Vikan - 10.01.1974, Blaðsíða 14

Að væta rúmiö.
— Við ætlum i ferðalag, lækn-
ir. en vngsti drengurinn okkar
vætir ennþá rúmið og hann er
orðinn sex ára. Haldið þér að
^gð sé eitthvað alvarlegt að
honum?
— bað er ákaflega misjafnt
hve fljótt börnin fá vald yfir
starfsemi blöðrunnar. — að
vissu levti er hægt að likja þvi
við. að þau eru mismunandi
fljót til aðganga. tala og læra aö
lesa. Venjulega geta börn haldið
sér þurrum á daginn þegar þau
eru tveggja til þriggja ára og á
nóttunni frá þriggja til fjögra
ára. bað er jafnvel ekki óvenju-
legt. að börn væti rúmið fram að
sex ára aldri. '
— Geir heldur sér alveg þurr-
um á daginn. en telpurnar voru
miklu fyrri til.
— Ef hann er þurr á daginn.
er mjög ósennilegt að nokkuð sé
að honum. Drengir hafa minni
þvagblöðru og það er ein af á-
stæöunum fyrir því, að þeir eru
seinni til að passa sig. Hefur
Geir ekki stundum verið þurr á
nóttunni.
— Aldrei, sagði móðirin á-
hvggjufull. Við höfum alltaf haft
þetta vandamál við að striða.
— bað er að vissu leyti já-
kvætt. sagði ég til aö róa
konuna. —■ Við höldum þvi fram.
að þegar þannig er i pottinn bú-
ið. þá sé það spurning um
þroska. En ef barn. sem löngu
er hætt að væta sig, byrjar á þvi
aftur. þá eru vcnjulega sálræn-
ar orsakir fyr r þvi. bað geta
verið brevtingar i fjölskyldunni,
vandræði i skólanum eða tilfinn-
ingaflækjur. 1 slikum tilvikum
verður að komast að orsökinni
og styrkja öryggi barnsins. Ég
vona að þið skammið hann ekki
fyrir þetta?
— Nei, ég veit nú betur. Ég
gleymi ekki hvernig mér leið.
þegar ég var barn. begar ég
vætti rúmið. refsaði móðir min
mér. En hvað getum við gert?
f.:g hefi reynt að láta hann
drekka sem minnst á kvöldin.
— bað er tilgangsiaust. bað
getur jafnvel verið betra að láta
börn drekka mikið, það vikkar
blöðruna. Ef það er gert að degi
til. þá getur verið að barnið
venjist þvi að halda lengur i sér
þvaginu.
En ég skal láta yður hafa töfl-
ur. til að bjarga þessu við i
ferðalaginu. og svo verðið þér
að muna, að hrósa honum. ef vel
tekst til og þaðskal ég gera lika.
bótt þessar töflur geti hjálpað
um stundarsakir, þá getur hann
jafnvel orðið verri fyrst á eftir.
en þá verðum við að láta hann
vita. að þetta sé aðeins tima-
bundið ástand og reyna að fá
hann sjálfan til samvinnu. bað
er lika gott að vekja barnið. ef
maður veit um hvaða leyti á
nóttunni þetta skeður. bað getur
jafnvel veri gott að stilla vekj-
araklukkuna og láta hann fara
sjálfan il að stöðva hana og
kasta þ.agi um leið. En fyrst og
fremst er nauðsynlegt að hafa
þolinmæði og þá lagast þe|ta.
þótt það geti tekið nokkra mán-
uði.
Þú nærö ekki i mig
Framh. af bls. i:t
færa honum brennivinspela. þeg-
ar við komum úr lerðalaginu. Við
Danir höldum þvi fram. að það sé
allra meina bót.
Ég var áhyggjufull. Mér
linnst ég bera ábyrgöina.
Hann var grafalvarlegur.
bað er hræðilegt að hala of mikla
ábyrgðartilfinningu. ungru Mast-
ers, sérstaklega á slikum degi.
Sólin skin ekki alltaf svona glatt i
Kaupmannahöfn. Eigum við ekki
að vera dús. ég heiti Kurt. bað er
lika hræðilegt að vera of hátiðleg-
ur.
— Eg heiti Frances. en er kölluð
Fran. sagði ég. — En ég held að
það varni það siðasta sem herra
Lancing léti inn fyrir varirnar á
sér. Brennt barn foröast eldinn.
eins og við segjum.
— Segið þið það lika? Annars
eru enskir málshættir mesta ráð-
gáta i minum augum. bú veröur
að leiðrétta hjá mér málið. en viö
verðum að byrja á þvi. að fá okk-
ur eithvað að borða. bað er ekk-
ert sem jafnast á við gangstéttar-
veitingastaðina okkar. ekki einu
sinni i Paris og Kóm eru svo góðir
matstaðir. bú getur bráðum
dæmt um það. ()g hann opnaöi
fyrir mér dvrnar.
Þú hefur sannarlega á réttu
að standa, sagði ég nokkru siðar.
þegar við sátum við litið borð
undir litskrúðugri sólhlif og
horfðum a fólkið sem gekk fram-
hjá. Við gerðum að gamni okkar
að gizka á hverrar þjóðar þessi og
hinn væri, eftir málhreimnum.
Herra Laneing hefði orðið
vonsvikinn. ef þú hefðir ekki get-
að talað ensku, sagði ég brosandi
og hann hló.
- bvi gæti ég trúaö. bað er
nokkuð erfitt að læra dönsku. bu
myndir aldrei geta skilið sum
orðin. en ég held við skiljum vel
hvort annað. við sjáum hlutina i
svipuðu ljósi. bú ert ekki gift.
Fren?
Fran og nei. ég er alls ekki
gift. En þú? Leyíðu mér að gizka.
I>ú átt litið hús i einhverri útborg-
inni. konu og tvii litil börn og ekur
lil strandarinnar um helgar. með
bat á vagni i togi. Svo siglið þið og
svndið. Allir kaupsýslumennirn-
ir. sem viðhöfum hitt þessa viku.
gera það.
Kurt hló altur og mér var Ijost.
að þuð lór honum vel. hann var
mjög glæsilegur maður. Ég
skemmti rhér lika vel. það var
notalegt að vera svona frjálslega
með manni. sem maður var ekki
bundinn og myndi ekki hitta altur
eltir daginn á morgun.
I tyrsta lagi. heli ég and-
styggð á utilifi. og ég bý einn i i-
búð. með bókunum minum og
hljómtækjunum. Móðir min er að
larast af áhyggjum. vegna þess
að ég er orðinn tuttugu og átta ára
og ekki kvæntur enilþá. ekki einu
sinni trúlolaður. Stundum, þegar
hún horlir á mig. sé ég barnabörn
i augum hennar.
bað er sama sagan með móð-
ur mina. sagði ég og þ;ið munaði
Framhald á bls. 41