Vikan - 06.03.1980, Blaðsíða 63

Kannski bara æstur
unglingur
Kætri Póstur.
Ég vona að þú sért ekki að verða vitlaus á öllum vanda-
málunum sem steypast yfir þig. Ef þú vilt getur þú skrifað
vandamálabréf í Póstinn og svo skulum við lesendur þínir
sjá hvað við getum gert fyrir þig á móti! Ég les alltaf
Póstinn í Vikunni og ég er mjög á móti þeim sem eru að
gagnrýna hvernig bréf koma í hann. Ég hef heyrt að
sumum finnist ekki taka því að birta þetta og hitt, þetta sé
svo augljóst og stelpurnar séu bara allar heimskar upp til
hópa. Ég held ekki að krakkarnir myndu hafa fyrir því að
skrifa þér, nema af því að þeim finnst þetta einmitt allt svo
erfitt! Ertu ekki sammála?
En svo ég komi nú að mínu vandamáli þá fara pabbi og
mamma alveg ferlega í taugarnar á mér núna. Ég er á
fyrsta ári í fjölbrautaskóla og mig langar mikið til að fara í
eitthvert framhaldsnám. Þess vegna vil ég ekki velja hvaða
braut sem er. En mamma er alltaf að draga úr mér og segja
að lífið sé ekki bara nám og ég eigi að reyna að njóta þess
að lifa. Ég þurfi ekkert að hafa áhyggjur af því hvernig ég
komi til með að nýta námið, ég eigi eftir að giftast og
eignast mann og börn og þá geti ég hvort sem er ekkert
verið að vinna úti! — Ég verð alveg brjáluð þegar hún segir
þetta, lífið er ekkert bara að giftast og þá fer allt vel! Þá
hlær hún bara að mér og segist ætla að sjá til. Og svo næst
þegar kemur strákur að sækja mig í bíó eða eitthvað þá
blikkar hún mig og hlœr og ég verð ennþá skapverri og það
liggur við að ég neiti að fara í bíó, bara til að sýna henni að
ég sé sko ekkert upp á stráka komin.
Ég er kannski bara æstur unglingur, ég veit það ekki, en
mig langar til að fá álit þitt á þessu. Á bara fyrir mér að
liggja að verða húsmóðir og ekkert annað? Finnst þér ekki
sjálfsagt að maður sé með einhvern metnað þó maður sé
stelpa?
Með von um svar. Breiðholtspía
Heldurðu ekki að henni móður þinni þyki ákaflega gaman að
stríða þér á þessu, fyrst þú tekur þetta svona óstinnt upp.
Innst inni er hún líklega hjartanlega sammála þér og hefur
gaman af sjálfstæði þínu. Inn í það geta svo blandast hennar
eigin viðhorf og jafnvel hræðsla við að nýjum straumum í
málefnum kvenna fylgi vankantar engu síður en öðrum
nýjungum. Hennar líf hefur grundvallast á allt öðrum hlutum
en nú þykja raunhæfir og það getur verið býsna erfitt að átta
sig á breytingunum. í huga Póstsins er lítill munur á
kynjunum og hann er hjartanlega sannfærður um að
kvenfólk hljóti að hafa til að bera sömu hæfileika og metnað
og hitt kynið. En þú skalt reyna að setja þig í spor móður
þinnar og jafnframt gefa þér tíma til að skýra fyrir henni þín
sjónarmið í bróðerni. Það skyldi þó aldrei vera að hún sé í
megindráttum sammála þér en geti ekki stillt sig um að erta
viðkvæma sál dótturinnar, sem er svona einstaklega sjálfstæð
og metnaðargjörn. Umfram allt skaltu varast að missa stjórn á
skapi þínu því með því vinnst ævinlega fremur lítið.
Þakka þér hlý orð um Póstinn og hans viðskiptavini, þau
báru með sér að þér er ekki ósýnt um að setja þig í annarra
spor. Og hver veit — kannski Pósturinn skrifi lesendum í von
um hjálp næst þegar andinn hefur yfirgefið hann, sem vill
henda svona í svartasta skammdeginu.
En mynstrið
vantaði
Kæri Póstur.
I 2. tbl. Vikunnar, 10. jan.
/ 980, var birt uppskrift að
lopapeysu með náttúrumynstri
í Handavinnuhorninu á bls. 36.
Þar er sagt að hafa skuli
mynstrið til hliðsjónar. En þar
sem ekkert mynstur fylgir
þessari uppskrift (hefur máske
gleymst) langar mig til að biðja
um að það verði birt, því
peysan fnnsl mérfalleg að sjá
á mynd en treysti mér ekki til
að prjóna mynsturbekk
einungis eftir henni.
Virðingarfyllst.
Lilja Aradóttir.
Við þökkum kærlega
ábendinguna. Vegna mistaka í
vinnslu urðu mynsturmyndin og
uppskriftin viðskila og er hér
með bætt úr því með
meðfylgjandi mynd af mynstur-
bekknum.
10. tbl. Vikan 63