svo aB þú færB tima til aB . . . — Til hvers? urraöi pabbi og renndi brotinni greiBu gegn um hár—óveruna, sem rakarinn hafBi skiliB eftir á kollinum á honum. — Það er naumast þú ert gáfaður I morgunmáliB, sagöi mamma ásakandi. — ViB getum ekki boðiB nýgiftum hjónum upp á a& sofa I herberginu nema setja nýtt fóBur á veggina. Þar sem ég sat viö morgun- veröarboröiB, vissi ég upp á hár, aB nú var vorhreingerning I aBsigi, enda þótt ekkert vor væri á næstunni. Mamma mundi vilja hafa húsiB þokkalegt til aö taka móti systur sinni, og ég var a& reyna aB láta mér detta eitthyað I hug til þess aö komast hjá öllu snattinu og sendiferöunum, sem ég vissi, aö mln mundu biöa. Ég var nú eina barniB, svo aö þaB heföi mátt halda, aö eitthvaö væri haft viö mig. Aldrei varö ég þess var. Mér fannst ég miklu fremur vera vinnumaöuV á heimilinu, og allt sem gera þurfti fannst mér lenda á mér. Mamma boröaBi ekkert. en sat bara hjá okkur viö boröiö, drakk bleksterkt te og las bréfiö enn einu sinni. Venjulega var May frænka ekki sérlega mikiö umtalsefni á heimilinu, þvi aö hún hafBi fariö aBheimanfyrirfimmtán árum og alla leiB til Astraliu, til þess aö gerast vinnukona hjá fjárbónda einum. Þar eö þetta geröist áöur en ég fæddist, hafBi ég aldrei séö hana og bréfaskipti höföu litil veriö siöan hún fór aB heiman. — Viö veröum þá aö fá sjö rúllur af veggpappir, sagöi mamma, — og eina dós af málningu. ViB skulum hafa hana hvita til til- breytingar, og viö byrjum á þessu strax seirinipartinn I dag. Pabbi leit upp og hafragrautar- klessa rann niöur eftir skegg- broddunum. — Ég ætla á fótbolta. — Nei, hlustaöu nú á mig, Villi. Hún hristi þunna flugbréfiö undir nefinu á honum. — Þau veröá komin á föstudaginn I næstu vikú. ÞaB ' er ekki hálfur mánuBur. HeldurBu aB ég vilji hafa málningarlykt um allt húsiB, þegar þau koma? Þá vita þau, aö viB höfum veriö aö gera I stand beinllnis þeirra vegna. — Og hvaö um þaö? — Ekki annaö en þaö, aö ég vil helzt láta manninn hennar May halda, aö hér sé alltaf hreint og þokkalegt, en ekki bara I viö- hafnarskyni viB þau. — Þetta kvenfólk. sagöi pabbi önugur. — Ég vil nú ekki missa af fótboltanum. — Skltt meB allan fótbolta. Og þú Tumi . . Hún leit á mig og ég vissi samstundis aö nú gæti ég ekki skotizt burt og hitt hina strákana viö kolabinginn, þar sem viö lékum okkur flesta laugardaga. — Þú veröur llka aB hjálpa til. — EkkinemaþaBþó aö hlaupa I aö gifta sig á hennar aldri, tautaBi pabbi og beindi gremju sinni aB fjarlægri mágkonunni sem ætlaBi nú aö fara aö eyöileggja fyrir honum helgina, án þess aB -Hvernig skyldihann lita út, sagöi mamma. -Areiöanlega er hann vel stæ&ur og virkilegur karlmaður . . . . 12 VIKAN 44. TBL.

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.