Vikan - 03.04.1980, Blaðsíða 11

mannsævi eða svo. Þeirri hulu sem því
hefur umlukið klæðin hefur fyrir
fáeinum árum verið svipt af er þau voru
sýnd í sjónvarpi og færustu
vísindamenn, hver á sínu sviði, hafa
fengið að rannsaka klæðin. Nýlega
hefur einnig verið gerð heimildamynd
um líkklæðin, sem vakið hefur mikla
athygli víða um heim.
Kraftaverk!
Hér er ekki rúm til að fjalla ýtarlega
um þessi klæði og er því hætt við að
þessi orð veki fleiri spurningar en þau
svara. Það verður að nægja að segja að
vísindamenn hafa ekki getað útskýrt
hvernig myndin á klæðunum hefur
orðið til og hefur í því sambandi verið
gripið til vel þekkts orðs, kraftaverk.
Vísindamenn hafa ekki átt neina hald-
betri skýringu en þá sem setja má fram
út frá trúarjátningu kristinna manna um
einstaka ummyndun Krists. Út frá þeirri
játningu hefur verið sett fram sú skýring
að þær efnislegu breytingar sem hafi
orðið á líkama Krists við upprisuna
kunni að hafa leyst úr læðingi sterka
útgeislun frá likamanum sem hafi sviðið
svipmyndirnar á líkklæðin. Svipmyndin
sé þvi nokkurs konar Ijósmynd af Kristi
á upprisustundinni.
Lútherskir guðf ræðingar
áhugalitlir
Lútherskir guðfræðingar hafa flestir
hverjir lengst af verið furðu áhugalitlir
um þessi mál. Þar kemur sjálfsagt til sú
skoðun að trú og vísindi eigi enga
samleið og svokallaðar „sannanir” fyrir
eðli Krists og upprisu skipti harla litlu
máli. Það sem skipti máli sé að éignast
lifandi trú á hinn upprisna. Kenning
Lúthers um „lustificaito sola fide”
(réttlæting af trúnni einni) hefur sjálf-
sagt lika haft sín áhrif því samkvæmt
henni er það trúin ein sem skiptir máli,
trúarsamfélagið við hinn upprisna.
í þessu sambandi má þó minna á
frásögn guðspjallanna af því er Jesús
leyfði efasemdarmanninum Tómasi að
þrýsta fingrum sínum í síðu sér til að
sanna að hann væri ekki tálsýn sem
birtist postulunum.
„Ef til vill geta Tórínó-líkklæðin orðið efasemdar-
mönnum nútímans, sem stöðugt krefjast
sannana, eitthvert áþekkt sönnunargagn og þegar
Jesús leyfði efasemdarmanninum Tómasi að þrýsta
fingrum sínum í síðu sér, og ef til vill er þess ekki
langt að bíða að þau verði almennt viðurkennd
sem sönnun fyrir upprisu Krists.”
Ef til vill geta Tórinó-líkklæðin orðið
efasemdarmönnum nútímans, sem
stöðugt krefjast sannana, eitthvert
áþekkt sönnunargagn og ef til vill er þess
ekki langt að bíða að þau verði almennt
viðurkennd sem sönnun fyrir upprisu
Krists.
Kristin trú er ekki safn
sannana
Hitt er jafnvíst að kristin trú stendur
engan veginn og fellur með þvi hvort
það verði talið sannað að Tórinó-klæðin
oéu likklæði Krists og að þau beri
svipmynd hans. Kristin trú er nefnilega
ekki safn sannana eða staðreynda heldur
líf í samfélagi við hinn upprisna, Jesúm
Krist.
Þeir páskar er nú fara í hönd ættu að
minna okkur á að hlutleysi eða hálfvelgja
er ekki það sem við á gagnvart Kristi þvi
að atburðir páskanna voru annaö
tveggja sigur Krists eða ósigur.
Annaðhvort voru orð hans dauð og
ómerk eða mikilvægari öllum öðrum
mannlegum orðum, annaðhvort var
Kristur haldinn stórmennskubrjálæði
eða hann var sá sem hann sagðist vera,
sonur Guðs. Gagnvart slíkum
spurningum á ekki við hlutleysi eða hálf-
velgja, þær hljóta að skipta meginmáli.
„Allt er orðið
nýtt"
„Sjá, ég geri alla hluti nýja,” segir
Kristur upprisinn. Þeir sem fylgdu
honum í alvöru fyrr og síðar finna að
þetta er satt. Sá sem er í samfélaginu við
hinn upprisna er „nýr maður”, hann
þarf ekki frekari sannana við. „Hið
gamla varð að engu, allt er orðið nýtt.”
Sú er páskagleði Nýja testamentisins.
Mætti sú gleði verða hlutskipti
tslendinga nú.
Gunnlaugur A. Jónsson
blaðamaður.
14. tbl. Vlkan II