Vikan - 03.06.1982, Blaðsíða 2

Margt smátt
Saga dómarans
- ///. hlutl
Lögmáliö um framboö og eftirspurn
kemur lika við þá scm framfleyta sér á
vopnuöum ránum. Nú eru skiöagler-
augu orðin ráncjýr.
★
llallö |iirt hevrt um vasaþjófinn sem
alltal' las tískuefniö i hluöunum? Ilann
vildi vera viöhúinn nvrri vasalisku.
★
l'aö er alltal' hægt aö þekkja nirfla i
ltópi. I>aö eru |x'ir sem hugsa sig um i
tvær minúlur þegar byssu er beint aö
þeim og sagt: Peningana eöa lifið!
★
Dúmarinn: l»ú ert tekinn íastur fvrir of
liraóan akstur, aö lara se\ sinnum yllr á
rauöu, aka á kyrrstaöan vörubil og tvo
gangandi vegfarendur. Ilvaö heluröu aö
segja þér lil málshóta, herra Zunkson?
Zunkson: Þaö koma svona sla'mir
dagar....
★
Vörðurinn við fangann: Jæja. Higgely, á
morgun ferö þú i rafmagnsstólinn. Áttu
einhverja sérstaka ósk i sambandi viö
seinuslu máltiðina?
Fanginn: Já, ég vildi gjarnan fá hana
árið 2000.
★
llafió þiö heyrt um kurteisa þjótlnn sem
rændi hókasafniö meö hljóödeyfi á
Morðingi á flótta fannst i húsinu heima
hjá sér og það var tafarlaust umkringt.
Löggan kallaði til hans i gegnum gjallar
horn: Við vitum að þú erl þarna inm.
Smith. Ef þú verður ekki kominn út eftir
fimm minútur neyðumst við til að
brjótast inn i húsið. Allt i lagi, sagði
Smith, — en farið úr skónum, konan
min var að bóna.
★
Svo var þaö heimski glæponinn sem
rændi síamstvíburunum. Hann sendi
tvær kröfur um lausnargjald, upp á
900.000 dollara og 500.000 dollara.
★
Sumir segja að glæpir borgi sig ekki en
hann var ekki sammála þvi. gjaldkerinn
scm varð að setja peningana úr
kassanum i poka úr minkaskinni. seinast
þegar bankinn var rændur.
★
Dómarinn: l>ú ert kontinn hingaö vegna
drykkju.
Ákæröi: Ókei, hvenær byrju m viö?
★
Svo var það íslendingurinn sem varð
milljónamæringur i Ameriku |vó hann
kynni ekki nema þrjú orð i ensku. Þau
voru: Upp með hendur!
★
Bilstjóri var tekinn fyrir aö aka i öfuga
átt eftir einstefnuakstursgötu. Lögregian
stoppaöi hann og spuröi: Heyröu góöi,
veistu nokkuð hvert þú ert aö fara.
Maöurinn brosti bliölega og sagöi: .1 á,
ég veit ég er hræöilega seinn, þaö eru
allir á leiöinni til haka? *
bvssunni?
Willy Breinholst
LEIGJANDINN i KÚLUNNI
Nú gengur það glatt!
Jæja, þá hef ég það vottfest.
Héðan i frá er ég lifvænlegur, segir
læknirinn hennar mömmu. Hann
segir að mamma sé komin á sjötta
mánuð og ef eitthvað kæmi fYrir,
segir læknirinn hennar mömmu, hef
ég möguleika á að lifa i hitakassa.
Takk fYrir, en mig langar ekki i neinn
hitakassa. Mér liður prýðilega þar
sem ég er. Það segir læknirinn
hennar mömmu lika. Ágætis náungi
þessi læknir hennar mömmu. Þótt
hann hafi aldrei séð mig veit hann
allt um mig. Ég er 600 sentimetrar og
35 grömm, segir hann. Eða kannski
var það öfugt. Ég setti það ekki svo
nákvæmlega á mig. Mér fannst
meira gaman þegar hann sagði að
ég hefði fengið fitulag sem verndar
mig frá þvi að fá marbletti þegar ég
sparka eða sný mér. Svo nú get ég
sparkað eins og mér sýnist. Þegar
irtamma liggur i rúminu og pabbi
horfir vandlega á magann á henni
segist hann geta séð mig sparka og
slefa og dingla hausnum. Segir
hann.
Hann ætlar að kaupa handa mér
fótboltaskó, segir hann. Það list mér
velá.
Verðlaunahafi Vikunnar:
Gott ráð við
vörtum
Lesandi hafði samband við Vikuna
og gaf okkur gott ráð við vörtum, sem
hafði gagnað vel. Hér kemur ráðiö:
Um leið og maður vaknar á morgnana,
helst áður en búið er aö kyngja munn-
vatni, á að sleikja allar vörtur og
endurtaka þetta á hverjum morgni í
2—3 vikur. Svo viröist sem eitthvað sé í
munnvatninu eftir nætursvefn sem
hefur eyðandi áhrif á vörtur. Ráðiö
gagnar ekki ef fólk er búið aö fá sér
eitthvað og best er að ná ekki aö
kyngja munnvatni áöur en þessi aðferð
er notuð.
Lesandinnvar búinn að reyna allt
mögulegt, krem, brennslu og ganga til
læknis út af þessu vandamáli, en þetta
er sem sagt það sem gagnaöi. Vikan
spurði hvaöan lesandinn hefði þetta
ráð og þá kom í ljós aö afgreiöslustúlka
í búö hafði vikið sér að frænku þessa
lesanda, sem átti við sama vandamál
aö stríða, og gefið þetta góöa ráð. Vel
gert af þeirri ágætu manneskju.
Viövonumaöráöið dugi öðrum les-
endum Vikunnar jafnvel og þeim sem
gaf okkur það og auðvitaö fara fjórar
næstu Vikur til þessa nafnlausa les-
anda.
Einn úr
iðnskólanum:
— Allt upp að 30% halla telst lárétt!
— Huh, ég vildi nú samt frekar ganga
niður í móti.
„Mér finnst alltaf gaman að heyra
litið barn gráta því þá er stutt í að farið
sé meö þaó eitthvað burt!”
★
Litill strákur hafði skilið fötin sín eftir í
lygilegri óreiðu og mamma hans sagði
mæðulega við hann: „Hver skyldi það
nú vera sem gekk ekki frá fötunum
sinum áður en hann fór að sofa!”
„Adam,” svaraði stráksi.
★
Mark Tvvain hafói gaman af að segja þá
sögu að hann væri tvíburi. Og yfirleitt
klvkkti hann út með þessum orðum:
„Og þaó versta er aó úr þessu hefur
orðið hræöilegur misskilningur. Annar
okkar drukknaði nefnilega og allir halda
aó þaó hafi veriö bróðir minn, en þaó var
ég.” *
2 Vikan 22. tbl,