Vikan - 13.09.1979, Blaðsíða 4

Brynja með fararstjóranum Ann ð Akrópólisheeð.
/ þrettánda tölublaði þessa árs ræddi Vikan við Brynju
Arthúrsdóttur, sem barist hefur við einstæðan
bandvefssjúkdóm frá tólf ára aldri. í þeirri baráttu
hefur hún fatlast nokkuð líkamlega, meðal annars
misst sjón á báðum augum. Við rœddum um líf
langdvalarsjúklinga í velmegunarþjóðfélagi nútímans,
en á Reykjalundi í Mosfellssveit hefur Brynja átt
heimili frá því hún var sautján ára gömul.
Draumur hennar um að komast til Grikklands virtist
harla vonlaus, því slíkir sjúklingar fá aðeins tólf
þúsund krónur á mánuði til nauðþurfta, fæði og
húsnæði fá þeir á sínu dvalarhæli. Ferðaskrifstofurnar
geta ekki tekið að sér mikið af fötluðu fólki, það þarf
sjálft að sjá sér fyrir fylgdarmanni og þætti mörgum
dýrt að þurfa að tvíborga sólarlandaferðina.
Vikufólk fór þó með Brynju á afgreiðslu (Jtsýnar á leið
okkar um bæinn til þess að fræðast betur um þessi
atriði og þar lofaði starfsfólk að taka málið til
athugunar.
Og ekki eru öll ævintýri úti enn — nokkru síðar
hringdi Ingólfur Guðbrandsson og bauð henni ferð til
Grikklands á kostnað Útsýnar, hún þurfti aðeins að
finna sér ferðafélaga sjálf.
Þar með er ekki öll sagan sögð, peningagjafir tóku að
berast frá fólki sem vildi hjálpa henni með gjaldeyris-
kaup, vel á annað hundrað þúsund, ferðafélaginn
fannst og draumurinn um Grikklandsferð varð að
veruleika.
„Ég var að búa mig undir að fara á árshátíð hjá
Blindrafélaginu, þegar síminn hringdi. Það var Ingólfur
Guðbrandsson sem bauð mér ókeypis Grikklandsferð á
vegum Útsýnar. Þetta rausnarlega boð Ingólfs hafði
þau áhrif á mig að ég verð að viðurkenna að það var
varla að ég trúði því að þetta gæti verið raunveruleiki.
Það var ekki fyrr en ég gekk eftir marmaralögðu
gólfinu á Aþenufugvelli að ég gerði mér grein fyrir því
sem gerst hafði. Það var mikil breyting að koma úr
nístingskulda í Reykjavík og finna þetta hlýja loftslag
leika um sig um leið og ég steig út úr fugvélinni ásamt
Jórunni Jónsdóttur, ferðafélaga mínum. Þetta var
nokkuð sem mig hafði reyndar dreymt um, en varla
gert ráð fyrir að rættist. ”
4 Vikan 37. tbl.
t
v