Vikan - 15.12.1988, Blaðsíða 16

honum, blásaklausum Framsóknarmannin-
um líka að detta þau ósköp í hug sem nú
hafa komið í ljós. Nei, ég held að Magnús
hljóti að hafa verið niðri í kjallara þegai
Guð skapaði siðgæðið."
„Óholt að kynnast „ástinni“
í formi kynferðislegrar
misnotkunnar"
— Hann kveður fast að, jafht í spjalli yflr
kaffibolla sem í textum sínum. Nú spilaði
hann til styrktar Kvennaathvarfinu fyrir
skömmu. Er það eitt af hans hjartans
málum?
„Það er vissulega mjög athugavert að
við skulum þurfa stofnun á borð við
Kvennaathvarfið og jafhvel þó að margar
konur hafi nýtt sér þjónustu þess tel ég að
við höfúm aðeins séð toppinn á ísjakanum.
Að það séu miklu fleiri konur en okkur
grunar sem eru beittar ofbeldi inná heim-
ilunum. Ég held að ef hinn þögli hluti
kvenna, þ.e, konur um og yfir fimmtugt,
myndu opna sig þá kæmi ýmislegt í ljós.
Kynferðisleg misnotkun eiginkvenna er
eitt en þó finnst mér fokið í flest skjól þeg-
ar menn eru farnir að ráðast á eigin af-
kvæmi. Það getur gert mig brjálaðan að
hugsa til þess og ég held að ég væri í raun
mjög illa innréttaður ef ég væri ekki bitur
út í barnanauðgarana.
Ég minnist þess að eitt sinn þegar ég var
á gangi niðri í miðbæ, ásamt vini mínum,
komu tvær u.þ.b. fjórtán ára stelpur há-
grátandi á móti okkur. Ég spurði þær hvað
væri að og þá sögðu þær að karl á rauðum
Skoda hefði boðið þeim far en síðan ætlað
sér að misnota þær. Ég fann karlinn, vatt
mér inn í bílinn við hlið hans og spurði
hann hvern djöfúfinn hann væri að gera.
Hann var ekkert nema jakkafötin greyið og
fór að hágrenja þegar ég spurði hann
hvort hann hefði nauðgað sínum eigin
börnum. Þarna var á ferðinni mjög veikur
maður.
Mig hryliir við því hvað það hlýtur að
vera hverjum einstaklingi óhollt að kynn-
ast „ástinni" á þennan hátt. Varðandi kyn-
ferðisafbrotamennina þá verður dómskerf-
ið að vinna hraðar gagnvart svona
mönnum. Það má heldur ekki gleyma
þeim sem fyrir árásunum verða. Að þeim
verður að hlúa en ekki bara senda þau
norður í sveitina til Bínu frænku eins og
mér finnst tilhneigingin oft vera.“
Mikið að í borg Daviðs
— Þú fjallar á plötunni þinni um fátækt-
ina í Reykjavík. Finnst þér mikið að í borg
Davíðs?
„Stórborgarbragurinn á Reykjavík er í
raun orðinn uggvænlegur og það er hreint
og beint hættulegt að vera einn á ferð t.d.
niðri í miðbæ um helgar.
í þessari íslensku stórborg, borg Davíðs,
er líka víða hrikaleg fátækt og mikið að.
Ljóðið Bastian á nýju plötunni minni er
eiginlega ljóð um ljóð. Ljóð um ljóðið „Við
Reykjavíkurtjörn" effir Davíð Oddsson.
Bastian fjallar einmitt um fátæktina í
Reykjavíkurborg. Ég er klár á því að það er
mjög rómantískt að eiga nóg af peningum
hér, en við verðum bara að skoða allan
1 Ó VIKAN 27. TBL. 1988
pakkann til að fá raunhæfa niðurstöðu í
málinu. Davíð skoðaði þetta ffá sínum
sjónarhóli og ég ffá mínum.“
— En er slæm staða einstakra fjölskyldna
ekki bara þeim sjálfum að kenna?
„íslenska þjóðin hefur verið alin upp í
því að kenna sjálffi sér um allt sem aflaga
fer svo það má vafalaust segja það í þessu
tilfelli eins og öðrum.
Það er undarlegt að það skuli enginn
fulltrúi alþýðunnar vera á þingi núna. Eng-
inn verkalýðsleiðtogi. Megnið af þeim sem
eru á þingi koma úr menntakerfinu og þeir
■ irAnnars er ég náttúr-
lega fréttaritari. Það má
eiginlega segja að ég sjái
um Kastljós.“
■ „Einn hluti þessa
undarlega kúltúrs eru
Hamrahlíðarheimspek-
ingarnir, sem ég kalla
svo. Þá hef ég aldrei get-
að skilið í íslenskri dæg-
urlagagerð."
sem koma af götunni fara strax að snobba
fyrir hinum. Stjórnmálamenn dagsins í dag
eru orðnir að einhverjum fjölmiðlafígúr-
um. Þeir læra að tala, læra að brosa, læra að
nýta tímann, læra að skipuleggja sig og ég
veit ekki hvað þetta heitir allt saman. Ef
svo óheppilega vill til að einhver mótrök
koma ffá alþýðunni fer tölvan í baklás og
garparnir þurfa að láta tala inn á sig að
nýju.“
Verjandi og sækjandi
í eigin dómsmáli
— Textarnir þínir skírskota off til þess
sem við þekkjum. Hvað býr að baki í lag-
inu „Vottorð í lcikfimi"?
