Vikan - 10.01.1974, Blaðsíða 30

Vnlga
Tæpast er hægt að kalla Volgu fljót, þó að
hefð sé komin á að gera það. Hún er keðja
vatnsfalla og stöðuvatna, sem viöa eru svo
viðáttumikil, að ekki sést til lands.
Volga er mikil orkulind. Uppistöðulónin við
stiflurnar i henni sjá borgunum og iðnaðinum
á bökkum hennar fyrir nauðsynlegri orku.
Volga kemur upp i Waldai-hæðunum i Mið-
Itússlandi og fellur i Kaspihaf. Þverár henn-
ar og skipaskurðir tengja Leningrad og
Eystrasalt við Moskvu, Rostov við Don og
Svartahafið. Það væri sem sé hægt að sigla á
vélbáti frá Hamborg eða Passau til Moskvu
og Astrachan.
Rússar segja: Volga er góður farkostur.
Það þýöir að hún ber mikið og liggur i allar
áttir. Það var þýðingarmikið, áður en járn-
brautir, bifreiðar og flugvélar komu til sög-
unnar. Og það hefur enn mikið að segja.
Vatnaleiðin er enn ódýrasta flutningaleiðin.
A veturna, þegar fljótaskipin liggja við fest-
ar, er hægt að aka þungum vöruflutningabif-
reiðum beint af augum eftir isnum.
Volga var þjóðbraut á þeim fjórum öldum,
sem Stórfurstadæmið Moskva varð að rússn-
eska stórveldinu. Á bökkum hennar vann
Stalin endanlegan sigur i baráttunni milli
hvitliða og rauðliða. Á bökkum hennar stöðv-
aðist sókn þýzka hersins árið 1943.
Rússar segja ána heilaga og kalla hana
Móður. Nafngiftin hefur við rök að styðjast.
Hún nærir borgirnar og iðnaðinn á bökkum
sinum. Hún sér bændunum og fiskimönnun-
um fyrir lifsviðurværi. Og hún blæs skáldum,
tónlistarmönnum og málurum i brjóst hug-
myndum og stefum, sem verða að ódauðleg-
um listaverkum.
Volga hefur fleiri hliðar. Siðdegis einn
haustdag gulnar himinninn og hópar svartra
fugla koma fljúgandi utan yfir fljótið og leita
skjóls i sefinu á bakkanum. Um kvöldið
teygja eldslogarnir sig til himins frá stepp-
unum austan árinnar. Um nóttina lýsti tungl-
ið grannvöxnu fólki yfir ána. Um morguninn
gekk löng röð kúa upp brattann vesturbakka
Volgu. Júgrin voru úttroðin og það þurfti að
mjólka þær.
Það var orðið myrkt af nóttu, þegar við
komum að ánni og skipið, sem við áttum að
stiga um borð i, speglaðist i Volgu. Skipið var
fallegt og á hlið þess var letrað nafnið Jurij
Dolgorukij með fallega mótuðum messing-
stöfum. Skipið var hvitmálað og þvi var vel
við haldið og frá þvi stafaði ótal ljósum fyrir
dökkan hafnargarðinn i Volgagrad, sem áður
hét Stalingrad, en þangað flugum við frá
Moskvu.
útskornir gluggakarmar á gömlu
rússnesku timburhúsi.

! : ... r y iulu
0
Bryggia viö Volgu. Þegar farþega-
skipin leggja að og frá, streymir
mikill mannfjöldi niður á bryggj-
una, bæði þeir, sem erindi eiga og
hinir, sem fara fyrir forvitni sakir.
I borginni Volgagrad, þar sem þessi
mynd er tekin, búa um 800.000
manns, en það er svipaður f jöldi og
lét lifið i orrustunni um hana i siðari
heimsstyrjöldinni.
Á markaðstorginu í Volgagrad
mega bændurnir selja uppskeru
sina sjálfir. Verðið er nokkru hærra
en i almennum verzlunum, en vöru-
úrvalið er meira. ^
Þessi skógarverkamaður eldar
súpu handa vinnufélögum sínum og
heggur um leið í eldinn.
Nýtizkulegt skip á ferð milli Volgagrad og Balakovo.
30 VIKAN 2. TBL.