Vikan - 12.11.1987, Blaðsíða 12

„Lóð og uinhverfí Bskvinnslustöðva skal vera rykbundið, hreint
og snyrtilegt og þannig frágengið að físki, sem í stöðinni er
geymdur og unninn, stafí ekki mengunarhætta af. Steyptstétt, að
minnsta kosti 4 m breið, skal vera fyrir framan allar dyr og lúgur
og skal hún halla að niðurfalli." (4. gr. reglugerðar nr. 177/1985
um búnað og hreinlæti í Bskvinnslustöðvum. Umhverfi þessa
firystihúss á Suðumesjum bendir ekki til að reglugerðin sé tekin
mjög alvarlega.
Hagsmunir Islands
í stórhættu
Ríkismat sjávarafúrða lét gera
ítarlega úttekt á 100 hraðfrysti-
húsum um allt land á tímabilinu
9. júní til 25. september í
sumar. Aðeins voru rannsökuð
hraðfrystihús sem voru með
vinnslu á tímabilinu, en öðrum
húsum var sleppt þó þau hefðu
vinnsluleyfi.
Matið gefúr húsunum ein-
kunnir í samræmi við ástand 15
þátta sem kannaðir voru sér-
staklega. Einkunnirnar eru
óhæft, slæmt, gallað, í lagi og til
fyrirmyndar, en einkunnagjöfin
byggist á reglugerð nr. 177 frá
árinu 1985 um búnað og hrein-
læti í fiskvinnslustöðvum.
Úttektirnar hófust á suðvest-
urhorni landsins, en þar á eftir
var haldið til Norðausturlands,
Austurlands, Norðvesturlands,
Suðurlands og að lokum Vest-
fjarða.
Ástandið víða
ömurlegt
Það þarf ekki að fjölyrða um
mikilvægi fiskvinnslunnar fyrir
íslenskt þjóðarbú. Hvert
mannsbarn með barnaskóla-
menntun á að vita þá staðreynd
og ekki þá síst þeir aðilar sem
njóta þeirra forréttinda að fá að
hagnast á þeirri stórkostlegu
auðlind sem fiskurinn er þjóð-
inni.
Margir fiskframleiðendur
virðast hins vegar ekki hugsa
þessa hugsun til enda, þar sem
þeir virðast ekki gera sér fulla
grein fyrir því að þeir eru að til-
reiða hráefhi til manneldis.
í 67% hraðffystihúsanna eru
tækja- og frystiklefar gallaðir
eða jafnvel óhæfir á meðan 33%
þeirra teljast í forsvaranlegu
ástandi og þar af aðeins 6% i
fyrirmyndarástandi.
*
12 VIKAN