Vikan - 10.01.1974, Blaðsíða 9

ert annað en timasóun. Þu verður
bara hlægileg, Linda, þegar hann
kemst að þvi sanna. Ég er viss
um, að Emory segir honum hver
þú ert mjög fljótlega.
— Ef þú gætir treyst Julian, þá
værir þú nú búinn að fá vissu fyrir
þvi að það væri óhætt.
Hann lét sem hann heyrði þetta
ekki.
— Stuart, hvernig var það með
þessar læstu dyr, sem Ctay sagði
mér frá? Var hann að segja sann-
leikann?
— Ég veit ekkert um læstar dyr,
sagði hann óþolinmóður. — En ég
vil komast út héðan. Ég verð að
komast sem fyrst i skiðabrekk-
urnar. Sjáðu nú til, Linda, segðu
Julian hver þú ert og segði hon-
um, að ég sé i mikilli þörf fyrir að
hitta hann. Hann hefur ekki kom-
ið, vegna þess að hann heldur að
þetta sé allt i lagi með mig. Það
getur verið, að hann geti komið
þvi til leiðar, að mál mitt verði
tekið fyrir sem fyrst.
— Ef hann hefði einhvern hug á
að hjálpa þér, þá væri hann kom-
inn fyrir löngu til þin, sagði ég.
Gullinbrún augu Stuarts hvildu
á mér og tortryggnin lýsti úr
þeim. Hann hafði ekki eitt einasta
andartak misst trúna á hetjunni
sinni. —Julian elskaði Margot og
þegar hann hefur náð sér að ein-
hverju leyti, þá kemur hann strax
til min. Þú skalt sjá til, Linda.
Hann þarfnast min lika, ekki siö-
ur en ég þarfnast hans. Julian er
fyrst og fremst skiðamaður af lifi
og sál. Einasta huggun hans
núna, er að ná frægð i gegnum
Framhald á bls. 43
2. TBL. VIKAN 9