Vikan - 06.03.1980, Blaðsíða 25

Þýð.: Halldóra Viktorsdóttir
3. hluti
' 'Alix;hliiíta'ði á frásögn mína án ’þess
að gripa nokkurn tíma fram i. fór og
náði i meira handa okkur að drekka og
sat svo og horfði með hnyklaðar brýr
niður i glas sitt. Þegar hann loks sagði
eitthvað minntist hann ekkert á græn
klæddu konuna — en ég hafði alveg eins
búist við háðslegum athugasemdum um
frjótt ímyndunarafl mitt — og heldur
ekkert. á það sem komíð hafði fyrir
frænku mina.
„Segðu mér eitthvað frá föður
hinum."sagði hann. Hvers konar maður
var hann? Var hann fljótur að skipta
skapi? Var hann mjög afgerandi per-
sónuleiki? Var gott að leita til hans?
Eða var hann fremur dulur?”
„Ó. nei." svaraði ég og fann enn betur
hve stutt var I tárin. „Þannig var hann
alls ekki. Hann var fremur viðkvæmur
og tilfinningaríkur. Hann hataðri rifrildi
og ósamkomulag. Af hverju spyrðu?"
„Ég er bara að reyna að komast inn i
myndina." sagði Alex. „Ef. i fyrsta lagi.
W
HILDA ROTHWELL:
mánaskini
Ég starði þegjandi á þann glæsilegasta
mann, sem ég hafði nokkurn tíma
augum litið, og vissi ekki hvort ég
ætti að trúa því að þetta væri Julian
Marsh.
hann hefði ekki veikst, þá hefði aldrei
hvarflað að þér að það þyrfti að aka
honum hingað. er það?"
„Nei. Hann var hvort eð er að flytja
frá Afríku, og ég hefði bara tekið á móti
honum á Heathrowflugvelli og farið
með hann heim i ibúðina mína. minnsta
kosti fyrst um sinn. Svo þú sérð að
ekkert var eins og ráðgert var. Enda
hefði ég þá aldrei fengið neitt að vita um
bréfið frá Julian frænda.
Faðir minn vildi ekki að ég æki
honum hingað. Hann reyndi mörgum
sinnum að fá mig til að hætta við það.
Ég held meira að segja að hann hefði
aldrei leyft mér það. 1 þessu varð honum
ekki hnikað og það var þó ekki likt
honum. og sérstaklega þar sem hann var
ekki heill heilsu. Ég held að hann hefði á
endanum leigt bílstjóra með bilnum.
frekar en að láta mig keyra. en samt veit
égekki hversvegna."
„Þetta bréf. eða hluti af bréfi," sagði
Alex. Þú sagðir að það hefði verið vafið
utan um þessa brúðu. Þetta er nýlegt
bréf. er það ekki? Það hlýtur líka að
vera. því það er minnst á heimsókn
föður þins."
„Já. það er alveg áreiðanlegt."
„Auðvitað getur vel verið.” hélt Alex
áfram. „að hann hafi einungis verið að
nota bréfið sem umbúðir utan um
dúkkuna og hringinn. Heldurðu að þetta
hafi verið sending frá frænda þínum?
Dúkkan. meina ég?"
„Nei. Ilvers vegna skyldi hann gera
það. þegar það er alveg augljóst að hann
vill helst ekki liafa nein afskipti af
fjölskyldu konu sinnar? Þaö væri alveg
út i hött."
„Segðu mér frá henni. Og móður
þinni. Mig minnir að þú segðir að þær
hefðu verið tvíburasystur. Voru þær
samrýndar?"
„Mjög." Ég horfði á Alex tæma glas
sitt.
„Voru þær eineggja?"
„Já."
„Ég skil. Svo þegar þú segir að þú
hafir þekkl Vivien. af því að hún sé svo
lik móður þinni. þá áttu lika við að hún
sé mjög lik sinni eigin móður. er það
ekki?
„Jú. En ég sá samt ekki Söru frænku
nema einu sinni. Sara giftist löngu á und
an mömmu. Mamma dvaldi langtimum
hjá henni og Julian frænda í Kenya. Það
var þar sem hún hitti föður minn.”
Við heyrðum að frú Thatcher kallaði:
„Lokunartimi.” En um leið og ég ýtti
stólnum minum til hliðar. sagði Alex:
„Ég get verið i að minnsla kosti fimni
mínútur i viðbót og með þig gildir reglan
ekki. ég ætla bara að fara og skila
glösunum."
Hann tók tóm glösin og fór med þau
inn á barinn en kom svo og settist aftur.
„Þegar allt kemur til alls." sagði hann
loks. „þá hlýtur móðir þin að hafa þekkt
10. tbl. Víkan 2.5