„Ég er að fjalla um, hvað það sem við
gerum á unglingsárunum fýlgir okkur
lengi. Maður gerir einhverja ákveðna að-
gerð og þarf að dröslast með hana um ald-
ur og ævi. Þetta er unglingabólan á nefn-
inu. Það er líka svolítið skrýtið að einn
skólastjóri, í þessu tilfelli heitir hann
Eyjólfúr skuli geta rekið krakka úr skóla.
Hvað á það eftir að flækjast lengi fyrir við-
komandi persónu. Rekinn úr skóla. Örugg-
lega í mörg ár.“
— En Ljúft en sárt?
„Æ þetta er nú bara stelpuskott sem fer
að skemmta sér með samstarfsmönnum,
drekkur sig fulla og gleymir. Fer með ein-
hverjum heim sem skilur effir í henni
neista. Hún veit ekki hver hann er og þarf
að vera verjandi og sækjandi í dómsmáli
hjá sjálffi sér. Þetta er bara dæmisaga úr
daglega lífinu. Þetta hefúr komið fýrir okk-
ur öll, líka mig. Munurinn er bara sá að ég
get ekki orðið óléttur.
— Hingað til hefur fylgt þér eins og
skuggi þinn náungi sem heitir Sumarliði.
Er hann dáinn?
„Nei, nei, bara í fríi eins og er. Hinsvegar
er stórvinur okkar beggja á nýju plötunni.
Þar á eg við Fúlan á móti. Það er einmitt
hann sem syngur Sólarlanda. Fúll á móti er
ekki sú manngerð sem margir halda að
hann sé. Hann er tilgerðarlegur, væminn
og algjörlega húmorslaus. Ég elska
húmorslausa menn og get alls ekki Iátið þá
afskiptalausa. Mér finnst þeir svo ofboðs-
lega skemmtilegir. Fólk hefur off spurt
mig hverjir þessir náungar eru en yfir því
hvílir meiri leynd en öllum Frímúrararegl-
um í heimi. Það eru aðeins tveir menn á
jarðríki sem vita hverjir þeir eru. Hinn er
Þorgeir Ástvaldsson.
— Hverju svararðu þeirri fúllyrðingu að
þið Þorgeir séuð „Skáldin" á nýju plöt-
unni?
,Ja, jú ætli það ekki. Við sátum gjarnan
hér undir súðinni og ræddum heimsmál-
in. Þorgeir fór svo alfarið í fjölmiðlana og
þá var komið að mér að spjara mig á eigin
fótum. Það var nú aðallega röddin mín
blessuð sem þvældist fýrir mér enda byrj-
aði ég minn söngferil á því að syngja inn á
sólóplötu. Á síðustu plötu fann ég hinsveg-
ar eitthvert hólf sem ég hafði ekki notað
áður og ég held ég hafi ekki notað áður og
ég held ég hafi fúndið annað núna. Hitt er
annað mál að söngurinn skiptir alls ekki
öllu máli. Það er fúllt af fólki í poppheim-
inum sem syngur eins og englar en hefúr
aldrei sungið neitt annað en eitthvað hef-
vítis bull. Mér finnst mikið skemmtilegra
að heyra Ijóta rödd syngja skemmtilega
lýríku en fallega rödd syngja tóma dellu.“
Ég sé um kastljós
- En til hvers ertu að þessu? Er það
markaðshyggjan sem ræður ferðinni?
„Nei, ég er ekki markaðsbolti. Mér þykir
það aftur á móti mjög gaman að fólk skuli
fjárfesta í plötunum mínum. Plata sem slík
er heldur ekki dýr fýrir þá sem kæra sig
um ljóðlist í þessu formi. Ef ég væri ekki í
þessu starfi þá held ég að ég myndi helst
vilja vera fréttamaður. Annars er ég náttúr-
lega fféttaritari. Það má eiginlega segja að
ég sjái um Kastljós. Ég er svo eigingjarn að
ég verð að fá að benda á þá hluti sem mér
finnst miður fara í þjóðfélaginu. Tónlistin
gefúr mér tækifæri til þess.“
— Nú sérðu hlutina gjarnan með augum
barnsins. Ertu barnastjarna?
,Jú það er rétt að ég lít oft á veröldina á
þennan hátt enda held ég að það sé þröng-
sýni að horfa alltaf á hlutina með eigin