Vikan - 03.04.1980, Blaðsíða 28

Jónas Kristjánsson skrifar um íslensk
veitingahú
Sérkennilegur
veitingasalur
Skop
Fífl! Það var hrossið sem átti að fá
sprittið en ekki knaofnn.
Þykistu vera eitthvaö hissa á þessu eins
og það brakar í skósólunum þinum.
Skrínan við Skólavörðustíg er sérkenni-
legur veitingasalur, engan veginn stíl-
hreinn, en þó með skemmtilegu siglinga-
þema í innréttingum. Matreiðslan er
svona upp og ofan, aðallega tilviljana-
leg. Og afgreiðslan bendir til, að eig-
endur séu víðs fjarri, ef til vill í forstjóra-
leik.
Dimmt er inni I Skrínunni. Lýsingin
er dauf frá skemmtilegum krónum úr
netakúlum. Sérstaklega há og brött sófa-
bök úr svörtu leðurlíki stúka salinn
sundur þvers og kruss. Teppi á gólfum
dempa enn frekar andrúmsloftið.
Aðall staðarins eru skreytingarnar,
stór skipslíkön, myndir. af skútum,
gamlar blakkir, lágmynd af fiskibátum
og sitthvað fleira, sem fer vel saman við
gróft timbur i veggjum og lofti. Þetta
þema er þó allt að því ofgert.
Ókunnugur gæti haldið, að þetta væri
sjávarréttastofa. En í rauninni er
Skrínan alveg laus við slíkt. Hún er
steikarhús eins og flestar þær veitinga-
stofur, sem opnaðar hafa verið undan-
farinn áratug. Hún er hamborgarahorn í
sparifötum.
Upp á siðkastið hefur verið nokkur
losarabragur á Skrinunni, enda virðist
gestum hafa fækkað frá því, sem áður
var. Afgreiðslan er meðal annars í
höndum stúlkna, sem virðast annars
hugar, líkt og svo margar afgreiðslu-
stúlkurhérá landi.
Fyrir Vikuna prófaði ég Skrinuna
með ráðgjöfum mínum bæði í hádegi og
að kvöldi. Niðurstaðan var tvíræð, svört
í hádeginu og grá að kvöldinu. Fyrir
bragðið var ekki auðvelt að gefa
staðnum einkunn fyrir matreiðslu.
1 hádeginu voru pantaðir réttir af
matseðli dagsins, en að kvöldinu af
fastaseðlinum. Eftir reynslu minni að
dæma ætti að vera skárra, en auðvitað
dýrara, að panta af fastaseðlinum.
Kokkarnir vanda sig betur við slíka rétti.
Súpa
Súpa, nafnlaus i hádegisprófuninni,
var sérkennileg hveitisúpa, hugsanlega
blönduð úr súpu gærdagsins og nýrri
súpu dagsins. 1 henni kenndi grænna
bauna, gulróta og spergils, en einkum þó
hveitis. Þetta var leiðindasúpa. Verðið
var 660 krónur.
Fiskur
Orly fiskur í sama hádegi var
djúpsteiktur með kokkteilsósu,
frönskum og hrásalati. Þetta var
ólystugur fiskur i ákaflega harðri skorpu
og fylltur með einhverju ljósbrúnu farsi,
sem var of bragðlaust til að ég gæti nafn-
greint það. Verðið var 2.120 krónur.
Gúllas
Gúllas í þessu hádegi reyndist vera
lambakjötsbitar, of saltaðir og of
brasaðir, fljótandi í brúnni hveitisósu.
Með fylgdu belgbaunir úr dós, sæmilegt
hrásalat og ágæt kartöflustappa,
hæfilega múskatkrydduð. Verðið var
3.280 krónur.
SUd
Þá er komið að kvöldheimsókninni.
Marineruð síld var einföld og ágæt, tvö
flök borin fram með lauk og salatblaði,
svo og — viti menn — sætu fransk-
brauði, en ekki rúgbrauði. Hvít kartafla
átti að fylgja, en var ekki til. Með henni
hefði verðið verið 1.540 krónur, en án
hennar var það 1.280 krónur.
Rækjukokkteill
Rækjurnar voru góðar, lítið kramdar
og fremur myndarlegar. Undir Jjeim var
salatblað og ofan á sósa úr sýrðum
rjóma og tómatsósu. Verðið var 1.510
krónur.
Lambageiri
Lambageiri með grilluðum sveppum
hafði rétt lambahryggsbragð, var bæði
meyr og bragðmikill, en óhóflega feitur.
Með honum voru dósasveppir, þolan-
legar dósabaunir, fallega ljósar franskar
kartöflur, svo og hrásalat, sem jóðlaði of
mikið í sætri sósu. Verðið var 3.790
krónur.
Turnbauti
j I Turnbauti með béarnaise-sósu var
með alveg sama meðlætinu og lamba-
geirinn, að viðbættum spergli. Þetta var
Einkunnir
nokkurra veitingahúsa
Marg- feldi Saga Loft- leiðir Holt Naust Hornið Laugaás Versalir Skrínan
Matur X5 8 6 9 4 6 7 7 4
Þjónusta X2 9 6 7 9 8 6 8 X
Vinlisti XI 6 6 6 4 X X 7 X
Umhverfi X2 7 7 7 9 8 7 8 7
Samtals XI0 78 62 79 60 62 61 74 34
Vegin meðaleinkunn Meðalverð aðal- rétta í krónum: 8 8.500 6 8.300 8 8.100 6 8.000 6 3.600 6 3.600 7 6.900 3 4.200
28 Vtkan 14. tbl.