Vikan - 15.12.1988, Blaðsíða 29

Ekki uppi á teningnum að við
ynnum saman - til að byrja með
Rœtt við Ragnhildi Gísladóttur og Jakob Magnússon
um lífið, tilveruna, tónlist og tengda hluti
Jakob, Ragnhildur og Bryndís litía í miklum makindum á hlýlegu heimilinu í
Granaskjóli.
TEXTI: ÁSGEIR TÓMASSON
_______MYNDIR: PÁLL KJARTANSSON
Þau eru músíkalskt par en alls ekki
| sannkailaðir djassgeggjarar, sam-
* býlisfólkið Ragnhildur Gísladótt-
ir og Jakob Magnússon. Þau eiga
sér afar ólíkan bakgrunn í tónlistinni og
höfðu ólík sjónarmið til tónlistarinnar
þegar þau byrjuðu að draga sig saman fýrir
nokkrum árum. En nú segjast þau vera
orðin fúrðu sammála um flest, hávaxni
bræðingsleikarinn og nýbylgjudrottningin
sem saman mynda Strax dúettinn. Þau
voru að senda frá sér hljómplötu á dögun-
um sem þau tóku upp í eigin hljóðveri — í
kjallaranum heima í Granaskjólinu. — Við
hófúm spjallið á nýju plötunni.
„Lifandi" plata
— Platan ykkar, Eftir pólskiptin, er ekki
beinlínis auðmelt ef svo má segja. Eruð þið
sammála því?
,Já, ég er alveg sammála því,“ svarar
Jakob. „Þetta er engin kjörbúðar- eða
lyftutónlist. Við vorum einfaldlega ekki í
þeim ham að gera eitthvað þess háttar
núna. Við ráðumst kannski í eitthvað slíkt
á næsta ári.
Það langaði engan sem tók þátt í gerð
plötunnar til að fara troðnar slóðir. Við
vorum öll á því að búa til eitthvað sem við
vissum ekki nákvæmlega fyrirffam hvernig
myndi hljóma. Okkur þótti það spennandi
vinnumáti að koma sjálfúm okkur á óvart
og helst hlustandanum líka. Þetta kallar
náttúrlega á misjöfn viðbrögð. Flestir vilja
hafa okkur syngjandi Út í kvöld og Djass-
geggjara aftur og aftur í misjöfhum dúrum
og mollum. En það er ósköp takmarkandi
til lengdar."
— Ragnhildur?
Hún brosir stríðnislega. „Seintekin? Það
getur vel verið. Ég er samt ágætlega ánægð
með Eftir pólskiptin. Sem betur fer heyrir
maður alltaf eitt og annað eftir á sem hefði
mátt gera öðruvísi. En í heildina tekið er
ég nokkuð ánægð.“
- Stefnan var sem sagt sú að gera
eitthvað allt annað en Djassgeggjarana og
slík lög?
„Nei, nei, alls ekki,“ svarar Ragnhildur.
„Miklu frekar að gera eitthvað dálrtið
öðruvísi en á síðustu plötunni, Face The
Facts, sem kom út í fyrra. Við vildum að
þessu sinni spila „live“ eins og það er
kallað. Það er að segja að vera með hljóm-
sveit í stúdíóinu. Þannig hafa Stuðmenn
oft unnið til að mynda og það er mjög
gaman að vinna svona í hóp.
Við höfðum líka voðalega gaman af að
vinna við Pólskiptin. Við æfðum saman í
nokkurn tíma áður en upptökur hófust og
þar urðu sum lögin til. Við spiluðum bara
af fingrum fram. Svoleiðis spilamennska er
það skemmtielgasta sem maður gerir og
þar af leiðandi er platan manni kannski
enn kærari en ella.
— Já, vinnsla platnanna tveggja heyrist
mér gjörólík. Sú fyrri er að mestu leyti
unnin á tölvur. Hin er handspiluð eins og
það er kallað. Eruð þið orðin afhuga
tölvum?
Enn verður Ragnhildur fyrir svörum:
„Nei, það held ég ekki. Það er virkilega
gaman að glíma við tölvur og að mörgu
leyti erfiðara að taka upp slíka plötu en
með hljómsveit. Margir halda að það sé
ekkert mál; bara að stimpla það inn í tölv-
una og svo sér hún um afganginn. Það er
til dæmis mjög erfitt að forrita trommur í
lag svo að vel sé, þ.e. með öllum áherslum,
seinkunum og þess háttar. Það er einfald-
lega gaman að glíma við svona í bland við
hitt.“
„Ég held að framtíðin sé sú að gott verði
að grípa til tölvanna við vinnslu vissrar
tegundar tónlistar," bætir Jakob við.
í tölvulandi
Jakob varð einmitt fyrstur til að kynna
möguleika tölvuhljóðfæra hér á landi árið
1980. Þá kom hann hingað ásamt Banda-
ríkjamanninum Alan Howarth. Þeir köll-
uðu sig Magnetics og héldu nokkra tón-
leika í Reykjavík og víðar. Um líkt leyti
kom út plata Magnetics, A Historic
Glimpse Of The Future.
„í sjálfu sér er ekkert skrítið að ég skyldi
fá hugljómun og kúvenda svona yfir í
tölvutæknina," segir Jakob. „Ég var fyrir til-
viljun í innsta hring í Los Angeles þar sem
þessi bylting var að gerast. Roger Linn,
sem bjó til fyrsta trommuheilann, er kunn-
ingi minn. Og Alan Howarth sem kom
með mér heim var í því að hanna ýmis þau
tæki sem þykja bráðnauðsynleg í dag og er
raunar enn að. Vinnur fyrir marga helstu
risana, svo sem Oberheim, Emulator, Fair-
light og fleiri.
Ég sá það árið 1980 að þannig yrði tón-
listin gerð í næstu framtíð og ákvað að
nota tækifærið við gerð tónlistarinnar í
minni fyrstu mynd, Brasilíuförunum. Út-
koma þess sem við Alan unnum í stofunni
hjá mér varð kveikjan að A Historical
Glimpse Of The Future sem ég held að
hafi verið að mörgu leyti réttnefni."
— Má þá segja að platan Face The Facts
sé endapunkturinn á því tölvuflippi setn
þú snerir þér að 1980?
„Ég vil ekki kalla það flipp,“ svarar Jakob
kíminn en þó með vandlætingu í röddinni.
„Ég held að segja megi að Face The Facts
sé mjög snyrtilega, vandvirknislega og
27. TBL 1988 VIKAN 29