Vikan - 05.04.1973, Blaðsíða 42

WINTER
ÞRÍHJÓLIN
vinsælust og bezt. Varahlutaþiónusta
örnin
Spítalaitíg 8 — Stmi 14661 — Pósthóif 671
Pöntunarseðill
KLIPPIÐ HÉR
I
Dá
HU
I
Q
Vinsamlegast sendið mér sniðið, sem ég krossa framan við, ( því
númeri, sem ég tilgreini. Greiðsla fylgir með ( ávísun/póstávtsun
/frímerkjum (strikið yfir það sem ekki á við).
Snið nr. 76 (9476) Stærðin á að vera nr.
Vikan - Simplicity
Nafn
£*
HJJ
X
I
I Heimili
KLIPPIÐ HÉR
ÖBEL-
KANSPORT
vagninum, en hann var ekki eins
glaðbeittur og hann átti að sér.
Meira að segja virtist hann ekki
einusinni taka eftir þvi, þegar ég
samgladdist honum meö að eiga
tvær svona elskulegar frænkur.
- >ær eru indælis konur, sagði
ég loksins. - Ég hafði svo gaman
af að hitta þær og ég þakka þér
fyrir aö bjóða mér, Lance.
- 0, sagöi hann, rétt eins og
hann heföi gleymt þvl, að ég var
þarna við hliöina á honum. - Já,
vitanlega. Ég vissi alveg að þú
mundir kunna vel við þær, og þá
höfðu þær ekki siður gaman af aö
sjá þig. Og auövitað kemuröu
aftur seinna. Þær eru svo
einmana, skilurðu.
- Ég veit. Þakka þér fyrir.
Auövitað skal ég gera það.
Mérkom þaö einkennilega fyrir
sjónir, aö hann bauðst ekki
einusinni til að fylgja mér heim.
Og heldur ekki lét hann i ljós,
hvorki i oröi né verki, tilfinningar
sinar gagnvart mér, þvi aö ég
hafði einmitt haldiö, að þetta
heimboð væri til þess gert að
frænkunum skyldi litast vel á
mig, áður en hann hæfi bónorö
fyrir alvöru. En nú hjálpaði hann
mér bara upp i vagninn, hneigði
sig siðan og dró sig i hlé.
Þaö var rétt eins og hann væri
bara að koma mér af sér, og ég
ætti ekki lengur neinn áhuga
hans, enda þótt ég gæti nú ekki
verið viss um það, afþvl að hann
virtist vera meö eitthvað annað
sem lægi þungt á honum. Einhver
óhugnanleg tilfinning greip mig
út af þessu og hún fór vaxandi
þegar ég ók til baka gegn um
þokuna, sem var sífellt að
þykkna. Samt varð ég fegin,
vegna þess að ég haföi engan
áhuga á honum. Og ekki haföi ég
orðiö neitt vlsari um hin einkenni-
legu næturhljóð I Skuggagili. Þó
hafði ég fengið að vita, aö Polly
„frænka” var engin frænka.
Hversvegna gátu foreldrar minir
ekki veriö hreinskilin viö mig?
Hvaöa hugsanlega ástæðu gátu
þau haft til þess aö segja mér ekki
sannleikann?
Og hver annar en Polly var á
ferli i húsinu á næturþeli? Gat það
veriö, að einhver önnur „frænka”
ætti heima I húsinu? Ég haföi nú
ekki rannsakað öll herbergin og
einhver skýring hlaut að vera til á
þessum óhugnanlegu hljóðum og
einkennilegu hreyfingum. Ég
þóttist hér um bil viss um, að
þarna væru einhver leynigöng.
Annars hefði ég áreiöanlega hitt
þennan næturgöltrara I nótt sem
leib, þegar ég fór i ibúð Pollyar -
nú ætlaði ég ekki að kall; hana
frænku lengur, þvi að ég þóttist
alveg vita, aö þessar elskur, hún
Mattie og hún Harriet, höfðu enga
ástæðu til að ljúga að mér.
Ég var alveg aö sligast undir
þessum vandamálum, sem höfðu
setzt að mér, siðan ég kom i
Skuggagil, og þegar vagninn
staðnæmdist við dyrnar, þorði ég
varla að ganga inn. Mér sárnaöi,
að foreldrar minur skyldu hafa
þurft að ljúga að mér um hana
Polly frænku, sem var svo engin
frænka, heldur óviðkomandi
manneskja, sem drakk svo
ofboðslega og hafði heila Ibúö
heima hjá þeim. Ég velti þvi fyrir
mér, hversvegna þau létu hana
búa þarna.
En nú var ekkert tóm til aö
hugsa um þetta, þvi að ekillinn
staðnæmdist viö dymar. Hann
hjálpaði mér út og ég gekk inn.
Húsið var allt uppljómaö af
kertaljósum, þvl að þokan haföi
þykknað eftir þvl sem á daginn
leið. Og þessi birta kom mér I.
betra skap.
Frú Voorn kom á móti mér i
forstofunni og sagði, aö móðir
min vildi tala við mig I setu-
stofunni. Ég fór þangaö tafar-
laust. Hún sat og prjónaöi I ákafa
eitthvað sem virtist vera ljósblátt
sjal. Hún leit varla upp þegar ég
kom inn.
- Ég var að heimsækja Mattie
og Harriet Devois, sagði ég.
- Einmitt, sagði hún önug. -
Hversvegna sagöirðu mér ekki,
að þú ætlaðir þangað?
-Fyrirgeföu mamma, ég ætlaöi
að segja þér það, en svo svaf ég
yfir mig og þurfti að flýta mér.
- Ég var orðin hrædd um þig,
sagöi hún. -Enginn vissi, hvert þú
hefðir farið.
-EnégsagöihenniBridey ....
- Sú stelpa er nú orðin tveimur
tlmum og sein. Hún átti að vera
komin klukkan þrjú. Ég er hrædd
um, að ég verði að.reka hana.
Hún er alveg ómöguleg.
-Það er hún alls ekki, mamma.'
Ég kann ágætlega við hana. Þú
verður að sjá gegn um fingur við
hana.
-Þaðheyrir nú varla undir mig,
sagöi móðir min hátíðlega. - Frú
Voorn ræður og rekur stúlkurnar,
og eins og er, þá er hún I skapi til
að reka stúlkuna. Þú getur talaö
við hana, ef þú vilt.
- Það ætla ég sannarlega aö
gera, sagði ég.
Ég fann frú Voorn i vinnustofu
fööur míns þar sem hún var að
eftirlita hreingerninguna með
dómarasvip. Hún leit upp frá þvi
að renna fingri eftir lista og
tautaöi eitthvaö um ryk, enda
þótt ég gæti nú ekkert ryk séð.
- Mamma hefur sagt mér, aö
þér séuð eitthvaö reið við hana
Bridey, sagði ég. - Og ég fer fram
á, að þér sjáið örlitið gegn um
fingur við hana. Ekki sizt þegar
það var svo mikið henni aö þakka,
að dansleikurinn heppnaöist vel.
- Ef hún kemur nógu snemma
til að bera kvöldmatinn á borð,
skal hún fá loka-aðvörunina, en
annars á hún fullkomlega skilið
að verða rekin.
Framhald í nœsta hlaði.