Vikan - 27.01.1977, Blaðsíða 17
Svona má
migrazno
Migræne er einn af mörgum
sjúkdómum,
sem unnt er að koma í
veg fyrir með
tiltölulega einföldum ráðum,
segir Lasse Hessel læknir.—
1
Nauðsynlegast af ö/lu: Sofiö með
hátt undir höfði á næturnar.
Það eru ótrúiega margir migræne-
sjúklingar, sem hafa náö nokkrum
bata — og I sumum tiifeiium
aigjörum bata — með þessari
einföldu aðferð.
2
Forðist streitu.
Það getur verið erfitt að lifa eftir
þessu einfalda boð: En það megið
þið vera viss um, að ef farið er yfir
strikið, þurfið þið að borga fyrir
með migrænekasti. Hér sannast
■ orótakið, að ekki er bæði hægt að
halda og sleppa.
3
Forðist líkamlega áreynslu.
4
Forðist tóbaksreyk, ef þið hafiö
reynslu af, að hann framkalli
migrænekast.
5
Efþið hafið grun um, að migrænið
stafi af ofnæmi fyrir einhverri
ákveðinni fæðutegund, verðið þið
auðvitað að forðast neys/u
hennar.
6
Í samráði við lækninn ykkar getið
þið athugaö, hvort gagn geti verið
að þvi aö hægja blóðstreymið til
höfuðsins við að þrýsta létt á
há/ss/agæðarnar.
7
Stæ/ing og s/ökun getur oft gert
kraftaverk við migræne. Ef lækn-
inn grunar, að það stafi af vöðva-
gikt, eða röngum stellingum við
vinnu, mun ykkur vísað til sjúkra-
þjálfara.
8
Það er til fjöldi læknislyfja, sem
með misgóðum árangri má nota I
fyrirbyggjandi eða læknandi
augnamiði. Meðulin eru a/lt frá
asperíni og til migrænelyfja eins
og t.d. ergotamin og til róandi
lyfja.
Það er hægt að lækna migræne
og fyrirbyggja á marga vegu, og
þið þurfið ekki að vera hissa, þótt
læknirinn t. d. gefi lyf, sem yfirleitt
er gefið við ofnæmi. Við verðum
að treysta lækninum aö dæma
hvaða meðul henti best í hverju
einstöku tilfelli.
9
Meðferð hjá hómópata. Þaö sem er
algengast að þeir geri er að nudda
efstu hálsliðina, og geta þannig
e.t.v. haft áhrif á taugar og
blóðrennsli til heilans.
W
Nálastunguaðferðin. Það er um-
deilt, hvort nálastunguaðferðin sé
frekar andleg meðferð en líkam-
leg. Nálastunguaðferðin hefur
verið mjög umrædd nú síðustu
árin og hefur náð mikilli út-
breiðslu.
Það er nauðsynlegt að setja á
sig þau einkenni, ■'.em fylgja
migræneköstunum. Oft er und-
anfari þeirra taugaþreyta, þung-
lyndi, slæmur nætursvefn og
stundum minni þvaglát.
Migrænekast þyrjar með því að
æðar heilans dragast saman. Þar
með hægist blóðrennslið og heil-
inn fær minna súrefni. Það veldur
svima eða sjóntruflunum.
Næsti þáttur í migrænekastinu
er sá, að í staðinn fyrir að æðarnar
draga sig saman, þá verður kröft-
ug útvíkkun. Það ertir taugarnar
frá æðunum og heilahimnunni, og
það er þetta, sem talið er að valdi
hinum ofsalegu kvölum og við-
kvæmni fyrir birtu.
Finni maður að migrænekast sé
í nánd, er það eina rétta, sem
hægt er að gera, að taka inn þau
lyf, sem læknirinn hefur ráðlagt,
og, án tillits til þess hvar maður er
staddur og hvenær á sólarhring-
num það er, að leggja sig með
hærra undir höfði, í dimmt her-
bergi, þar sem hægt er að hafa
hljótt og slaka algjörlega á.
4. TBL. VIKAN 17