Vikan - 17.01.1974, Blaðsíða 7

IndiraCandhi
„Mér finnst ég
vera starfi
mínu vaxin"
segir Indira Gandhi, forsætisráðherra
Indlands i þessu viðtali, sem þýzkur
blaðamaður átti við hana i Delhi.
Margir álita hana hrokafulla,
nizka og miskunnarlausa. Aörir
dá hana fyrir hyggindi hennar og
hugrekki. Hvaö sem ööru liöur,
krefst þaö án efa mikillar og
viöfeömrar greindar aö stjórna
fjölmennu riki eins og Indlandi,
sem á viö óteljandi vandamál aö
glima. Og greind er hún — það
dregur enginn i efa, Indira
Gandhi, stundum kölluö dóttir
þjóöarinnar.
Hún hefur falleg, stór augu.
Bros hennar er fallegt. Svart hár
hennar bylgjast og skin við
hverja minnstu hreyfingu. Við
sariinn klæöist hún vesturlenzk-
um prjónajökkum. Snotur vöxtur,
aölaöandi látbragö, ofurlitiö dap-
urlegt augnatillit — margslung-
in kona, vel heima i austrænni
speki og þó opin og full af nýtizku-
legum hugmyndum. Óvenjuleg
kona, dóttir Jawaharlal Nehru og
alin upp undir handleiöslu Mahat-
ma Gandi. Báöir voru þeir hetjur,
sem þorðu aö risa upp gegn
brezka heimsveldinu.
t margar kynslóöir hefur fjol-
skyldan haft afskipti af stjórn-
málum. Afi hennar var einn
Indira Gandhi á verönd húss
sins I Nýju-Delhi. Meö henni á
myndinni er einkaritari hennar.
stofnenda Kongressflokksins, for-
eldrar hennar voru meöal for-
ystumanna hans. Sjálf fór hún til
náms i Sommerville College I Ox-
ford og þar kynntist hún ungum
málafærslumanni aö nafni Fer-
oze Gandhi, hann var óskyldur
Mahatma Gandhi. Feroze Gandhi
var viöriðinn stjórnmál. 1 febrúar
1942 giftust þau i Delhi. Eftir hálft
ár var hún handtekin fyrir bylt-
ingarkenndarhugmyndir sinar og
sat i fangelsi i 13 mánuði. Þaö var
upphaf erfiöleikanna i hjóna-
bandinu.
Ariö 1947 varö Nehru forsætis-
ráöherra. Hann var oröinn ekkill
og Indira dóttir hans ákvaö aö
búa hjá honum. Feroze Gandhi
maöur hennar bjó ekki lengur
meö konu sinni. Hann lézt af
hjartaáfalli árið 1960.
Ariö 1955 tók Indira sæti i mið-
stjórn Kongressflokksins og var
valin formaður flokksins áriö
1959. Tveimur árum eftir dauöa
fööur sins var hún útnefnd for-
sætisráðherra af Kongress-
flokknum. sem var við stjórn.
Indira kemur fram á einfaldan
hátt og svarar óþvingað öllum
spurningum, sem fyrir hana erú
lagðar.
Blaöam: Frú Gandhi, mig
langar til þess aö fá svar þitt viö
þvi, hvers vegna þú heldur að
margir áliti þig kaldlynda og
jafnvel miskunnarlausa.
Indira Gandhi: Ætli það sé ekki
af þvi, aö ég geng alltaf hreint til
verks og geri mér far um að taka
á málunum eins og þau liggja fyr-
ir en fara ekki i kringum þau. Ég
segi oft: Flýtiö ykkur nú. Komiö
ykkur aö efninu. Þess vegna
finnst mörgum, að erfitt sé aö
umgangast mig og ég sé kald-
lynd. En ég held ég sé það alls
ekki. Ég er fullkomlega venjuleg
mannleg vera. Ef illa liggur
á mér, hika ég ekki við aö láta eft
ir mér örlitla ólund, og ef ég er
hamingjusöm, sýni ég þaö lfka.
Ég er alls ekki nizk eins og ég hef
heyrt, að sumir vilji vera láta, og
ég er alls ekki stolt.
Blaöam: Vist eruö þér stoltar.
Hvaö var þaö annað en stolt, sem
geröi þaö aö verkum, aö þér báö-
ust undan allri hjálp áriö 1966,
þegar hungursneyð hrjáði Ind-
land og Indverja?
Indira Gandhi: Þab varekki ég.
Þaö var allt landiö, öll þjóöin,
sem allt I einu reis upp til vitund:
ar um sjálfa sig og sagöi: Viö lát-
um fólk ekki lita á okkur sem
betlara. Já, þaö var stolt. Og ég
var þjóöhöföingi þjóðarinnar og
tjáöi þetta stolt.
Blaöam: Viö ætluö|um ekki aö
særa ykkur. ' -
Indira Gandhi: Þaö veit ég. Ég
skil þaö lika vel, að neitun okkar
særöi þá, sem buðu fram aöstoð
sina. En þeir verða lika að geta
sett sig i spor okkar. Viö höfum
alltaf verið vanmetin. Þegar viö
böröumst fyrir sjálfstæöi oktar
án þess að beita valdi, var sá^t:
„Hvernig ætliö þið aö koma þessu
Framhald á bls. 8
3 . TBL. VIKAN 7