Vikan - 30.01.1986, Blaðsíða 56

Pennavina-
klúbbar
Elsku Póstur.
Mig langar svo til að
biðja þig að hjálpa mér að
eignast pennavini frá Eng-
landi, Bandaríkjunum,
Kanada og Ástralíu, en ég
veit ekki hvert ég á að
skrifa. Elsku Póstur, viltu
vera svo vœnn að hjálpa
mér því mig langar svo
mikið til að eignast penna-
vini í útlöndum.
Svo er eitt annað. Mig
langar svo til að biðja um
grein um þá Andg, John,
Roger, Nic og Simon en
þeir eru allir í Duran Dur-
an. Ég veit að það hefur
verið grein um þá áður en
hún var svo lítil. Hvernig
vœri að koma með stóra
grein um þá, einn og einn í
einu, hafa greinarnar í
fimm Vikum og svo má
koma ein stór um Duran
Duran? En ég vil þakka
Vikunni kœrlega fgrir
greinarnar sem voru um
Power Station og Arcadia.
Elsku Póstur, viltu gera
þetta fgrir mig.
Ein að norðan.
Pósturinn skal með ánægju
reyna að hjálpa þér meö penna-
vinaklúbbana. Reyndu eftirfar-
andi:
Heimurinn ’82,
Deildarási 18,
110 Reykjavík.
Pen Friend League Inter-
national,
74 Bayswater Road,
Perry Barr,
Birmingham B20 3 AJ,
England.
Pen Pals Unlimited,
P.O. Box 6545 Station ,,J”,
Ottawa,
Ontario,
K2A3Y6, Canada.
Pen Pal Editor,
c/o Honululu Advertise,
605 Kaichari B.V.D.,
Honululu,
Hawaii 96813,
U.S.A.
Því miður fannst enginn
klúbbur í Ástralíu. Sendu tvö
alþjóðleg svarmerki með í bréf-
inu til þessara klúbba.
Varðandi seinni hluta bréfs-
ins: Er nokkuð það til sem aðdá-
endur Duran Duran vita ekki og
hægt er að skrifa um? Það
hefur ekki verið skrifað eins
mikið um nokkra popptónlistar-
menn eins og Duran Duran í Vik-
unni. Það eru til svo miklu fleiri
og þeir þurfa líka að komast að.
En sjálfsagt verður skrifað um
Duran Duran ef eitthvað merki-
legt fréttist af þeim félögum.
Fúll stjúpi
Hæ, hæ, elsku Póstur!
Nú verður þú að hjálpa
mér því ég er alveg að
þrotum komin. Þannig er
mál með vexti að mamma
og pabbi skildu fgrir
nokkrum árum og við
mamma fluttum norður í
land. Svo trúlofaðist hún
öðrum manni en mér finnst
hann svo leiðinlegur að ég
er alveg að verða brjáluð.
Hann er svo latur og lœtur
mömmu gera allt, hjálpar
henni aldrei við neitt. Ég
regni að gera allt sem ég
get til að láta eins og hann
sé alvörupabbi minn.
Þegar ég er að djóka við
hann segir hann mér bara
að hœtta þessu og verður
fúll eins og vanalega.
Hann talar aldrei við mig
og þegar ég regni að tala
við hann þá segir hann
bara já eða nei eftir því
hvað ég segi. Hann talar
llka sjaldan við mömmu.
Ég á einn gngri hálf-
bróður og við erum stund-
um að rífast. Þá verður
hann alveg brjálaður og
hendir okkur inn í herbergi
þó við séum bara að leika
okkur og hlœja eitthvað
smávegis. Svo er hann líka
svo tillitslaus og dekrar
alveg hræðilega við bróður
minn, þannig að hann er
orðinn alveg ofsalega frek-
ur og gerir allt á móti mér,
níðist á mömmu og hlgðir
ekki nema einstaka sinn-
um. Maður verður að tala
við hann eins og kóng. Ég
er ekki nema 13 ára og get
því ekki flutt að heiman, en
elsku góði Póstur, viltu
hjálpa mér því annars verð
ég vitlaus. Gerðu það, viltu
birtaþetta fgrir mig.
Bless.
S. fgrir norðan.
P.S. Stundum þgkir mér
líka vœnt um hann og hann
er mjög góður við mig
(stundum). Ekki segja að
þetta sé einhver unglinga-
vitlegsa og lagist með tím-
anumþvíþað er ekki satt.
Það getur oft verið erfitt að
vera til og mörg vandamálin
sem koma upp. Unglingar eiga
oft í útistöðum við foreldra sína
og þá bætir sjaldnast úr skák að
vera stjúpbarn. Þá fer oft svo að
bæði barnið og stjúpforeldriö
fara að kenna því um hvemig
ástandið er að ekki er um raun-
verulegan skyldleika að ræða.
Pósturinn er ekki að afgreiða
vandamál þitt sem bara hvert
annað unglingavandamál heldur
aðeins að benda á að það er ekki
víst að ástandið væri neitt öðru-
vísi þó aö stjúpfaðir þinn væri
raunverulegur faðir þinn og að
vandamál þitt er áreiðanlega
nokkuð sem fjölmargir ungl-
ingar kannast við, jafnvel þótt
þeir alist upp hjá báðum for-
eldrum sínum. Eins er með
yngri systkini. Þeim eldri þykir
þau oft fordekruð og frek. Þú
segir að þér þyki stundum vænt
um stjúppabba þinn og vafalaust
þykir þér það alltaf þó hann fari
oft í taugarnar á þér. Og
Pósturinn efar ekki að honum
þykir líka vænt um þig þó hann
sé oft að hnýta í þig.
Það hjálpar oft að tala hrein-
skilnislega og æsingalaust um
málið. Hvernig væri að þú og
foreldrar þínir settust niður í
goöu tomi og rædduö astandið?
Þú segir þeim hvað þér finnst
leiðinlegt að búa viö þetta. Þú
hlustar síðan á hvað þau hafa að
segja og síðan reynið þiö í sam-
einingu að finna einhverja lausn.
Það er ekki víst aö það verði
auðvelt að fá pabba þinn til að
tala. Reyndu að fá mömmu þína
í lið með þér. Undirbúðu þetta
vel meö sjálfri þér. En það er
ekki víst að þetta beri fullkom-
inn árangur. Þú verður hvernig
sem allt fer að reyna að vera
dugleg stúlka, gera það sem í
þínu valdi stendur til að bæta
ástandið og umbera það sem
ekki verður breytt.
56 Vikan 5. tbl.