Vikan - 03.02.1983, Qupperneq 11

Dæmigerö gata i miðborg
Glasgow. Verslunargatan Saucie-
hall liggur þvert á þessa bröttu götu
undir brekkunni.

sínar! Skyndikaffi og te var látið í
té ásamt mjólk, sykri og kexi til að
maula með, auk þess skál meö
nýjum ávöxtum. Ef manni entist
ekki örendi til að ljúka við ávext-
ina einhvern daginn var búið að
fjarlægja þá sem eftir voru næsta
dag og láta nýja í staðinn. Þjón-
usta á þessu hóteli var þægileg,
lipur og góðfúsleg án þess að vera
uppáþrengjandi. Morgunmatur-
inn var úr hlaöborði, bæöi heitu og
köldu, alls konar úrval af brauði
og áleggi, skinka, beikon og
pulsur, hvers konar nýtt grænmeti
og hrásalat, súpur og grautar og
skoski blóðmörinn haggis (sem
mér þykir nákvæmlega jafnvond-
ur og sá íslenski), egg soðin,
steikt, hrærð og hleypt, sultur og
marmiloö — þaö er bókstaflega
synd ef maður verður ekki ærlega
svangur aö koma þarna niður að
morgni dags.
Lítið dýrari
helgarferð
Eg þekki ekki aðbúnaö á Ing-
ram af eigin raun, sem fyrr segir.
En mér sýnist einsýnt að ferða-
skrifstofurnar gætu boðið helgar-
ferð með gistingu á Grosvenor
fyrir sáralítið meira en Ingram,
svo sem eins og 250—300 krónum
dýrari kannski. Mér telst til að
miöað við verö Utsýnar myndi
helgarferð með gistingu á Gros-
venor kosta 6.670,- fyrir flug, flug-
vallargjald, hótelgistingu og
morgunverö miðað við tveggja
manna herbergi. Og væri viljinn
fyrir hendi er ég viss um að ferða-
skrifstofurnar gætu náð hagstæð-
ara samkomulagi. Eg er líka viss
um aö ef ferðaskrifstofurnar
kæröu sig um gætu þær náö hag-
stæöara flugfargjaldi fyrir þá sem
vildu veröa viku í feröinni. Það er
hlálegt að þurfa að borga 2 þúsund
krónum dýrara far fyrir aö vilja
vera sjö daga í staðinn fyrir þrjá.
Því nóg er við að vera. Borgin
sjálf er mikið safn og fróðlegt, full
af byggingum með sögulegt gildi
eða byggingafræðilegt, og nú er
kostulegt að sjá hvernig nýtt og
gamalt blandast saman. Þar að
auki er hún full af söfnum þar sem
margur dýrgripurinn leynist
merkilegri því sem ýmsar frægari
borgir hafa af að státa, og loks er
menningarlífiö í Glasgow með fá-
gætum blóma. Þar er gnótt leik-
húsa sem færa upp verk viö allra
hæfi — klassísk og léttvæg og allt
þar á milli — og músíklíf er þar
mjög þróttmikið, bæöi á sviði
sönglistar, hljóöfæraleiks og dans-
listar. Eg er ekki í vafa um að ef
menn gætu gefið sér tíma til að
kynnast því sem borgin hefur upp
á aö bjóða, og ekki síst notalegu
andrúmsloftinu og þægilegu við-
móti íbúanna, yrði hún enn og
aftur vinsæll staöur heim að sækja
fyrir Islendinga — ekki síst ef
annaðhvort feröaskrifstofurnar
eða skoska feröamannaráðið sæju
sér fært að hafa einhvers konar
leiðsöguþjónustu fyrir íslenska
gesti í Glasgow, sem eins og gerist
eru mismæltir á enska tungu og
kannski alveg sér í lagi mis-
heyrnargóöir á það sérkennilega
málfar sem að framan er lýst og
ekki er óalgengt að rekast á.
Því það er nokkuö til í því sem
'konan sagði: „Það hlýtur að vera
margt skylt með ykkur og okkur.
Þið komið hingaö í heilum hópum,
sérstaklega áður, og það hlýtur að
vera af því ykkur þyki gott að
koma hingað. Og ég hef aldrei
heyrt annaö en þiö væruð vel-
tomnir gestir hér.”
5. tbl. Vikan II